Damsel in Disguise

~~~ Chapter 1 ~~~

ONE

Flynn's Point of View

I'm on our shooting, here at Seoul, South Korea. Inaayusan pa ako dahil ako na 'yung susunod na kukuhaan. At habang inaayusan kami ay narinig na'min ang tunong mula sa isang phone. Lahat naman kami ay napatingin sa assistant ni Harley na inabot ang phone sa huli. Tumayo naman si Harley at naglakad palayo upang sagutin ang tawag. Saka lamang kami nag-alis ng tingin nang nakalayo na siya at nang nag-announce si Belle na katatapos lang magpictorial.

"Break daw muna!" Sigaw ni Belle at umupo.

"Water? Or juice?" Tanong naman ni Manager habang may hawak na water at juice at ipinakita sa'min.

"Juice." Sagot ko. Inabutan ako ni Manager ng juice habang sina Belle at Trix ay kusang kumuha ng kanila. Maya-maya natapos na ata si Harley na makipag-usap kaya lumapit na siya dito.

"Water please," Aniya at naupo sa swivel chair. Inabutan siya ni Manager ng tubig at lahat ng atensyon na'min ay napunta sa kanya. Lahat kami ay naghihintay na umimik siya. "Let's talk later after ng pictorial." She finally said. None of us uttered a word. Pare-pareho kaming nakikiramdam ngunit kami ay napabalik sa pag-aayos nang sumigaw ang director na'min.

"Last five minutes!" Ani direct. Nang matapos mag-ayos ay nagpatuloy ang pictorial. "Hurry up!" Dagdag pa niyo kaya mas binilisan ang pag-aayos sa'min.

Ganito, ganito umiikot ang mundo na'min. We are already used of dressing up quickly, with the smell of makeups, ocean of people, and performing. That's our daily routine. Na paminsan, gusto rin na'ming magpahinga.

"What?!" We said in unison. Nag-uusap kami nina Harley, Trix, Belle at Ate Kylie which is our manager, matapos na'min magpictorial.

"Ano ulit?" Tanong ni Manager.

"We're going to live in the Philippines?! For real?" Sambit ko. We wanted that for so long!

"Kung gusto niyo lang naman," Harley said noncholantly.

"What are we gonna do there? Perform? Explore?" Tanong ni Belle. Lahat kami ay napatingin kay Harley.

"It's actually our choice," She answered. Lahat kami ay nanlaki ang mga mata. Maya-maya rin ay natahimik kami marahil ay hindi na'min alam ang gagawin.

"I just want to see the beauty of Philippines," Mahinang sambit ni Trix.

"Without hindrances," Dagdag ni Belle.

"Well... Yes," Sagot naman ni Trix.

"I just want to live normal life. Kahit masubukan ko lang," Wala sa sariling sabi ko. It's just sa pagiging artista ko, ay napanood ko rin ang mga taong tahimik lamang na namumuhay. Tahimik na nakapaglalakad ng walang mga bantay. Tahimik na namimili ng gamit. Pero masaya sila. Eh, kami? Isang hakbang lang na'min may litrato ng kuha. Kahit saan kami magpunta, mayroon kaming kasamang bodyguard. Kahit nakasanayan ko na, nasasakal na ako.

"Gusto ko ng tahimik na buhay," As usual, Harley said.

"May naisip ako." Manager said with a smirk plastered on her lips. I raised a brow. What is she thinking? "Come here girls," Aniya at minuwestrang lumapit kami. We all compressed and hear her talk. Umuwi kami para mas mapag-usapan pa ang bagay na ito.

Matapos niyang mag-explain ay lahat kami natahimik at napa-isip.

"For freedom?" Ani Manager habang nakangisi. Lahat kami ay nagkatinginan at ngumiti.