''Buradan ayrılmayın biz gidip bir şeyler öğrenmeye çalışacağız''gözlerimi Enes abime çevirdim, Aras'ı, Rüzgar'ı ve Kaan'ı alıp giderken bende yüzümü sıvazladım.Kahvaltıdaki anonstan sonra kısa bir sessizlik olmuştu sonra kargaşa, abimler bizi hızla benim odama getirmişlerdi çünkü herkes birbirine girmişti.Sonradan ayırdılar çok şükür
''Şimdi ne olacak?''Güney abimin ben hariç diğerlerine sorduğu soruya ben cevapladım
''Araf abiyi arayın gelsinler o sırada hepimiz beraber olacağız...dün ne oldu?''
''Araf'lar zaten yolda dünde bir şey olmadı''dedi Kuzey abim.
''Yine aynısını yapıyorsunuz.Dün bir şey oldu ve bana söylemiyorsunuz''sesim biraz daha yüksek çıkmıştı.Uraz elimi tuttu
''Nisa bu sefer ciddiyiz...araştırdık ve kamera kayıtlarına baktık ama ışıklar kesilmemişti belki yorgunsundur diye öyle görmüşsündür''hızla elimi çektim ve ayağa kalktım
''Pardon?Elektrikler kesildi diyorum!Neyini anlamıyorsunuz? Arkamdan kapıda kilitlendi!''
''Nisa kamera kayıtlarını ayrıntısına kadar izledik ama ne elektrikler kesildi ne de kapı kilitlendi bak güzelim yorgunsundur ya da uykulu ya da stresli-''
''Ne demek istiyorsunuz!Deli miyim ben?Yorgunda değildim streslide değildim uykuluda değildim''
''Fıstığım sana deli demiyoruz sadece normal böyle şeyler''sinirle Yusuf abime döndüm.Ondan beklemezdim bu hareketi
''Yazdıklar olsun ya...neden beni anlamıyorsunuz!Yorgun değildim kendimdeydim ben''yüzlerine baktım, hiç biri bana inanmıyordu.İşte bu çok kırıcıydı
''Peki...inanmayın''hızla telefonumu alırken kapıya doğru ilerledim
''Nisa!Nereye?''
''Nisa!''
''Nisa hemen geri dön!''hiç bir sesi umursamadan kapıdan çıktım.Onlara kanıtlayacaktım, ben deli değildim.Adımlarımı hızlandırarak yangın merdivenlerine ilerledim, dünkü yere gidecektim.
Saçlarımı topuz yaptıktan sonra yangın merdivenlerine girdim, ilerde ip olmalıydı çünkü dün ipe takılmıştım.
Kaşlarım çatıldı, çünkü kopmuş renksiz bir ip vardı yerde.Bunu unutmuş olamazlardı dimi?Yoksa bilerek mi bıraktılar?Ay bende iyice kafayı yedim neden bilerek bıraksınlarki?
İp direğe bağlanmıştı, dikkatli bakılmasa fark edilmeyeceğikti.İpi direkten çözüp elime aldım, bu daha önceden buraya bağlanmış olmalı çünkü ben ses duymamıştım.Buraya geleceğimi biliyordu ya da biliyorlardı
Yangın merdivenlerinden çıktığım gibi müdürün yanına ilerledim.Kamera kayıtlarına bakacaktım, tahmin ettiğim gibi bir grup insan müdürün odasının kapısında bekliyordu
''Arkadaşlar lütfen herked odalarına dönebilir mi!?Müdürümüz gerekli açıklamayı yaptı!''
''O müdür buraya gelecek!Benim yetişmem gerek uçağım var!''
''Lütfen bayım elimizden bir şey gelmiyor!''adam konuşan personelin yakasına yapışınca hızla adamın omuzundan tuttum
''Bakın buradaki herkesin yetişmesi ya da gitmesi gerek bir yer var ama kimsenin elinden bir şey gelmiyor şimdi saçma hareketleri bırakın''adam çatık kaşları ile beni süzdükten sonra personelin yakasını bıraktı ve kaşlarını kaldırdı
''Sen kimsin ya!Benim kim olduğumu biliyor musun?İstesem bu hoteli satın alırım!''cidden bununla uğraşacak halim yoktu
''Yani?Ne yapiyim?İstiyorsan al hoteli umrumda değil ama şimdi kenara çekilmek zorundasın çünkü sorun çıkarıyorsun''

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Kazandım 🃏(1-2)
Dla nastolatkówBen Nisa . Zor zamanların ardından yine ayaktayım, çünkü yine ben kazandım. 5 abim ile hayata devam ediyorum Sonuçta kazanmak için bir şeyleri kaybetmek lazım Kaybettiklerime üzülmek yerime kazandıklarıma bakar mutlu olmaya çalışırım ------- Sadece...