27.Bölüm Bomba

322 34 8
                                    

Acı nedir bilir misiniz....bilirsiniz ama aşk acısı?Bunu bilemezsiniz, hoşlandığın tarafından reddedindeki acı değil bu.Bu....çok farklı.Gerçekten çok ama çok farklı

Zorla gülümsedim, içim yana yana.

''Tanıştırıyım sevgilim Zehra''Zehra?Zehra gerçekten mi.Kız bana elini uzatınca direk elini sıktım, belli etmemem gerekiyordu.

''Tanıştığıma memnun oldum Zehra bende-''

''Ünlü mimar Harun beyin biricik ve tek kızı, abilerinin her şeyi ünlü mimar Nisa Dağ''vay be işinide iyi biliyor.Beni iyi araştırmış

''Beni araştıracak kadar korkmana sevindim''

''korku değilde merak diyelim''gülmekle yetindim.Düşmanını iyi araştırmış.Elimi çektim ve gülümsemeye devam ettim.Kız abime döndü ve elini uzattı

''Zehra zaten tanışıyoruz Ateş''Ateş?Gerçekten mi?Abim elini sıkacağı zaman hızla çayı devirdim

''Nisa!İyi misin?''

''Güzelim!''çay elime gelmemişti, çok şükür.

''İyiyim...pardon elim çarptı.Oturalım mı''beni onaylayıp oturduklarında bende onlara ayak uydurdum.Abim yanıma oturmuştu, karşımda Zehra yanında Uraz.

''E siz ne arıyordunuz burada?''sorumla beraber Zehra gülümseyip Uraz'ın elini tuttu.Sakin ol Nisa!Sakin

''Sevgilimle dışarı çıkalım dedik öyle''

''iyi demişsiniz...nasıl sevgili oldunuz''

''Tatlım biz Uraz ile tanışıyoruz zaten dünde bir şeyler oldu işte''göz kırptığında midemin bulandığını fark ettim.

''Güzel çok güzel umarım mutlu olursunuz''hep gülümsüyordum.Uraz'a istediğini vermeyecektim

''E tatlım senin hayatında var mı biri''abime baktım öylece bana bakıyordu.Neden konuşmuyorduki?

''Yok''kısa ve öz.Zehra kafasını sallamakla yetindi.Garson iki servis daha açtıktan sonra kahvaltıya başladık.Zehra ikide bir kendi çatalından Uraz'a yediriyordu

''Aşkım bundan sonra sinemaya gidelim mi?''Uraz gülümseyerek Zehra'ya döndü ve yanağından öptü.Öptü!Bildiğimiz dudaklarını yanağına bastırdı

''Gideriz aşkım sen iste yeter''gidiriz işki sin isti yitir.Senin aşkım diyen ağızını Uraz!Zehra gülümseyerek bize döndü

''Sizde gelmek ister misiniz?''

''Olur''abim benden önce davrandığı kaşlarımı çatarak abime döndüm.Bana bakmıyordu bile

''Olmaz benim yapmam gereken işlerim var siz keyfinize bakın''

''Ne işiymiş bu?''kaşları kalkarken bana dönen abime döndüm ''İş işte''

''Ya!Boş ver işi hem çok eğleneceğiz''dişlerimi sıkarken Zehra'ya döndüm.Gülümsedim

''İşim sizden daha önemli Zehra'cım''Zehra gülümseyip Uraz'ın elini tuttu

''Teklif var ısrar yok canım''bende gülümsedim.Kahvaltının geri kalanı Zehra'nın Uraz'a aşkım demesi ile geçmişti.Abim hesabı ödedikten sonra otoparka doğru ilerlemeye başladık.

''Sevgilim benim kıyafetlerim senin evinde kalmıştı dimi''duyduğum şey ile durdum.Ne dedi o? Kıyafet mi dedi Uraz'ın evinde kendi kıyafetleri

Diğerleride durup bana döndüler

''Güzelim bir sıkıntı mı var?''var, hemde çok büyük bir sıkıntı.Yere sabitli olan gözlerimi abime çevirdim ve gülümsedim, gülümsemem gerekiyordu.

Ben Kazandım 🃏(1-2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin