Damsel in Disguise

~~~ Chapter 43 ~~~

FOURTY THREE

Ilang araw na ang nakalipas, I can't say I'm fine already, but I'm acting like so.

Bumalik kami ngayon sa mansyon para magbihis. Bukas ay lalabas na si Daddy sa hospital. Ngunit naiwan akong nakatulala sa kwarto.

I don't even know where to settle my mind.

Hindi ko na napansin ang pagpasok ng apat sa kwarto ko. Umupo ang mga ito sa gilid ng kama ko. I hear Ate Kylie's heavy sigh.

"I'm sorry," Wika niya. The silence is dreadful. Tila ba pinipigilan nito ang paghinga ko at pinasisikip ang dibdib ko.

Mariin akong pumikit, "Para saan?" Tanong ko at nagpatuloy sa pagligpit ng gamit, kahit hindi naman kailangan.

"You girls are suffering because of my idea," Napalingon kami sa kanya. May butil ng luha ang tumulo sa kanyang mga mata.

"What are you saying? It's the best idea!" Sambit ni Trix. Tumangu-tango rin ako.

"Blaming yourself isn't good, Ate Kylie. After all, you are suffering too." Utas ni Belle. Of course, she must've fallen for one of the two manager boys. Kumunot ang noo ni Flynn.

"What does that mean?" Tanong niya. Ate Kylie slightly nudged Belle.

"Wag niyo ng pansinin 'yon, ang mahalaga, maging maayos na ulit kayo." Wika ni Manager.

"We should stop this drama and move forward!" Utas ni Trix at tumayo. "Come on, cheer up!" Sambit nito sa'min at isa-isang tinapik ang balikat na'min. Bahagya kaming natawa at tumayo na rin. Nagkatinginan kaming lima.

"A comeback?" Sabay-sabay na'ming sambit. We all chuckled at nagyakapan.

Sandali akong bumisita sa hospital bago pumasok sa opisina. I ordered the four to visit their own families and just do their businesses. Hindi naman na ito umangal dahil magkikita rin naman kami, maya-maya.

"Feeling better?" Tanong sa'kin ni Daddy habang pinapakain ko ito ng soup. Unti-onti ng bumabalik ang lakas nito at bumabalik sa normal na parang walang nangyari.

"I think, I should be the one saying that," Sambit ko at binaba ang kutsara. Bahagya lamang itong yumawa at hinaplos ang mahaba kong buhok.

"Your face lightened up," Aniya at hinaplos ito. I smiled, kahit minsan lamang kami magkasama ay kilala pa rin talaga ako nito.

"She's really doing fine than the past few days," Nakangiting saad ni Mommy at lumapit sa'min ng may dalang prutas. Sabay nito akong pinagmasdan. "Maybe because of the work?" Tanong ni Mommy at sa wakas ay nilayo na ang tingin.

"How is it, by the way?" Tanong ni Daddy matapos bigyan ni Mommy ng prutas.

"Hmm, fine. Still studying it," Pag-amin ko. Tumangu-tango si Daddy at tumawa.

"Let's have a bet," Anito at muling tumawa. I frowned. "Either the company will fall or rise," Paghamon nito. Mommy laughed on what she've heard.

"What is this? Are you, two, testing me?" Reklamo ko ngunit tumawa lang sila. Daddy sighed after.

"I'm so happy to have you here," Komento ni Daddy. Hinagod naman ni Mommy ang braso nito.

"I won't leave again, Dad." Sambit ko.

Pagkatapos na'min kumain at mag-usap sandali ay dumiretso na ako sa opisina. Pinag-aralan ko ang pagpapatakbo sa mga kompanya na'min, pati na rin sa aming mga subdivisions. Nagsimula ako sa lahat ng maliliit na detalye. Sa mga trabahador, sa mga bagay na kailangan kong malaman, tulad ng renovations at pagpapalit ng gamit at ang mga bagong salta. Hindi kami na'min pinababayaan ang maliliit na detalye sa'ming subdivisions. Maya-maya lang ay nagkaroon ng meating para sa mga nasisirang mga playground na, sa iba't ibang bansa ang subdivisions na'min kaya mayroon kaming mga assigned leaders. Ang meating ngayon ay para sa mga engineers na'min, para malaman kung ano ang magandang desisyon. I gave the decision to my co-workers because I knew they know what's best already. Ngunit nagsabi rin naman ako ng konting ideya. Sumunod naman ay meeting muli sa pagma-manage naman ng presyo ng kada lote na binebenta.