~♡Assistant and Boss Love♡~✔JİMİN-

22.Bölüm

Min cha
-Canım sıkılıyo yaaa

Jiminin odasına gireli nerdeyse 1 saat oluyordu ve benim şimdiden canım çok sıkılıyordu.

Park jimin
-Hmm peki ne yapalım
Min cha
-Bilmem birşeyler yapalım ama eğlenceli olsun
Park jimin
-Ben şimdi seni eğlendiririm

Sırıtıyordu yanıma gelmeye başladı.

Min cha
-Jimin düşündüğüm şey değil dimi
-Ya gelmesene

Kapıyı kitleyip yanıma oturdu ve belimden tutup üstüne çekti.

Park jimin
-O zaman sen beni eğlendir güzelim

Diyip saçımı kulağım arkasına yerleştirmişti.

Min cha
-Hayır istemiyorum hem benim can sıkıntım geçti yok artık canım sıkılmıyo

Gülmüştü.Üstünden kalkmayı denediğimde başaramamıştım ve beni daha da sıkı tutmaya başlamıştı.

Min cha
-Jimin bırak
Park jimin
-Min cha sadece öpüşücez yaaa hadi lütfenn
Min cha
-Hayır jimin ben o öpücüğün nerelere kadar gittiğini biliyorum
Park jimin
-Olsun hadi lütfen bı kerecikk

Dudaklarını büzmüştü.Tanrımmm çok tatlıydıııı.

Min cha
-Peki tamam öyle olsun ileri gitmek yok ama

Ellerini teslim olur gibi iki yana kaldırdı.

Park jimin
-Tamam ileri gitmek yok

Demiş ve dudaklarımızı birleştirmişti.Bir eli belim de gezinirken diğer eli ise yanağımı okşuyordu.Ellerimi ensesine atıp saç saçlarını az az çekmeye başladım.Gittikçe sert bir şekilde öpüşmemiz büyüyordu.Alt dudağını dişlediğimde inlemiş ve beni kendine dahada bastırmıştı.İki elini yavaşça aşağı indirmeye başladı ve ellerini kalçamın üstünde durdurdu.Dudaklarımızı sesli bir şekilde ayırdım ve alınlarımızı birleştirdim.Nefes nefese kalmıştık.

Park jimin
-Min cha-...
Min cha
-Hı?
Park jimin
-Seni istiyorum, sonsuza kadar birlikte olalım istiyorum, seni seviyorum Min cha

Ne dicemi bilmiyordum.Alınlarımızı ayırdım ve derin bir iç çektim.

Park jimin
-Eğer istemiyorsan anlarım ama yine de seni sevmeyi göze alırım

Cevap vermedim.Buruk bir şekilde gülümsedi gözlerinden üzüldüğünü anlayabiliyordum.

Park jimin
-Anlatacaklarımı iyi dinle

Hâlâ üstündeydim.Gözlerini bana dikmiş bakıyordu.Başımla onayladım ve anlatmasına izin verdim.

Park jimin
-Min cha seni 7 yıldır tanıyorum

Kaşlarımı çattım birşey dicekken beni susturdu.

Park jimin
-Sadece dinle

Sustum.

Park jimin
-7 yıldır seni tanıyordum ve nerdeyse hergün takip ediyordum,gittiğin okul, suga ile yaşadıkların, arkadaşlarının sana attığı kazıklar, babanın sana yaptığı kötülükleri ve nerdeyse herşeyi biliyorum

Derin nefes aldı.Ben sadece onu dinliyordum.

Park jimin
-Sana olan duygularım başkaydı ilk başta inanmadım inandıramadım kendime ama sonra alıştım ben sana aşığım min cha
-Birgün tüm cesaretimi toplayıp karşına çıkacaktım ama olmadı sen o gün suganın kaza yaptığını öğrendin ve hastaneye gittin ve bende yanına gelemedim

Yavaş yavaş gözleri doluyordu.

Park jimin
-Büyüdün olgunlaştın aynı zaman da ben de büyüyüp olgunlaştım yarı zamanlı işe girip para kazandın hem okuyordun hemde çalışıyordun ve eve gelince ise yorgunluktan hemen uyuyordun
-Nerdeyse seni takıntı haline getirmiştim geceleri uyuyamıyordum hep seni düşünüyordum Jungkook diyordu bana bu kız sana iyi gelmiyo diye çünkü kafayı yemiştim

Burnunu çekti.

Park jimin
-Çalıştın paralarını biriktirdin nerdeyse bıkmadan bütün gün çalıştın ve en sonunda kendine güzel bir ev tutup yalnız yaşamaya başladın
-Aradan yıllar geçti mezun oldun o kadar göz alıcıydın ki sana bakan herkesin gözlerini oymak istedim ama yapamadım biraz daha sabret dedim kendi kendime
-Mezun oldun ve iş bulmak istedin en son da ise bizim şirketi bulmuştun ve sana bilerek buraya çağırmıştım sırf seni daha yakından girebilirim diye ve oldu da

Kafasını yukarı kaldırdı ve tavana baktı.

Park jimin
-Şimdi benimle konuşmak istemiyorsan konuşma anlarım işten ayrılmak istiyorsan anlarım ama beni sensiz bırakma

Sonlara doğru sesi titremişti.Ağlamamak için kendisini zor tutuyordu.Gülümsedim ve iki elimi de yanağına koyup okşadım.

Min cha
-Söz veriyorum bırakmicam

Dedim ve sarıldım o da bana sıkıca sarılmıştı.Ayrıldığımız da gülüyordu saçlarını karıştırdım ve üstünden kalktım.O da kalktı,üstünü düzeltti yanıma gelip dudağıma küçük ama etkisi büyük olan bir öpücük bıraktı.
Kapının kilidini açtı ve bana dönüp;

Park jimin
-Hadi iş başına min cha hanım

İkimizde gülüyorduk.Yanına gittim ve önünde eğildim.

Min cha
-Peki efendim

Gülmekten ağzım yorulmuştu.Kapı dan dışarı çıktım ve tekrar eğildim.

Min cha
-İzninizle

Diyip önüme döndüm ve odama gittim hâlâ gülüyordum.Bunca yıl nasıl dayanmıştı merak ediyordum açıkçası.Peki beni takip ettiğinde ben nasıl anlamadım.

Bunları boşverdim ve masama oturup işimi yapmaya başladım.

Devam edicek