DETAY- TEXTING +18

23-vingt-trois

bir gece 5 bölüm mü ahsjadjsdfjsf evet tam benlik hareket, biliyorum. 

yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın bebekler, siz yorum yaptıkça bir sürü şey yazmak istiyorum. Müttefik'e de bir şans verin plzz.

iyi okumalar!

23- vingt-trois

        Uykumun en güzel yerinde, aniden yüzümü ele geçiren güneş ışığıyla uyandırılmak, kendimi vampir gibi hissetmeme neden olmuştu. Hızla açılan gözlerim, karşısında bir adet yarı çıplak Adrien Soyadıbilinmez'i beklemediğinden fal taşı gibi açılmıştı.

Üzerimdeki yorgan sıyrılmış, kalçama yükselen elbisem vücudumu büyük oranda sergilerken beyefendi bu manzaranın tadını çıkarmak yerine perdelerle uğraşıyordu, öyle mi?

"Aslında seni izledim."

"Yüksek sesle konuşmadım." dedim aksini kabul etmez bir tonda.

"Konuşmadın." diyerek beni onayladı. Sesindeki karanlığı hissetmemek işten değildi. "Sadece geceyi, burada seni izleyerek geçirdiğimi söylemek istedim."

Söyledikleri, baştan aşağı tüm bedenimi kızartmasına rağmen sözlerimi söylemekten çekinmedim. "Gördüklerinin seni tatmin edip etmediğini bilmek isterdim."

Bakışları bacaklarımda gezinirken konuştu: "Gözlerim yeterince tatmin oldu fakat bedenim için aynı şeyi söyleyemem."

"Neyse ki seni tatmin etme gibi bir niyetim yok." Yataktan kalkıp üzerimdeki elbiseyi düzeltirken söylediğim sözler, onu güldürmüştü. Gülümsemek ona çok yakışıyordu.

Açtığı perdelere kızgın bir bakış atarak boy aynasının önüne geçtim ve saçlarımı parmaklarımın arasından geçirerek düzeltmeye çalıştım. Bu sırada, Adrien dolaptan çıkardığı kıyafetleri bana uzatıyordu. Bakışlarını üzerimde gezdirirken iğneleyici bir tonda konuştu. "Eve böyle dönmen sizinkileri sinirlendirebilir."

Bana birkaç beden büyük gelecek eşofman takımına baktım. Tanrım, bu adamın geniş omuzlarından haberi var mıydı?

Eşofman altını elbisemin altından geçirerek giyindiğimde, ellerim siyah elbisenin eteklerine gitmişti. Adrien'ın arkamda olmasından aldığım bu aptal cesaretiyle elbiseyi sıyırdığımda, sutyen giymediğim için ortaya çıkan görüntüye baktım. Adrien'ın bakışlarını sırtımda hissediyordum.

"Siktir Mari!" Sesini işitmek, dudaklarımdaki zehirli gülümsemeyi büyüttü. Zihnim bedenimi kontrol edemezken konuştum: "Eşofman üstünü verebilir misin, Adrien?"

"Şu haldeyken adımı söylememeni öneririm." derken boğuklaşan ses tonu, içimdeki tutkuyu üçe beşe katlıyordu.

"Hangi haldeyken söylemem daha iyi olur?" diye mırıldandım. Bu bir soru değildi, o da bunun farkındaydı. Yavaş ve temkinli adımlarla yanıma yaklaştı ve üstü bana verdi. Gözleri bedenimdeyken fısıldayışını işittim.

"Sen beni delirtmeye niyetlisin küçük kedi."