20.Bölüm Ara

316 33 2
                                    

Şu an ne mi oluyor?Şu an bahçedeydim evet tektim çünkü abimler, babam ve Can toplantı odasına geçmişlerdi beni almamışlardı.Annem mutfaktaydı.

Abilerim görüş alanıma girince oturduğum yerden kalktım ve onlara döndüm.Ne kadar sormak istemesemde sormak zorundaydım

''Yine ne sorun var ve yine benden ne saklayacaksınız?''sesimden bıktığım anlaşılıyordu.Abilerim Ateş abime döndüğünde bende ona döndüm

''Ne bana bakıyorsunuz lan.....of....senin iyiliğin için bilmemen daha iyi olacak''başladık yine desene.

''İyi umarım sakladığınız şey ilerde ortaya çıktığında beni sizden ayırmaz''bu sorumla gerilmişlerdi.Ah hayır!

''Siktir....beni sizden ayıracak kadar büyük bir olay dimi''Güney abim kaşları çatıp hafif bir şekilde dudaklarıma vurdu.Bende refleks olarak yüzümü buruşturup kafamı geriye götürdüm

''Sen Küfer etme''

''Siz ilk önce sorumu cevaplayın ben küfür etmeyi bırakırım''

''Bu konuyu kapatıyoruz''Ve yine Ateş abim konuyu kestirip atmaya çalışır.Alıştım artık, umarım tahminimden daha az kırılırım

''İyi ben odamdayım....uykum var kimse rahatsız etmezse sevinirim''

''Daha yeni uyandın''

''Uykum geldi Yusuf abi sorun mu var''hızlı adımlarla odama çıktım ve yatağa uzandım.Tabiki uyumayacaktım, sadece sinirliydim ve her an patlayabilirdim.Yine başa döndük desene, sinirle gülüp yüzümü sıvazladım.

''Ben bizi hep ayırmaya çalışan hayatın amına koyayım''

''Şt!Küfür yok dedik''kapının ordan duyduğum ses ile yatakta oturur pozisyona geçip abime döndüm.Kapıyı kapatıp yanıma uzandı, bir kolunu başının altına koyarken diğerini yanına uzattı.

''Ama senden önce ben bizi ayırmaya çalışan hayatın amına koyacağım''gülmemek istesemde güldüm ve başımı abimin koluna koydum.

''Ama koyamam''

''Neden?''

''Çünkü şu siktiğimin hayatı bana seni verdi''gözlerim anında abimi bulurken dudaklarım iki yana kıvrıldı.

''Abi tek bir umudum var.....o da sizin sakladığınız sırrın birbirimizi ayıracak kadar canımı yakmaması''

''Güzelim.....sakladığımız bir şey varsa senin iyiliğin için bunu bil yeter''umarım bu yeterdi Kafamı sallamakla yetindim.Yapacak başka bir şeyim yoktu zaten

''Hadi bir yerlere gidelim''

''Yok ya.....Uraz'la buluşmam lazım''gerçekten çok olay olmuştu ve Uraz arada kaynamıştı.Bana darılmasını istemiyorum.

Yattığım yerden kalktım ve telefonumu elime aldım.Hiç beklemeden Uraz'ın üstüne tıkladım

''Bir şey mi oldu''o kadar soğuk söylemiştiki alt dudağımı ısırdım.Onu çok kırmıştım

''Şey...müsaitsen konuşmamız lazım''sesli bir şekilde nefesini verdiğinde yutkundum.korkuyordum hem de çok

''Ben seni alırım evden hazırlan''telefon suratıma kapanınca abime döndüm.bana bakıyordu

''Uraz beni almaya geliyor ben çıkıyorum''

''Bir saate geri dön''abimin yanağından öptüm ''Bakarız''hızla odadan çıktım ama çıkmadan önce abimin sinirli bir şekilde benim ismimi bağırdığını duydum.

Ben Kazandım 🃏(1-2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin