TWENTY FOUR
Annika Beatrix's Point of View
Ngayong araw na 'to ay walang klase ang lahat ng estudyante. Pero kami ay hindi pumasok dahil may shooting kami sa Korea for one week. Ngayon rin ang pag-uumpisa ni Geraldine sa pagmodel. As much as we wanted to support her, hindi kami makakarating dahil of course, we are flying back to Korea again. Pagbalik na lamang na'min ito aasikasuhin.
I left all my things at the Philippines. Sinadya ko 'yon dahil para saan pa? We are going back to South Korea as the real us, the Patricia should also be left where she really is. Isa pa, wala namang mangangailangan sa'kin dahil wala naman akong kinaibigan sa school. It sucks how we wanted to have freedom but still can't get it fully. We still always have to be vigilant. I guess, there's just no way to escape this kind of life. Unless we are going to leave everything to settle in a quiet place. That is, if hindi pa laganap ang KPop sa lugar na 'yon. Because unfortunately, sa ngayon ay laganap ito sa Pilipinas kaya naman kilala rin kami, halos karamihan ng mga tao do'n.
We had another retouch for a continuous shooting. This is how we would pay for the losses we've made. Laging gahol ang gawain. Pagkatapos ng shooting ay agad kaming pumunta sa isang fashion show. Palit ng damit dito, palit ng damit doon. It's tiring dahil naka-ilang pakit na ng amit subalit pagtapak mo sa entablado ay kailangan mong umakto na hindi ka apektado.
I am a professional actress anyway. Nasanay na akong itago ang tunay na ako at nakikita lamang ito ng aking mga kaibigan.
I flipped for a turn at agad na nasilaw ng mga flash mula sa camera. I showed them my usual smile at saka tumalikod at bumalik sa back stage. This is actually enjoying, if only hindi ito ang araw-araw na'ming gawain.
"Goodness, I'm so worn out." Wika ko at naupo sa sofa. Well, that's just the start dahil ngayon ay may guesting pa kami.
"What? Naninibago ka na ata, stand up." Sambit ni Manager at tinapik ako. Pumasok na kami sa venue at agad na sinalubong ng co-actors at staffs. Nagbatian kami at pinakita sa amin ang listahan ng aming gagawin o sasabihin.
Lahat ng ito ay sinunod na'min. Guesting is fun for me, kasi nakakausap mo naman talaga ang mga tao dito without scripts. Kaya paminsan ay nagkakaroon kami ng tawanan. We congratulated each other pagkatapos nito. Sumunod naman ang fan signing event at kinailangan na'ming ubusin ang napakahabang pila para sa mga magpapairma at magpapapicture.
Inabutan ako ng tubig ni Belle. I laughed lightly because I knew she noticed how sick I am of this. Hindi naman sa ayaw kong makisalamuha sa fans. Gusto ko ito kaya lang nakakapagod but it's all worth it dahil sila rin naman ay pagod sa pagpila.
"Oh, goodness." Wika ni Flynn at sinandal ang likod sa sofa. Kauuwi lang na'min sa mansion at masasabi kong, we've been through a long day. I chuckled.
"Ain't this fun?" Sambit ko at nginitian sila na umiling lamang.
"Wow, what a comeback." Utas ni Manager. We all laughed. Umakyat kami sa taas at napagpasyahang magrelax muna. It's already three in the midnight at ngayon pa lang kami makakapagpahinga. We basically have no time for bullcraps right now.
Umiinom kami ng wine habang nakababad sa jacuzzi.
"It's been a long time," Ani Harley. Napangiti kami.
BINABASA MO ANG
Damsel in Disguise
Fiksi PenggemarIf you realized that your world isn't like any other and that the way people walk and move into their lives wasn't the same way as yours, what would you like to do? To finally open our own eyes and see what reality is, just made us do something we...