~♡Assistant and Boss Love♡~✔JİMİN-

29.Bölüm

Gözlerimi açtığımda küçük bir odadaydım.Etrafıma baktım küçük bir cam vardı ve oradan güneş ışığı giriyordu.Yataktan doğruldum başım çok kötü ağrıyordu ve boğazım kurumuştu.Kaç gündür burdaydım? Ne zamandan beri baygınım? Jimin ne olmuştu peki ya suga hyung ve tae hyung? Bugün günlerden ne olduğunu bile bilmiyorken bütün sorular aklımı kurcalıyordu.Ayağa kalktım ve tekrar etrafa bakınıp kapının yanına gittim ve kulpunu kavrayıp aşağıya çekip açmaya çalıştım ama açılmıyordu.Bu sefer yumruklarımla kapıya vurup bağırıyordum.

Min cha
-ÇIKARIN BENİ BURDAN!

Son nefesime kadar bağırmıştım en son ayak sesleri duyduğumda kapıyı yumruklamayı bırakıp 1 adım geri çekildim.Ayak sesleri durdu ve sessizlik oluştu.Ondan sonra da kapının açılma sesi.Kapı tam açıldığında bu kişinin babamın adamı olduğunu anlamıştım.Bu sehundu jimin ile aramızda bir ilişki olduğu hakkında haber çıkaran kişi.Kaşlarımı çattım.

Min cha
-Senin ne işin var burda!?
Sehun
-Hmm unuttun mu ben babanın adamıyım

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ve geri verdim.

Min cha
-Belli oluyo en az onun kadar şerefsizsin

Çenesini sıktığı belli oluyordu.Madem onlar beni buraya kadar getirmişti biraz eğlenmekten zarar gelmezdi değil mi?

Min cha
-Aslında senin gibi birisi neden babamın adamı olmuş ki?
Sehun
-Nasıl?
Min cha
-Şöyle

Bir adım attım.

Min cha
-Bence sen daha iyilerine layıksın ne işin var babamın yanında değil mi?
Sehun
-Doğru dedin ama burdan memnunum
Min cha
-Pekii babam sana kaç para veriyor?
Sehun
-Hmm yıllık gelir kadar
Min cha
-Bence az sen ne yap biliyor musun?
Sehun
-Ne yapim?

Ahh bu çocuk sandığımdan daha da safmış.

Min cha
-Şimdi sana bir yeri tarif edicem orda benim bi arkadaşım var onun yanına çalışmaya git hem o babamdan daha çok para veriyo
Sehun
-Pekii neresi orası?

....

Aslında öyle birşey yoktu yaklaşık 1 saatlik yolu vardı.Bunun bu kadar saf olduğuna inanamamıştım.Sehun gitmişti evden çıktığına emin olduğum da ise odanın kapısı açık olduğu için odadan çıkıp etrafı kontrol ettim ve aşağı indim.Tam olarak nerde olduğumu bilmiyordum.Telefonumda yanımda değildi ve kimseyi ne arayabilirdim ne de mesaj gönderebilirdim.Evet aşağı inmiştim burda da kimse yoktu tam rahat bir nefes verecekken dış kapının açıldığını gördüm.

Jimin'den

Min cha'dan ses seda yoktu o gittiğinden beri suga ve tae ile ayrılmış her tarafa bakıyorduk ama bulamıyorduk.Sürekli arıyordum ama açmıyordu ve benim sinirlerim bozuluyordu.Ya ona birşey olduysa veya birşey yaptılarsa? Bu düşünceler beni daha da strese girmemi sağlıyordu.

Devam edicek

Kısa oldu biliyorum ve uzun bir süre bölüm atamamıştım elimden geldiğince atmaya çalışıcam.Bu arada tüm aile corona virüsüne yakalandık jsjsjsjjsjsjsj ve karantinanın 2. Günündeyiz

Sinirlerim alt üst oldu kskskskskksks

Neyse

Hadi ballarım görüşürüzz