Ben Kazandım 🃏(1-2)

31.Bölüm 2020 son günü

''İzninizle ben doydum size afiyet olsun''çantamı alarak sandalyeden kalkıyordumki Uraz'da benimle kalktı

''Bende odama geçip dinleneceğim size afiyet olsun''

''Aşkım aksam gelirim''Zehra'nın dudaklarını büzerek söylediği şey tiksinmemi sağlamıştı.Çok iticiydi

''Bugün dinlenmek istiyorum''Zehra bozulsada hemen toparlayıp anlayışla başını salladı

''Peki sevgilim''hızlı adımlarla ilerlemeye başladım, onların flörtleşmesini görmek zorunda değildim

''Nisa''aldırış etmeyerek ilerlemeye devam ettim ''Nisa!Dursana'' asansör düğmesine basıp beklemeye başladım.Uraz hızla kolumdan tutup ona dönmemi sağladı

''Sen beni duymuyor musun?''

''Duymadım''kapı açıldığı gibi bir kaç kişi içinden indi bende hızla asansöre bindim.

''Ne yapmaya çalışıyorsun?''kendi katıma bastıktan sonra Uraz'a döndüm, aynı kattaydık zaten

''Hiç bir şey yapmıyorum''kalçamı demirlere yasladım.Uraz da önüme gelip ellerini demirlere yasladı

''Bana kıskanıyorsun gibi geldi''

''Yanlış gelmiş''nefesim düzenini kaybetmişti bile.

''Peki....neden trip yiyorum''neden fısıldayarak bana yaklaşıyorduki? Boğazımı temizlerken onu omuzlarından itip açılan kapıdan hızlı adımlarla çıktım.Tam zamanında açılmıştı asansör

''Anca kaç zaten''hızlı adımlarla ilerliyordum ama bana yetişti, hızla kapımı açıp içeri girmiştimki Uraz'da arkamdan girdi

''Yorgunum uyuyacağım çıkar mısın?''

''Uyu, uyuma demiyorum''saçlarımı geriye atarken çantamı rastgele bir yere attım

''Cidden uğraşamayacağım''İçeriye girip ayakkabılarımı çıkardım, üstümdekini çıkaracakken Uraz'ın hâlâ burada olduğunu fark edip ona döndüm.Kaşlarını çatmış bana bakıyordu

''Uraz çık dışarı''hızlı adımlarla yanıma gelip üstümdeki şeyi hafif kaldırdı, hızla eline vurdum ve bir kaç adım geriledim

''Oha!Yavaş gel!''şaşkın bir şekilde bana döndü, neye şaşırıyorsa artık.Sonra ne dediğimi anlamış olacakki gülmemek için alt dudağını dişledi.Bu da delirmişti, sonra dayanamayıp kahkaha attı

''Neye gülüyorsun?''

''Seninle bu şekilde olmayacağım merak etme.Sadece sırtındaki yaralar gözüme çarptı''normalde utanırdım ama son dediği şey kaşlarımı çatmama sebep oldu.Sırtımdaki yaralar mı?Hızlı adımlarla lavaboya ilerleyip aynanın karşısına geçtim ve üstümdekini çıkarıp sırtıma baktım, bu nasıl olabilir?Çizikler vardı.

''Anlatıcak mısın artık?''gözlerimi kaşlarını çatmış bana bakan Uraz'a çevirdim.Tek bir sorun vardı, şu an sütyenle Uraz'ın karşısındaydım.Hızla elimle üstümü kapatmaya çalışırken sırtımı Uraz'a döndüm

''Ya!Çık dışarı!''gülerek kenardaki pijamalarımı aldı ve yanıma geldi

''Mele- yani benden utanmana gerek yok''meleğim mi diyecekti bana? Şaşkın bir şekilde ona döndüm ama o beni takmayıp belimden tutup kendine çevirdi ve üstümü bana giydirdi.Yanaklarım kıpkırmızı olurken Uraz kıkırdıyordu, eli tam pantolonumun kümesine gitmiştiki hızla elini tuttum

''Gerisini ben yaparım çıkar mısın?''kıkırdayarak lavabodan çıkıp kapıyı kapattı.Ben ne bok yapıyordum böyle?Sevgilisi olan birinin üstümü giydirmesine izin verdim yetmezmiş gibi karşısında sütyenim ile durdum, çok utanç cericiydi kahretsin.