43.Bölüm Son 1 gün

103 22 0
                                    

Hapı yuttuktan sonra üstümü bir çırpıda değiştirdim, saat öğlen bire geliyordu ve başım çatlayacak derecede ağrıyordu. İçkiyide çok içmemiştim belki uykusuzluktan ağrıyordur

''Müsait misin?''

''Evet, gel''kapım açıldığında içeriye Ateş abim girdi, normal görünüyordu haddinden da fazla normal

''Güzelim yorgun görünüyorsun''

''Evet, geç yattım...siz dün akşam neredeydiniz?''kollarını bana doladı ve çenesini kafamın üstüne koydu

''Bugün dinlen o zaman''neden bana böyle davranıyordu? Asıl Ateş abimin benim üstüme gelmesi gerekiyordu. Sorgulama Nisa, üzümü ye bağımını sorma

''Biraz daha böyle kalabilir miyiz?''

''Ne zaman istersen ne kadar istersen hiç fark etmez hep böyle kalırız''Uraz'dan alamadığım gücü abimden alıyordum. Buda bana çok iyi geliyordu

Yaklaşık beş dakika olmuştu ama biz ikimiz kıpırdamadan öylece duruyorduk

''Abi, teşekkür ederim''saçlarımdan öptükten sonra yüzünü yüzüme çevirdi

''Sakın, sakın bir daha teşekkür etme...ne zaman istersen gel sarıl sakın çekinme''abimin bu durumunu çok sevmiştim, ne yalan söylüyorum abimin her halini seviyordum.

''Ah bugünleride gördüm ya gözüm arkada kalmaz artık''bakışlarım kapıya çevrildi, annem akan gözyaşını silmiş yanımıza geliyordu

''Öyle deme anne....ben aşağıdayım sizleride bekliyorum hadi''abim gülümseyerek giderken anneme döndüm

''Dün geç geldin galiba''

''Evet, hemde çok''

''Uraz oğlum seni bekliyordu ne oldu?''

''Uyuyakalmış...nerede şu an?''

''Evlerine gittiler....baban bu gerginliği anlamış olacakki bir şeyler planladı''

''Ne planladı?''elimden tutup ilerlemeye başladı, aşağıya inmiştik. Dedem, amcam, babam, Orhan amca, Güzide teyze, Hakan ve abimler buradaydı

Hepsi ile selamlaştıktan sonra koltuğa oturdum

''Kızım, biz bir karar verdik çok ani oldu ama verdik...akşam Miami'ye gideceğiz tatil için bir hafta kalmayı planlıyoruz ama değişebilir''amcam kolunu omuzuma attığında kafamı göğüsüne yasladım

''Amcasının gülü biliyorsunki biz Hakan ile neredeyse uzun zamandır oradaydık, babanları ve Orhan'larıda götüreceğiz gezip tozsunlar''sonra kulağıma eğildi ''Sende kafanı dinlersin, ama döndüğümüzde seninle mutlaka konuşacağım aklıma yazdım''

''Kafanıza göre...benim işlerim var size iyi yolculuklar''amcam saçlarımı karıştırdıktan sonra öptü, Orhan amcalara çok ayıp ediyordum ama aklım şu an Murat'taydı

Eşyalarımı aldığım gibi Mert'i aradım, bir yandan da evden çıkmak için merdivenlerden iniyordum

''Efendim''

''Neredesin''

''Mahallede''

''Güzel geliyorum şu olayı açalım diye''

''Tamam, yanıma geldiğinde o adamı ararız telefon sinyallerinden de yerini buluruz''

''Bunları nasıl yapmayı planlıyorsun?''

''Bildiğim varki söylüyorum, hadi bekliyorum''

''Emriniz olur efendim''alaylı cümleme güldüğünü duydum, Mert'i dün gördükten sonra bunuda başarabileceğine inanıyorum. Salonu es geçerek hızla evden çıktım, arabama doğru ilerledim. Çok şükür artık korumalar bana gelmiyordu, abimin tehdit dediği şey bitmişti galiba kimi kandırıyorum evin korumaları artmıştı.


Ben Kazandım 🃏(1-2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin