🃏35🃏

507 28 2
                                    

'' n- ne ''

'' Yani Nisa biz çok düşündük ve seninde bizim gibi olmanı istiyoruz'' diyen Güney abime kaşlarımı çattım.

'' Bak abi ben olamam tamam konuyu açtım çünkü hepiniz mafyasınız ama ben mafya olmak istemiyorum hem siz nasıl böyle bir şey düşündünüz benim stres' e maruz kalmamam gerekirken siz beni stresin içine girdikten diyorsunuz'' dedikten sonra derin bir nefes aldım

'' Ben odamdayım bu konuyu sonra konuşalım'' onların bir şey demesine izin vermeden odama çıktım. Mafya olmam ben of ya neden mafya olmamı istediler ki anlamıyorum

bunları düşünerek uykuya daldım.

-------------------------

Kahvaltı çok sessiz geçmişti bu da stres yapmamı sağlıyordu

'' Size afiyet olsun '' diyip ayaklandığımda Ateş abim konuştu

'' Nereye gidiyorsun? ''

'' Bir yere uğramam lazım''

'' Bende geliyim''

'' Ateş abi gerek yok '' diyip koşar adım evden çıktım. Arabamı hastaneye sürdüm

-

'' Mide ağrım başladı '' dedim doktoruma bakarken.

'' Hımm ilaçları düzenli olarak alıyor musunuz? ''

'' Şey bugün almadım ''

''İlaçları düzenli olarak almanız lazım . Mide kanseri olmanıza ihtimal vermiyorum , ilaçları düzgün bir şekilde alırsanız 7-14 gün sonra geçecektir ama 14 gün sonunda devam ediyorsa lütfen bize gelin''

'' Peki teşekkürler '' dedikten sonra odadan çıkıp eve gittim.

*

Eve vardığımda abilerimin hepsi buradaydı

'' Sizin işleriniz yok mu'' dedim ilaçlarımı içerken

''Sabah ilaç almayı unuttun dimi '' dedi Ateş abim

'' Evet ama merak etmeyin'' diyip koltuğa oturdum. Sonra devam ettim

'' Sizin şirkette olmanız gerekmiyor mu''

Kuzey abim'' Ne o bizi evden mi kovmaya çalışıyorsun'' dediğinde gözlerimi devirdim

'' Bir kaç haftalığına evden çalışıcaz sonuçta işler biraz duraksadı'' dedi Yusuf abim

'' Ne demek duraksadı yapabileceğim bir şey var mı ''

'' Güzelim sen yanlış anladın. İşlerde bizim yapacağımız bir şey kalmadı sadece tadilat var onlarıda hallediyorlar '' Ateş abime bakıp sonra ayağa kalktım

'' İyi siz evde kalın benim iş-'' Yine bir Nisa klasiği lafımı kapının çalması böldü. Oflayarak kapıyı açtım karşımda tayfa vardı Uraz beni görünce hemen konuştu

'' Nasıl oldun? İlaçlarını aldın mı? Miden ağrıyor mu? ''

'' Uraz nefes al ben iyiyim ilaçlarımıda alıyorum midem de iyi şu an hadi geçin içeriye'' diyip kenara kaydım. Herkes içeri geçerken Aras durdu ve bana baktı sonra kollarını belime dolayıp saçlarımdan öptü ben ise öylece durdum. Aras benden ayrıldıktan sonra içeri geçti bende arkasından içeriye girdim

'' İyi siz takılın ben gi-''

Allah' ım neden hep laflarım bölünüyor anlamıyorumki tabiki lafımı bölen Ateş abimdi

'' Otur oturduğun yerde''

'' Abi oturup ne yapacağım siz takılın benim işlerim var''

'' Sana otur dedim dimi '' sesi sert çıktığı için koltuğa oturdum. Bu hali beni korkutuyordu ama belli etmedim.

Ben Kazandım 🃏(1-2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin