The Brainy Rebel

TBR 33

Maxine Valdez

Kinuha ko mula don sa maarteng nurse 'yong ice pack at ako na ang nagdampi sa mga bukol ni Nate. He's complaining from time to time pero wala akong pakielam. Napakatigas lang talaga kasi ng ulo niya!

"Hinay lang, Maxine. Nasasaktan na 'yang loves mo."

Inirapan ko si Glenn na solong nakaupo sa hospital bed na katabi nitong kay Nate. "Mabuti nga nang madala."

"Maxine, binastos ka nung hayop na 'yon. Anong gusto mong gawin ko? Stand still and let him be? Parang pinagbigyan ko lang siya sa kung ano mang mga kalokohan ang mga ginawa niya sa inyo?"

Glenn whistled that's why I gave him my worst death glare. He just laughed and continued whistling. Gago talaga ito!

"Get out!" Sigaw ko sa kanya. Mukha siyang nagulat pero tumawa ulit maya maya. "Go away, Garcia! I have to fucking talk to my boyfriend in private!"

"Okay, I'm sorry." Tumayo siya mula sa bed at lumapit kay Nate para bumulong. Sinadya niya yata iyong iparinig sakin. "Ingat ka, pare ha."

Bago ko pa siya masabunutan ay iniwan na niya kami ni Nate dito sa clinic.

Hinarap ko ang lalaking nakaupo ngayon sa tapat ko. I was standing in between his legs and he's smiling naughtily. Pantay lang kami dahil natural siyang matangkad.

"Stop smiling like that because I'm disappointed."

Nawala ang ngiting aso niya at napalitan iyon ng pout. "Max, ayaw mo ba non? Boyfriend slash superhero mo ako?"

"Goddamn it! Stop kidding around, Nathaniel! Muntik na akong mahimatay sa takot kanina! You were in the middle of a fight and I had nothing to do but wait for the two of you to stop fighting! Do you know the feeling of being too damn scared? Iyon na yata ang pinaka-nakakatakot na pangyayari sa buong buhay ko next to my father's death!" Sinamaan ko siya ng tingin dahil gustong gusto kong iparating sa kanya na nasaktan ako ng sobra. "Oo, Nate, mababaw na kung mababaw. Pero masisisi mo ba ako kung mahal na mahal kita at ni masuntok ka lang ay halos ikamatay ko na? I don't want to ever see you in pain... Ayoko, Nate."

It wasn't intentional but I cried. Ayoko. Ayoko siyang makitang nasaktan o nasasaktan, o masaktan.

I don't know what's running in his mind right now but I wish he was thinking about not joining a fight again. Bigla niya akong hinawakan sa magkabila kong balikat.

"Baby, don't cry." His right hand went to my face and wiped my tears using his thumb. "Ginawa ko 'yon kasi binabastos ka. Maxine, if he can't respect you as my girlfriend then he could have at least respected you as a person who has feelings, as a person who has a family. Ginago ka niya, dinamay pa ang pamilya mo. Hindi ba't tama lang na masuntok ko siya? Kulang pa nga yata 'yon eh."

I shook my head and continued crying. I can't manage to utter a word. Tinitigan niya ako habang umiiyak at maya maya pa'y kilulong na rin ako sa bisig niya. Dahil don, mas lumakas ang hagulhol ko at narinig ko ang mahinang pagmura niya.