Dali daling nag punta si Deanna sa hopital, hindi nya alam kung bat bigla nalang syang kinabahan nung nasa bayhe na sya. Meron sa side nya na parang hindi na sya tutuloy tapos meron namang dapat ay tumuloy sya.
Pag kalipas ng ilang minuto ay naka nakarating na sya sa hospital. Dali dali syang bumaba sa kotse at nag lakad papapasok, pasok nya ay bigla nyang nala salubong ang mommy nya na papasok na rin para mag trabaho.
:
:
Monica (Deanna's mom) : oh anak bat ka andito? Diba may klase kapa?
:
:
Deanna: ah wala na po mom. Andito ako kasi bigla nalang akong pinapunta ng mommy ni Jema dito eh, diko alam kung bakit
:
:
Monica: ah naalala ko! Dimo sinabi sakin na kayo na pala ni Jema ah, si Jack lang yung nag sabi sakin ikaw talaga.
:
:
ginulo ng mommy ni Deanna ang buhok nya. Napatawa nalang sya at medyo nahihiya dahil sa iba pa nalaman ng mommy nya ang tungkol sa kanila, lagi nya kasing nakakalimutan sa tuwing sasabihin na nya ang tungkol sa kanila
:
:
Deanna: ah mom sabay na tayo sa loob. Mag tatanong nalang ako sa mga nurse dito kung asan yung mom ni Jema
:
:
Monica: ah sige anak. Wait dalhin mo nga tong isang bag medyo mabigat eh
:
:
Kinuha ni Deanna ang bag ng mommy nya, may kabigatan nga ito mahihirapan talaga yung mommy nya na dalhin ito papunta sa office nya.
Buhat buhat nya yung bag hanggang sa makarating na sila sa elevator at agad narin silang sumakay. Pag dating sa 3rd floor ay may sumakay na dalawang nurse, dun rin ang punta nito sa floor kung saan ang office ng mommy nya
:
:
Tahimik lang si Deanna habang ang mommy nya ay may kinakausap sa telepono at yung dalawang nurse naman ay nag chichismisan.
:
:
Nurse 1: sayang nitong hospital ni Doc. Jack kung walang mag mamana, ang bata pa kaya nung susunod kay miss Jema at baka pag tanda nun patay na silang mag asawa
:
:
biglang nanlaki ang tenga ni Deanna ng marinig nya ang pangalan ng daddy ni Jema sa usapan ng dalawang nurse. Tinignan nya ang dalawa habang seryosong nag uusap sa unahan nya.
Sumandal sya sa gilid ng elevator at tahimik na pinapakiggan kung ano ang pinag uusapan nung dalawang yun.
:
:
Nurse 2: ganun talaga sayang kasi si Miss Jema eh magaling pa naman yun mag patakbo ng bussiness kaso wala
:
:
Nanlaki ang mga mata ni Deanna at umalis sya sa pag kakasandal ng marinig pa nya ang pangalan ni Jema. Gusto nyang maki sabay sa usapan ng dalawa kaso mas pinili nalang nyang makinig imbes na mainis
:
:
Nurse 1: ang bata pa nya para dun, ang dami pa nyang magagawa sa buhay tsaka diba sa kanya dapat ipapamana tong hospital ng dad nya.
:
:
Hindi makuha ni Deanna kung ano ang mga pinah sasabig ng dalawang nurse. Nag lakas loob syang tanungin ang dalawa at nung kakalibitin na sana nya yung isa para tanungin ay biglang tumunog ang pinto ng elevator.
Hindi na sya na tuloy sa gagawin nya nang lumabas na ang dalawang nurse. Nag uusap parin yung dalawa hanggang sa mawala na ito sa paningin nya.
:
:
Monica: nak lets go?
:
:
Tumango nalang si Deanna sa mommy nya at umalis na sila sa elevator. Iniisip parin nya ung pinag usapan ng dalawang nurse kanina at kung ano yung ibig sabihin nila.
Sinabi ng mommy nya na sa pinto nalang sya ihatid at wag nang pumasok sa loob ng office nya para mapuntahan na agad yung mommy ni Jema baka kasi kanina pa sya inaantay.
Nag kiss nalang si Deanna sa cheeks ng mommy nya at agad ng umalis para mag tanong sa mga nurse na makakasalubong nya
:
:
Deanna: uhm miss nandito diba si Mrs Galanza?
:
:
Tanong nya sa isang nurse na naka salubong nya sa hallway na may dala dala papel
:
:
Nurse: yes maam andito po yung family Galanza sa hospital, bakit po?
:
:
Deanna: pinapunta nya kasi ako dito,itatanong ko sana kung asan sila
:
:
Nurse: ay miss Wong right?
:
:
Deanna: (napangiti) yes opo anak ni Doc. Wong
:
:
Nurse: andun sila sa room 198 dito sa kanan, kanina kapa nila inaantay galing kasi alo sa room na yun para i check si Jema
:
:
Nagtaka si Deanna sa sinabi ng nurse sa kanya. Bat andito rin si Jema? Bat sya i checheck? May nang yari ba sa kanya?
mga tanong na pumasok agad sa isip nya ng marinig nya yun
:
:
Deanna: si-si Jema? Bakit anong nangyari?
:
:
Hindi makasagot ang nurse sa tanong nya. Parang sinasabi ng mga mata nito na wala syang dapat malaman kaya pasimpleng tumingin ang nurse sa relo nya st sinabi na may pupuntahan pa syang ward.
:
:
Nurse: ah sige na miss Wong, pumunta ka nalang dun madami pa kasi akong kailangang trabahuhin
:
:
tinapik ng nurse yung balikat nya at agad na umalis sa harapan nya.
Hindi lang gumalaw si Deanna habang patuloy na umiikot yung mga tanong na yung sa isip nya.
Dahan dahan syang nag lakad papunta dun sa room 198 habang patuloy ng bumibilis ang tibok ng puso nya.
:
Nakarating na sya sa room 197 at kunting hakbang nalang ay mararating na nya ang pinto kung saan sya itinuro ng nurse.
Pag dating nya sa harap ng pinto ay dahan dahan nyang hinawakan ang door knob at huminga sya ng napakalalim dahil sa kaba ng nararamdamn nya.
:
Pag bukas nya ay narinig nyang may kausap ang mommy ni Jema na nakahiga sa kama. Hindi muna sya pumasok at pinakinggan nya lang ang usapan na yun hanggang sa mapagtanto nya na si Jema pala yung nakahiga dahil sa boses at kung papano ito mag salita
:
:
Vicky (jema's mom) : stop crying my princess, mag relax kalang
:
:
rinig nya na sinabi ng moomy ni Jema mula sa pinto habang may maririnig rin syang umiiyak
:
:
Jema: h-how? Im getting weaker and weaker and this shitty dissease slowly killing me!
:
:
Rinig nyang iyak ni Jema, napahigpit ang kapit nya sa door knob marinig nya ang sinabi ni Jema."getting weaker and weaker? Dissease? Ano to?" Tanong nga sa sarili nya ng marinig nya yun
:
:
Vicky: ginagawa ng daddy mo yung best nya para mawala na yung sakit mo at pati narin yung mga doctor dito. Nag tutulungan sila para para sayo, para gumaling ka.
:
:
Jema : mom, its chronic leukemia. Its incurable alam mo yun. Bibihira lang ang gumagaling sa sakit na to and si dad na mismo yung nag sabi. 3/10 Lang yung pwedeng gumaling sa gantong sakit and in my case its really impossible.
:
:
biglang nanghina ang mga tuhod ni Deanna sa narinig nya, kunti nalang ay mapapaluhod na sya kaya humawak pa yung isa nyang kamay sa door knob at kunti nalang ay tutulo na yung luha nya
:
:
Vicky: Jema, tignan mo ako! Gagaling kapa! Ginagawa ng dad mo yung best nya para sa sakit mo. Gagaling kapa okay, gagaling kapa!
:
:
Jema: mom. Its enough please, I've been living with this bullshit dissease for 4 years at alam mo naman mom na hanggang dun lang yung inaaabot ng tao kapag may chronic leukemia ka, I cant live longer, I can't (patuloy na tumulo yung luha ni jema sa mga mata nya)
:
:
Vicky: you can, ofcourse you can. Pano kami? Pano yung mga taong nag mamahal sayo? Pano ako? Pano si Deanna?
:
:
napayuko nalang si Deanna at tumulo na ang luha nya. Bigla syang nawalan ng lakas at parang hindi nya kayang tumayo sa sarili nyang mga paa
:
:
Jema: Im so scared. Natatakot ako mom. Natatakot ako na mawala. Natatakot ako na mawala sakin si Deanna. Pano pag malaman nya to? Pano pag iwan nya ako?
:
:
kumuha ng kunting lakas si Deanna ng sabihin yun ni Jema. Itinulak nya ang pinto kaya agad na napalingon ang mommy ni Jema sa kanya
:
:
Deanna: Je-Jema
:
:
Tumutulo ang mga luha nya at dahan dahan syang lumapit kung nasaan si jema at ang mommy nya
:
:
Vicky: Deanna andito kana pala
:
:
Jema: De-Deanna anong ginagawa mo dito?
:
:
Vicky: pinapunta ko sya. Sige ma iwan ko muna kayong dalawa.
:
:
Agad na lumabas ng kwarto ang mommy ni Jema para hayaan silang mag usap.
Nakatingin lang si Deanna kay Jema habang naka yukom ang kanyang kamay at naka tayo lang sa harapan ni Jema.
Tumutulo ang luha nya at ang daming bagay na gusto nya malaman .
Nakatingin lang sa kanya si Jema habang nakahiga sa kama medyo napapaluha narin
:
:
to be continue...
