Bölüm Düzenlenmiştir...
EVET ARKADAŞLAR SÖZÜMÜ TUTTUM VE ŞU ANA KADAR YAZDIĞIM EN UZUN BÖLÜM 😄BENİMDE UZUNLUK KONUSUNDA SON NOKTAM 😂LÜTFEN KIZMAYIN !İLK ÖNCELİKLE OKUYAN YORUM YAPAN VE BEĞENEN HERKESE KOCAAAMANNN TEŞEKKÜRLER 😊😊HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUM BİLİYORSUNUZ DEĞİLMİ😁 İYİ OKUMALAR SİZİ KOCAMAN ÖPÜYORUM BOL İNTİKAMLI SAATLERRR😁😁👏
Not: Bu hikayeme geldiyseniz diğer hikayelerim olan Bir Sen Olsan ve İz e de şans vermeniz dileğiyle, mutlu günler dilerim...
💥💥💥💥💥💥💥💥
Büyük bir dikkat ve heyecanla beklenen cevap dudaklarının arasından farklı bir şekilde döküldü.
"HAYIR! Üzgünüm ama cevabım tam olarak bu."
Karşısındaki adam sinirlense bile bunu göstermeyecek kadar ustaydı tabi bu durum da onu çok fazla ilgilendirmiyordu. Sandalyeden kalkıp yüzünde küçük bir tebessümle kendini kafenin boğucu havasından kurtardı. İçinde oluşan sıkıntıyla sıkışan kalbine elini götürdü. Kararından pişman değildi ama neydi bu sıkıntı, neden kalbi bu kadar çok ağrıyordu. Bu durum normalde kötü bir şey olacağını düşünmesine sebep oluyordu ve bu tahminleri genelde onu şaşırtmayacak bir biçimde doğrulanıyordu. Arkasında duran korumaları dikkate almadan kafeden hızla uzaklaşmaya başladı.
Arka tarafını telefonun ön kamerasından kontrol edip kimsenin gelmediğine emin olunca bir sokak arasına sığınıp telefondan bilindik numarayı tuşladı. Yaklaşık 5 saniye içerisinde açılan telefonla hala ağrıyan kalbine elini götürdü.
"Bana motorsikletimi getir. Kafenin ilerisindeki parkta bekliyorum."
Cevabı beklemeden telefonu kapatıp arka cebine yerleştirdi. Başını bıkmış bir şekilde yukarı kaldırmasıyla belki de geçmişte birçok kez gülümsemelerine sebebiyet verecek bir manzarayla karşılaştı.
GÖKYÜZÜYLE...
Uçsuz bucaksız ve alabildiğine mavi...
Gökyüzü huzurdu, temizlik, saflık, berraklık... Bir gökyüzü veriyordu insana gülümsemeyi, çıkar ilişkisi olmadan dürüstçe!
Tüm kötülüklerin bir anlığına olmadığının düşünülmesine sebebiyet veriyordu ama bunun bir akıl oyunu olduğunu bilecek kadar yaşamla sınanmış bir insandı Kayla... Kanmıyordu öyle her şeye! Bu yüzden sahip olduklarından ve olabileceklerinden teker teker vazgeçmişti ya... Mutluluğu itip intikamı seçmişti o! Mutlu olmayı hak etmiyordu ya kendince zaten. Amaç intikamdı ve intikamını aldığında her şey bitecek kalbini sonsuz huzura emanet edecekti. Vazgeçtiği mutluluklara ailesiyle beraber kavuşacaktı yeniden... Ailesine ve kendi ruhuna yapılanları 100 misliyle ödetecekti!
Birinin omzuna dokunmasıyla refleks olarak arkasındaki eli hemen geriye doğru büküp boynuna kıstırdı.
"Kay..la ha..nım..." Nefes nefese kalan korumasını bıkkınlıkla izleyip elini üzerinden ayırarak pantolonunun ceplerine yerleştirdi.
"Sana 100 kere dedim Fatih! Temastan hoşlanmıyorum diye. Az akıllı olsan birincide anlamıştın ya neyse..."
Çatık kaşları eşliğinde bileğini ovuşturan korumasının acı dolu bakışlarını görmezden gelerek bulunduğu parkta gezindi bakışları. Geldiğini bile fark etmeyecek kadar derinlerde kaybolmuştu. Düşmanları etrafta kol gezerken bu kadar rahat olması çokta rahatsız etmiyordu aslında ,sadece yem olanın kendisi değil onlar olduklarını anlamalarını bekliyordu. Sonuçta saklanmıyordu ve açıktaydı, saklanan kimse yeminde o olduğu konusunda hemfikir olmalılardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİKAM SÖZÜ (TAMAMLANDI)
ActionTANITIM Sonu olmayan bir karanlık düşünün...Bu karanlığın dibinde ışık yok Simsiyah,katran gibi,tuğlalarla örülmüş bir karanlık ve bunun içinde koyu bir ateş... İNTİKAM ATEŞİ Bir söz!İntikama yeminli bir kadın! Kayla Akaydın;içini intikam ateşi bürü...
