Ben Kazandım 🃏(1-2)

🃏 33🃏

Abilerim karşımda bana bakıyorlardı umarım Yiğit' i görmemişlerdir diye düşünürken Ateş abim konuştu

'' Güzelim bizi özlemedin mi'' diyip kollarını açtığında Yiğit'i görmediklerini anlayıp rahat bir nefes verdim. Abilerimi özlemiştim ama benim telefonlarıma bile bakmamışlardı bu yüzden onları umursamadan yanlarından geçip gittim. Ama Enes abim kolumdan tutup durdurdu

'' Ne o yeni mi aklınıza geldim '' diyip alayla baktım. Yusuf abim kaşları çatık bir şekilde konuştu

'' Ne saçmalıyorsun kızım tabiki hep aklımızdaydın''dedi.

'' Benimle dalga mı geçiyorsunuz sizi arıyorum ama meşgul bir de mesajlarıma görüldü bile atmıyorsunuz hem siz neden geldiniz ya da dur iyiki geldiniz beni eve götürün''

'' Güzelim işlerimiz vardı ve seni görmeye geldik '' dediğinde ağzımdan ' hah' nidası döküldü

'' Güzel yalan buraya Tehlike' sin çocuğunu görmeye geldiniz ve saol abi işlerinizin benden önemli olduğunu tekrar hatırlattığın için'' diyip oradan uzaklaştım. Buradan gidecektim burası sıktı artık beni beni umursamıyorlardı işte

kulübeye girip valizimi topladım sonra çıkışa doğru ilerledim. Kim götürecekti ki beni of ya ben Antalya ' dayım ama İstanbul' a gitmem lazımdı. Kahretsin bir dakika yanımda para var ama uçak parasını karşılar mı bilmiyorum ve taksi parasıda var of ya ! Hemen valizimin bir bölümünden paraları çıkardım 950 tl' m vardı . Yolda ilerlerken bir taksi buldum hemen el salladım taksi durduğunda taksiye binip havalimanına gitmesini söyledim

*

Uçaktan indikten sonra İstanbul' un güzel havasını içime çektim ve bir taksiye binip evimin adresini verdim.

Eve vardığımda içeri girdim direk odama geçip duş aldım. 1 saatlik duşun ardında yemek yemek için aşağıya indim abilerimde yeni gelmişlerdi beni görünce şok oldular ama aldırmadan buzdolabını açtım ama hiç yemek yapacak halim yoktu ve telefonumda olmadığı için çantamı alıp evden çıktım. Sonra arabama binip önüme ilk gelen restoranda girdim ve yemeğimi yedim.

----------

Eve vardıktan sonra oturma odasında oturan abilerimi aldırış etmeden odama çıkacaktım ki Ateş abimin sesi ile durdum

''Nisa buraya gel'' sesi sert çıkmıştı ama aldırış etmedim ve yanlarına gidip önlerinde durdum. İlk Kuzey abim konuştu

'' Sen neden kampta değilsin? Nasıl geldin? neden dışarı çıktın? '' onlara boş bakışlar attıktan sonra konuştum.

'' Sizi beni umursamazdınız ne oldu, uçak ile geldim ve yemek yemeğe dışarı çıktım''

'' Saçmalamayı kes Nisa seni umursadığımızı biliyorsun'' dedi Ateş abim kaşlarını çatarak. Sinir ile dudaklarımı yaladım

'' Umursama şeklin bu ise istemem kalsın şimdi sorularınız bittiyse ben gidiyorum'' diyip gittim.

*

Sabah uyandığımda belimdeki eller ile irkildim ama kokusundan Ateş abim olduğunu anlayıp rahatladım . Arkamı döndüğümde beni izleyen bir çift göz ile göz göze geldim. Sonra hemen yataktan kalkacağım sırada belimdeki elleri sıkılaştırıp kalkmamı engelledi bende kaşlarımı çattım.

'' Bıraksana abi'' diyip ellerini çekmeye çalıştım ama adı üstünde çalıştım.

'' Güzelim dinle beni bak gerçekten özür dileriz ama telefonlarına cevap veremezdik çünkü iş üstündeydik ama seni çok sevdiğimizi biliyorsun'' diyip saçımdan öpeceği sırada kafamı geri çektim