Damsel in Disguise

~~~ Chapter 2 ~~~

TWO

Matapos ang ilang araw ay nakarating na kami sa airport. Dahil nitong mga nakaraang araw ay pangkasalukuyang huli naming tira sa Korea ay, namasyal na kami doon upang hindi makaramdam ng homesick.

Pinapasok na kami sa private plane at sinalubong ng mga attendants. May ari ang parents ko ng isang airline kaya naman may access kami sa paglipad. Maganda at pinahanda ko ang gagamitin namin para maging kumportable kami sa byahe.

"Wow, prepared." Komento ni Trix at nagpakawala ng tawa.

"Pinalinis ko lang para mas kumportable," Ani ko at ngumiti. "Let's just all relax so that we can leave," Sambit ko at agad naman silang sumalampak sa malambot na upuan. Napa-iling na lamang si Manang sa kanilang ginawa. Kasama namin siya dahil siya ang magbabantay sa bahay na'min kahit sandamakmak ang kasambahay doon.

Sa una ay kain lamang kami ng kain habang nanonood ng mga movies. Si Harley ay ngayon ng naka-earphones habang natutulog. Si Belle at Trix naman ay nag-uusap samantalang si Manager ay naglalaro sa phone at si Manang ay tulog. 

I couldn't help but to reminisce how everything started.

Bata pa lang ako nang manood ng mga Korean music videos. Pure Korean kami ngunit naninirahan kami sa Pilipinas kaya't bihasa na kami sa pagta-tagalog.

"I want nobody, nobody but you!" Sabay-sabay na'ming pagkanta.

Gina-gaya na'min ang mga sayaw ng mga idols halos araw-araw. Hanggang sa binalak ng mga magulang na'min na bumalik sa Korea. Our family is already known in every corners of this world dahil isa kaming tanyag sa business tycoon. Which is naging dahilan para maging madali sa'min, nina Harley na pumasok sa showbiz industry.

Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako at nagising na lamang nang naramdaman ko ang paglapag ng plane. Tumingin ako sa bintana ng plane and I was right. nakakapag na pala kami, tumigil na yung plane kaya tumayo na ako at nilapitan sila Belle. Gising na si Harley pero and dalawa'y tulog pa rin. Ginising na lamang sila ni Manang.

"I can feel the hot air!" Utas ni Manager nang bumukas ang pintuan ng eroplano at agad na lumabas.

"Are we here?" Tanong ni Trix matapos humikab.

"Obviously," Sagot ni Harley at bumaba na rin. Sumunod na kami at kinuha na ng bodyguards ang mga bagahe na'min.

"Wow, this is Philippines." Bulong ko at bahagyang natawa nang maramdaman ang init na haplos ng hangin. It is comforting.  Pakiramdam ko ay may yumakap sa'kin o sa mga balat ko para makaramdam ng ginhawa.

"I can feel the Philippines!" Masiglang sambit ni Manager at umikot-ikot na tila bata. Sinuot ko ang aviators ko pangsilag sa liwanag ng araw.

"Madaganan ka sana ng airplane," Komento ni Belle at naunang pumasok sa airport. Agad na sumalubong sa'min ang sandamakmak na reporters at photographers. Kumaway-kaway na lamang kami at nagpatuloy sa paglalakad. Sari-saring papuri ang narinig na'min mula sa nag-aabang na fans. This seems like Deja vú noong umuwi kami para magconcert dito. Although, we are now here to explore Philippines. Ni hindi ko alam kung gaano kami magtatagal dito.

Sumakay kami sa itim na van na nakaparada sa harap at dumiretso sa bahay na'min.

Scratch that, this is like a mansion. Ngayon lamang kami nakapunta dito marahil ang mga gastos tuwing concert ay sagot ng entertainment kaya sa hotel kami naninirahan. Pagpasok na'in ay sumalubong sa'min ang mga nakahilerang kasambahay sa may red carpet at agad-agad na yumuko.