~♡Assistant and Boss Love♡~✔JİMİN-

37.Bölüm

Tam onlara doğru koşacağım sırada arkalarında duran büyük kapı açılmış ve içeri babam ile 4-5 adamı girmişti.Tahmin etmeliydim.Duruşumu dikleştirdim ve bana doğru gelmelerini bekledim.Aramızda 3-4 adım bırakacak şekilde karşımda durdu ve yan gülümsemesini sundu.

Bay kim
-Nasıl? Beğendin mi?

Diyerek biraz yana doğru gitti ve eliyle bizim üçlüyü gösterdi.Ona iğrenerek bakıyordum.Küçüklüğümde benimle oyun oynayan, beni seven, saçlarımı koklayıp okşayan ve benim her istediğimi yapan adam karşımdaydı.Babamdı.Gerçi şimdi o eski halinden eser bile kalmamıştı.

Min cha
-Ya ya ne demezsin

Diyince alayla kahkaha attı.

Bay kim
-Eğer adamlarımın onları serbest bırakmasını istiyorsan benimle geliceksin he gelmiyorum dersen de onları unut

Hah! Beni tehdit mi ediyordu yoksa bana mı öyle geliyordu.Jimine baktığımda yorgun gözlerle bana bakıyordu.Ondan bakışlarımı çekip yoongiye baktım kafasını iki yana sallamıştı.Sertçe yutkundum.Ne yapacaktım.

Bay kim
-Daha bekleticekmisin

Alayla güldüm.

Min cha
-Şerefsizin önde gideni olmuşsun

Dişlerimin arasından tıslayarak konuşmuştum.Dediğimi duymuştu ve duyduğu an kaşları çatılmıştı.

Bay kim
-Bunu demenin sebebi ne peki kızım hı?

Hâlâ kızım diyordu ve üstüne üstlük sebebini soruyordu.

Min cha
-Hemen anlatayım

Derin nefes aldım ve gözlerimi kapatıp açtım.Geri ona baktığımda konuşmamı bekliyordu.

Min cha
-Hatırlamısın bilmem, küçükken şimşeklerden çok korkardım en iyi sen bilirsin ve sırf korktuğum için odama gelip hem masal okurdun hemde saçımı okşardın.Bende seni dikkatlice dinlerdim.Küçüklüğüm güzel geçmişti.Her ne istersem alırdın paran olmasa da alıcam diyip söz verirdin ve işinden maaşını aldığında hemen gidip istediğimi alırdın.Su savaşı yapardık seninle,bahçemizde.

Dişlerini sıkıp dinliyordu.Gülümsedim.

Min cha
-Herşey güzeldi annemle de iyi anlaşıyordun.Tek benim değil onunda istediklerini yapıyordun.Kısaca mutlu aile tablosuyduk.Ta ki annemle olan kavganıza kadar.

Derin bir nefes alıp devam ettim.

Min cha
-Annemle kavga etmiştiniz.Ama normal kavgalara benzemiyordu.Biliyor musun o gün hiç olmadığı kadar çok ağlamıştım.Korktum.Ailemize birşey olucak diye,anneme zarar gelir diye veya ayrılırsınız diye.Korktuğuma deydide.Beni istiyordun ama annem vermiyordu ve sırf bu yüzden anneme tokat atmıştın.İlk defa.

Alayla güldüm.

Min cha
-Annem o tokata rağmen beni sana vermedi.Günler geçti boşanma davası 1 yıl veya 2 yıl sürdü.Her gece kabuslar görüyordum.Uykumdan ağlayarak uyanıyordum.Annem zor sakinleştiriyordu.

Derin bir nefes aldı.

Bay kim
-Yeter...

Sesi olduğundan kısık çıkmıştı.

Min cha
-Yetmez! Dinliceksin! Bana ne zorluklar çektirdiğini kendi kulaklarınla duyacaksın! Ve ne kadar şerefsiz olduğunu anlayacaksın!

Depo boş olduğundan sesim yankı yapıyordu.Aldırış etmedim ve devam ettim.

Min cha
-Boşanmıştınız istediğiniz olmuştu.Velayet davasını annem kazandığından annemde kalıyordum.Bütün bunları yaşarken 8 yaşındaydım ben.Hayatımı çaldınız.Her ikinizde.Durumumuz gittikçe kötüleşiyordu.En son annem beni yetiştirme yurduna verdi.Her ne kadar 'gitme anne''bırakma beni' desemde arkasına bakmadan gitmişti.O gece baya yağmur yağdı şimşekler çaktı.Uyuyamadım belki bir umut ikinizden birisi gelipte beni alır diye düşündüm.Ama olmadı.Yıllar geçti büyüdüm arkadaşlarım oldu.Annemden  uzun zaman sonra öldüğünün haberini aldım.Sırf yalnız kalayım diye arkadaşlarımı benden çaldın.Birçok kez dışlandım.Okullardan atıldım.Bıkmıştım.Keşke hiç olmasaymışım diye düşünürdüm hep.Bunlara rağmen hâlâ hayattayım.Sonra birgün yoongi ile tanıştım.Hayatımın en güzel anlarını onunla yaşadım.O da benden farksızdı ama birlikte sardık yaralarımızı.