B.A.S 2: A Letter Love Story (FIN)

Kabanata 30

KABANATA 30

Nakita ko na lamang ang sarili ko na nakatayo sa harapan ng bahay nila Gracie. This is not me. Really. Gusto ko syang makita. I really wanna see her right now. D@mn. Ginulo ko ang buhok at saka kinuha ang cellphone saking bulsa. I texted her.

Hinintay ko syang lumabas sa bahay nila. Nakatayo lang ako rito at nakatanaw sa bahay nila. Marami akong gustong sabihin sakanya simula nong  kaninang umalis siya. Gusto kong patunayan na totoo yong sinasabi ko pero bakit di siya maniwala sakin. I don’t fvcking care kung hindi ko na magawa yong plano ko. Ang gusto ko lang ngayon ay ang makita at makasama siya. Mapaniwala siya na totoo yong mga sinasabi ko. Maybe nagsimula lahat iyon sa mali but now. The heck! I want her to believe in me.

“Anong ginagawa mo rito?” tanong niya.

Hindi ko alam ang sasabihin ko. Kanina ay ang daming ideya sa isip ko na pwedeng sabihin pero ngayon nasa harapan ko na siya nawala na lahat.

“I just want to say sorry for what I did” The heck. I am not sorry for kissing you. I’m just saying sorry coz I’m so stupid to tell what I really feel for you, Gracie…

“Okay. Yon lang ba ang sasabihin mo? Nag-aksaya ka pa ng oras para magpunta rito. Sana tinext mo na lang o kaya tinawag sakin” sabi niya sakin at saka na tatalikod ng hilahin ko ang kamay niya .

“Gracie” tawag ko sakanya. D@mn. Bakit di ako makapagsalita kapag kaharap ko siya? This is not me anymore. What did you do to me, Gracie?

“Ano, Jo? Laro lang ba lahat ng ito sa’yo? Kasi ako di ako nakikipaglaro. Friendship ang gusto ko hindi para maging laruan mo”

D@mn it. I she only knew. Pero iba na ang sitwasyon ngayon. I want to get close to her not because of revenge but I because I want to. Ako ang talo sa larong ito. I fell for her. And Sh*t! I know I’m falling harder.

“God! Gracie, hindi kita pinaglalaruan. Bakit yan ang nasa isip mo?!”

Naiinis ako sa sarili ko. Ang bigat ng nasa dibdib ko. Iyon ba ang nasa isip niya? Na pinaglalaruan ko lang siya? D@mn.

“Kasi yon ang alam ko. Sawa na akong paglaruan ng iba ang damdamin ko. Paasahin nila ako tapos sa huli masasaktan na naman ako. Di mo kasi naiintindihan eh. Masakit ang maiwang masaktan kasi ikaw lang yong nagmamahal kasi ikaw lang yong umasa kasi akala mo parehas kayo ng nararamdaman pero hindi naman pala. Mga paasa kasi kayo”

“What do you mean, Gracie? Umaasa kabang mahal kita? Do you love me?”

Biglang lumakas ang tibok ng puso ko habang hinihintay ang sagot niya sa tanong ko. Is she in love with me? I can’t think anymore.  I hold her hand. Ayokong umalis siya. Gusto ko marinig iyon mismo sa mga bibig niya.

Hindi siya sumagot. Para akong mababaliw dahil gusto kong malaman ang sagot niya. So I asked her again. This time gusto ko ay nakikita ko na ang mga mata niya. She’s looking away. “Tell me, Gracie. Do you love me?”

“Jo, I-I don’t know”

“Y-you don’t know? Why?” kinakabahan ako sa sagot niya.

“Di ko alam. Gusto kita in a way pero di ko alam kung mahal na kita. I want to be with you. I am happy when I’m with you pero di ko alam”

I don’t care kung di pa niya ako mahal sa ngayon. I’m glas that she’s happy when I’m with her. Agad ko syang niyakap.

“We have the same feeling here, Gracie” sabi ko sa may tenga niya.