Nasa sunbathing chair ako nakaupo habang si Kai naman at si Faye ay naliligo na sa dagat. Sabi ko kasi na mauna na sila at mamaya pa ako. Nakasuot na din ako ng two-piece na binili ni Faye kanina at buti na lang ay hindi nag bloat yung tiyan ko sa dami ng kinain namin kanina.
Habang nakatingin sa kanila ay naalala ko ang text ni Drew sa akin. Then I remembered what happened years ago.
It was night time, nag-aaral ako kasi may exam kami bukas ng nakita kong umiilaw ang phone ko. I turned it silent kanina kasi ayaw ko ng istorbo at hindi na sana papansinin iyon ng hindi ito nagstop kakailaw kaya naman inabot ko iyon at tiningnan ko ano.
I saw his name in my screen. Ayaw kong sagutin but somehow gusto ko din malaman kung bakit pa. Nagkita na kami kanina, we even talked and said na part ways na kami. So why is he calling me now?
"Hello..." I said as soon as I accepted the call
"Hello, Ma'am. I am Jasmine Samuel, a nurse from St. Lukes Medical Hospital." wika ng babae sa kabilang linya
Napataas ang kilay ko sa narinig, why is his phone in a nurse hand? May nangyari ba? Then I remembered that he looked pale kanina. He's sick.
"How about Drew?" I asked
"He's okay po ma'am. He is transferred to a room but we don't know who to contact po and ikaw lang po nasa emergency contacts sa phone niya kaya ikaw na po ang tinawagan namin." she answered
Napabuga ako ng hangin sa narinig. Buti at okay na siya pero kailangan ko pa ding puntahan, gusto kong makita ang kalagayan niya. Feeling a bit guilty kasi alam kong may something na sa kaniya kanina.
I took my sweater and changed my footwear. Hindi na nag-abala pang magbihis dahil mabilis din naman ako at isa pa kailangan ko pang bumalik dito sa unit ko kasi mag-aaral pa ako.
I took my wallet at key ng unit atsaka lumabas na din. Agad akong sumakay ng jeep at pagkarating ko doon ay mabilis akong pumunta sa information counter para magtanong kung saan si Drew.
"Ah ma'am, nasa room 204 po siya." sagot ng babae
Agad akong lumakad papunta doon at nakitang may mga kasama din itong mga pasyente sa loob. He was sleeping at naka dextrose siya.
Para akong natanggalan ng tinik sa puso ng makita ang mukha niya. Nang nakalapit at nahawakan ang kamay ay naramdaman ko ang init na temperatura ng katawan niya dulot ng lagnat.
"Excuse me po ma am. Ikaw po ba yung sumagot ng tawag ko kanina?"
Napalingon ako sa nagtanong at nakita ang babaeng nurse. Mas matangkad siya ng konti sa akin kaya napaangat ang titig ko sa kaniya.
"Yes, yung sa emergency contact." I answered
Ngumiti siya sa akin at sinabihan akong sumama. She guided me to the nurse station na malapit lang sa room at binigay sa akin ang phone ni Drew.
"I'll try to open his phone at maghahanap ako ng makakapunta dito. I'll be returning his phone to you at ibigay mo na lang sa bagong dadating dito kasi I still need to go back to my unit." I told the nurse at tumango lang siya akin
Kaya naman ay agad kong inopen ang phone niya gamit ang password na naalala ko noon. It really did open kaya naman ay agad akong pumunta sa contacts niya but my eye caught the messages kaya mabilis kong napindot ang 'back' button.
I should not open it because it is his privacy pero hindi ko maiwasan na maisip na buksan ito. Slowly my right thumb lift and pressed the messaging app.
Hindi ko alam kung matatawa ba ako o ano but his last conversation was with his fiancee. Her last message to him is "I love you." tapos kita ko pa sa message box niya na hindi niya and letrang "I" at mukhang hindi siya natapos mag type. Hindi ko na din tiningnan pa ang previous messages nila, para saan pa?
Kaya naman ay pinindot ko iyon at nagtipa ng reply.
"Sebastian is in the St. Lukes hospital, room 204."
Pagkatapos kong ma type iyon ay mabilis kong pinindot ang send at ini-off ang screen ng phone. The nurse was waiting for me at ngumiti naman ako sa kaniya sabay bigay sa phone.
"Someone's coming here." I told her at tumango lang siya
"Uhm, ma'am hindi na po ba kayo papasok ulit doon? Baka magising si sir." tanong ng nurse ng dahan-dahan akong tumalikod
Ngumiti lang ako sa kaniya at sumagot, "Hindi na."
Iyon yung sinabi ko pero hindi pa rin ako umalis. I'm smart pero ang bobo ko pagdating sa kaniya, i should have left kanina but i waited here. I waited for my heart to break again. Hirap na nga akong ibalik ito sa maayos, nasira na naman.
"I want my fiancee to be transferred to a private room." rinig kong wika ng fiancee ni Drew
She looks sophisticated at kahit maarte naman siya ay hindi naman siya nagmamaldita. Natawa ako ng pagak dahil sa naisip ko, nagcompliment pa talaga ako sa babae.
Nakita kong nilabas nila si Drew sa room na iyon habang nakahiga pa din siya sa bed. Tulog pa din. Her fiancee is also pushing the bed while holding his hand. She looks worried while looking at him.
Nagpasiya na akong aalis na ng makita niya ako. Her eyes widened for a moment before she slowly let go of Drew's hand. She walked towards me at dahil nakasuot siya ng heels ay mas matangkad na siya sa akin kaya naman nakaangat ang titig ko.
"Are you the one who texted me?" she asked immediately
Hindi ako sumagot at nakita kong dumaan ang irita sa mga mata niya pero agad din naman iyong nawala at napalitan ng ngiti.
"Thank you for telling me that my fiancee is here. I heard that your friends with him and if you didn't know, we're planning to go abroad. You probably know why, to finish studies and have a family after we both graduate." wika niya
"I know your smart but i hope you stop loving my fiancee. This may be an arranged marriage but i have a plan to work thingd out. I knew him since we were kids, I know his story more than you do, at ako lang ang makakaintindi sa kaniya." pagpapatuloy niya
And then the next thing I knew, he left a boquet of sunflowers and left.
Tumayo ako sa sunbathing chair at lumakad papuntang dagat. Doon ako sa banda na konti lang ang tao at agad lumangoy papunta sa malalim. Sumisid ako at ng malapit na maubusan ng hininga ay agad umahon.
Nalilito ako noon kung ano ang gagawin. It was like everything just rolled up at sabay binato sa akin. I tried to wait for him, oo, i tried waiting for someone na walang kasiguraduhan kung babalik pa. But then years after i heard na hindi na sila noong fiancée niya then the next thing i know, may girlfriend na daw siya but I don't know if it's true. Napagod na din ako at hindi ko na din inalam pa.
All those years he never once contacted me kaya naman unti-unti kong naiisip na baka nga, baka nga niloloko niya lang ako. He never liked nor love me. He just tried flirting with me because he knows he'll be engaged.
But then somehow, naisip ko din naman na ano kaya talaga ang totoo? I don't have any feelings for him anymore but somehow, inside me, wants to know.
I decided,
kakausapin ko siya.
BINABASA MO ANG
Midst of Chaos
Teen Fiction"Sa gitna ng kaguluhan Sa tabi mo ay wala ako diyan Akala ko ay ako lang ang nahihirapan Hindi ko alam, ikaw na din pala ay nasasaktan"
