Eziyet (yaş gerilemesi)

9. Bölüm

KEYİFLİ OKUMALAR

"Pekala tatlım, biraz kanepede dinlenelim mhhh? Biraz sakin ol" Lauren, genci yakına tuttuktan birkaç dakika sonra mırıldandı ve dikkatini çekmek için uzun saçlarının arasından geçip onu kaldırdı.

Düşünürken kızı rahatsız etmemenin en iyisi olduğunu hissetti, özellikle de kızın hangisinde daha rahat hissettiğine karar vermeye çalışırken baş boşlukları arasında kaydığını bildiğinde.

Uzun bir süreç olacaktı ve çok fazla ayarlama gerektirecekti, bunu biliyordu.

Camila başını kadının omzundan yukarı kaldırdı ve yavaşça başını salladı, ancak tereddütle emziği ağzına geri getirdi. Şu anda büyük olmak istemediğine karar verdi. Elbette, kaç yaşında hissettiği konusunda hâlâ biraz emin değildi, ama düzgün bir rutine daha alıştığında vücudunun bunu çözmeye yardımcı olacağından emindi.

Lauren gülümsedi ve kızın kafasını nazikçe öptü, "tamam, gidelim. Bir film seçmek ister misin?" Diye sordu, oturma odasına girmeye başladı.

Camila başını salladı, "Moana?" Yumuşak bir şekilde sordu, kanepede küçük kıvrılırken sesi boğuk çıktı. Bu filmi daha önce Lauren'ın Netflix izlemesine izin verdiği sırada görmüştü, resim hemen dikkatini çekiyordu.

"Kesin hata" Lauren televizyonu açıp kumandayı kapıp Netflix'i seçerken gülümseyerek cevap verdi. Moana yine nöbet listesindeydi, (shhh) bu yüzden onu seçti ve kendini gençin yanındaki kanepeye koydu.

Camila hemen kollarının arasına kıvrılırdı ve başını göğsüne yasladı, filmin en başındaki televizyona bakarken gözleri yorgun bir şekilde yanıp söndü. Kollarının güvenli bir şekilde etrafına dolandığını hissettiğinde gülümsedi ve mümkünse daha yakın kıvrıldı.

*********************

Ertesi sabah, Camila ilk önce şafak sökerken ayağa kalktı. Uyanmak veya başka bir şey istemediğinden değil, mesanesinin başka planları vardı ve ona kendini ıslatmadan önce tuvaleti kullanmasını söylüyordu.

Yorganını tekmelemek ve güzel, sıcak yatağından dışarı tırmanmak için gitti, ancak bebek bezi giydiğini fark ettiğinde durduruldu. Olmalı mı? Düşüncelerine hızla başını salladı. Hayır, yapamazdı, şimdi olmaz, çok erken.

Bebek bezinin bantlarıyla birkaç dakika uğraştıktan ve onu çıkaramayınca, hayal kırıklığına uğramış bir şekilde ayağını yere vurdu. Aptal aptal bebek bezi. Kendini ıslatmasını mı istedi?

"İyi misin tatlım?"

Odayı dolduran çok tanıdık sesle yerinde dondu ve yavaşça kasıklarından yukarı baktı. Mesanesindeki renk tonunun güçlendiğini hissettiğinde gözlerini endişeyle doldu ve bilinçaltında yerinde kıvrandı.

Alt dudağını ısırarak "İhtiyacım var ... Gitmem gerekiyor" diye mırıldandı.

Lauren kaşlarını çattı ve odaya daha da girdi, kollarını çözdü ve yanlarına düşmelerine izin verdi, sonra yumuşak bir sesle, "sonra kabarmaya başla, sorun değil" diye yanıtladı.

Camila hızla başını iki yana salladı, "Yapamam" diye sızlandı ve bir kez daha bezin bantlarını çekmeye çalıştı.

Lauren kaşlarını çattı ama anlaşılır bir şekilde başını salladı ve kıza yardım etmek için çömeldi. Yavaşça ellerini yoldan çekti ama Camila'nın donup titremeye başladığını hissettiğinde izinde durdu.

"Üzgünüm, istemedim! Lütfen beni incitme, özür dilerim!" Camila ağladı ve ilk kırık hıçkırıklarını dışarı çıkarırken yüzünü korumak için ellerini kaldırdı. Kollarının kendisini tuttuğunu hissettiğinde korku içinde ağladı, ancak kollarının titreyen çerçevesine yumuşak bir şekilde sardığını hissettiğinde rahatladı.