Bölüm 2:Oyun Başlasın!

4.7K 157 49
                                    

     (Bölüm Düzenlenmiştir...)

Not: Bu hikayeme geldiyseniz diğer hikayelerim olan Bir Sen Olsan ve İz e de şans vermeniz dileğiyle, mutlu günler dilerim...

        💥💥💥💥💥💥💥💥💥

     Genç kız elindeki defteri kenara fırlatıp oturduğu yerden ayağa kalktı. Hızlı davranmalıydı... Beklenmeyen anda beklenmeyen yerde ortaya çıkmalıydı. Peki ya ne diyecekti; Merhaba ben Kayla Akaydın alamadığım intikamım hırsıyla sana zarar vermem gerek kusura bakma mı?

         Plan olabilecek en kusurlu şekliyle gözünün önünde dönüp duruyordu. Beyninde kırmızı ışık alarm niyetine yanıp sönüyordu. HATA

         Kafasını iki yana sallayıp düşüncelerini en derin dehlize fırlatıp kapısına asma kilit vurdu. Bunun için hazırlanıyordu ve bunun için beklemişti. Bir anda her şeyi mahvetmek ölüm fermanını imzalamakla eş değerdi. Kendinden alınanları geri getirmeyecekti belki ama içindeki tüm nefreti dışarı atacaktı. O kaybettiklerine sözünü vermişti ve bir daha geri dönemezdi! Elinde tuttuğu telefonu titreyince arayan kişiye bakmadan cevaplayıp kulağına getirdi. Arkadaşının sesi telaşlı bir şekilde kulağını doldurunca kaşlarını çattı.
"Kayla ,kesin kararını verdin mi ,bak biliyorsun başlarsan..."

      Derin bir nefes alıp önüne gelen asi saç tutamlarını hırsla kulağının arkasına sıkıştırdı.
"Biliyorum Ali ,tamam mı...Sen sadece dediğimi yap!"
   Bıkkınlıkla konuşuyordu ama o da tehlikeli bir oyuna atıldığını biliyordu. Ali ne kadar onu vazgeçirmeye çalışsada inatla pes etmiyordu.
"Bu okula gitmen sana nasıl bir avantaj sağlayacak anlamıyorum!"

   Arkadaşının meraklı ama bıkkın sesini duyunca sinsice gülümsedi. O okula gidecekti. Çünkü; asıl avı oradaydı. Ona ulaşmadan alfayı yok saymış olurdu!
"Görünmeyen birinin intikamı alınamaz Ali,sence de ortaya çıkma zamanım gelmedi mi artık!"

       Ali pes edercesine mırıldandı. "Tamam...Son kararın mı?"
Hiç düşünmeden direkt cevabını verdi Kayla "Evet!"
     Ali karşı tarafta derin bir iç çekti.
"Peki...Bilgileri sana mesaj olarak atacağım.Bir şey olursa,beni ara.Sakın çekinme!"

        Yüzünde hüzünlü bir gülümseme belirdi. Belki de onu bu kadar batırmamalıydı kendi pisliğine... Sonuçta onun bir hayatı, çocukları ve koruyacağı bir eşi vardı. Kapattığı telefonu yatağa fırlatıp karanlık sokağa baktı.

        Ona bu süreçte destek olan birini peşinden sürüklemek ne kadar akıllıca bir hareket olurdu bu ciddi bir tartışma konusuydu!

         Belki de tek başına mücadele etme vakti gelmişti. Yanında destek olacak bir dost her zaman zayıflık olurdu. Ailesi de öyle olmamış mıydı... Bir hiç uğruna onları kaybetmişti! Yalan... İftira! Bunlar kurutmamış mıydı onun yüreğini...

       Yanında bir ailenin olması mutlaka bir destek görevi görürdü. Ailesi ne kadar onun isteklerine çoğu zaman karşı da çıksa bir gerçek vardı ki o da sevgiydi! Onu sevdiklerini biliyordu sadece çok fazla üstüne düşmüyorlardı . Hepsi bu!

        Ali'nin de bir hiç uğruna gözden yitmesini istemiyordu. Bu yolda hep tekti, bu duruma alışmalı ve hesabını da kimseyi karıştırmadan tek başına halletmeliydi!

İNTİKAM    SÖZÜ (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin