~♡Assistant and Boss Love♡~✔JİMİN-

39.Bölüm

Arkadaşlar biliyorsunuz ki 1 bölüm sonra 40. Bölüm oluyoruz ve ben böyle giderse kesin 100 bölüme kadar çıkartırım o yüzden de ilerde ki bölümlerde kısa kesmek istedim umarım anlayış gösterirsiniz

Herneyse iyi okumalar...

2 gün sonra...

Jimin, tae ve yoongi oppanın yüzünde ki yaralar morluklar falan gitmeye başlamıştı.İki gündür ev bakıyordum çünkü nerdeyse jimin de 3 aydan fazla süredir kalıyorduk ve ona cidden fazla yük olmuştuk.Bi kaç tane ev bulmuştum ve yoongi ile taehyung da benimle oturacağı için ona uygun ev bakmıştım tabi.Fiyatı biraz pahalı olsa da öderim diye düşünüyordum da bu durumu jimine hâlâ dememiştim.Ve demeyi de düşünmüyordum.Çünkü dersem hem gitmeme izin vermeyecek veya verse bile evin fiyatını kendisi ödemek isteyecekti.

...

İş yerine gittiğim de nerdeyse şirketin yarısı yoktu ve sessiz sakindi.Dudaklarımı büzüp omuzlarımı silktim ve asansöre doğru gittim.Bindiğimde çıkacağım kata bastım ve kapının kapanmasını bekledim.Tam kapanacakken bi el uzandı ve kapının kapanmasına engel oldu.Baktığımda ise güzel gülüşü ile karşımda jimini gördüm.İki kaşımı da kaldırıp asansöre binmesini bekledim bindiğin de ise ona döndüm ve kollarımı birbirine bağladım.

Min cha
-Bu güzel gülüşünüzü neye borçluyuz jimin 'bey'

Bana döndü ve kocaman gülümsemesini tekrar sundu bana.

Park jimin
-Bir nedeni yok hem illa mutlu olmak için bir neden mi gerek?
Min cha
-Y-yoo yani ne bilim ilk defa böyle güldüğünü görüyorum da o yüzden biraz şaşırdım

Bana doğru bir adım attı bende onunla birlikte geriye bir adım attım.Bir elini başımın yanına diğer elini de yanağıma koydu.Kaşlarımı kaldırdım ve başımı yana eğdim.Ne yapıyordu? Bugün jimin cidden iyi değildi.

Park jimin
-Seni seviyorum

Gözlerimi açabildiğim kadar açmıştım.Kendimi toparladım ve başımı kaldırdım.

Min cha
-Biliyorum daa peki bunu demenin sebebi nedir? Senden beklemeyen hareketler bunlar, ayyy yoksa sen hasta mı oldun, ateşin mi var, birşey mi oldu, aha kesin birşey oldu ve sen benden saklıyorsun birşey mi yaptım...yooo birşey yapmadım e o zaman bu ani olan şeyler neyde-

Konuşmamı bölen şey jiminin dudaklarımda olan parmaklarıydı.

Park jimin
-Yeter...nefes al

Derin bir nefes alıp verdim.

Park jimin
-He şöyle

Parmaklarını çekip bu sefer de daha da yaklaşmaya başladı arada milimler kalmıştı ve jiminin nefesi yüzüme değiyordu.Jiminin dudakları dudaklarıma deyecekti ki o lanet asansörün kapısı açıldı.Ve açılmasıyla jimini itmem bir oldu.Tabi bu itmem ile jimin sendelenerek karşı tarafa yuvarlanması da bir oldu.Jimin kahkaha atıp duruşunu dikleştirdi ve asansörden çıktı.Bende tabi ki peşinden çıktım.

...

Devam edecek

Evet kabul ediyorum kısa oldu kjkhfszscjmlknhf