The Next Step

22

Emily

Yaklaşık 1 saat felan orada durduk. Sonra aklıma birden birşey dank etti. Benim eşyalarım sütüdyoda kalmıştü ve eşyalarımı almak için oraya dönmeye hiç niyetim yok. Telefonumda orada kalmıştı.

"Uffff" dedim, Hunter bana dönüp:

"Ne oldu'" diye sordu. Endişelenmiş gibiydi.

"Telefonunu kullanabilir miyim? Steph'i  aramam lazım ve telefonum sütüdyoda kaldı."

"Tabi" dedi ve telefonunu verdi. Hemen alıp Steph'in numarasını tuşladım. Ezbere biliyordum. En yakın arkadaşımın numarasını ezberlemeyipte kimin ezberleyecektim?

'Telefon konuşması'

"Alo,"

"Alo Steph, benim, Emily."

"Em, neredesin? Seni çok merak ettim. Acele çıktın. Arkandan hunterde geldi."

"Ben sahildeyim, Hunter'de yanımda."

"Peki, nasılsın?"

"İyiyim, merak etme."

"Bu kimin numarası? Hunter'ınmı?"

"Evet,"

"Ouv orada neler oluyor?"

"Hiç birşey, sahilde oturuyoruz sadece."

"Anladım,"

"Senden birşey istiyecektim."

"Ney?"

"Eşyalarım sütüdyoda kaldım onları alır mısın? Telefonumuda."

"Tamam da sen buraya gelmiyecek misin?"

"Eve giderim."

"Anladımm o zaman ben evine getiririm. Sonra görüşürüz."

"Olur. Görüşürüz." dedim ve aramayı kapadım. Telefonu Hunter'a verdim ve:

"Teşekkür ederim." dedim gülümseyerek. O'da

"Rica ederim." dedi gülümseyerek.

"Ben eve gitsem iyi olacak." dedim.

"Tamam. Evine bırakmamı ister misin?"

"Olur" dedim ve beraber eve doğru yürüdük. Yol boyunca hiç konuşmadık.

Hunter

Emily'nin evinin önüne geldiğimizde bir kez daha teşekkür etti. Rica ederim dedikten sonra ikimizde aynı anda birbirimize sarıldık. Ayrılınca eve girmesini izledim. Girince bende evime doğru yürüdüm. Gelince banyoya girdim. Çıkınca giyindim. Biraz birşey atıştırıp dişlerimi fırçaladıktan sonra yattım.

Bugün olanları düşünerek uyudum.