Fated ✓ | Jikook

Part 1

Jimin's POV

Kısa uykumdan ani mide bulantısı hissi ile uyandım ve koşarak banyoya doğru gittim. Klozete ulaşır ulaşmaz bütün midemi boşaltmıştım.

Bir süre kustuktan sonra nefesimi düzenlemek için yere oturdum ve pijamamın kollarını kullanarak gözyaşlarımı sildim.

Lavabodan destek alarak kendimi yukarı ittim ve ayağa kalkmayı başardığım zaman suyu açarak ağzımı çalkalamaya başladım.

"Bu düşündüğümden daha zor," diye kendi kendime mırıldandım.

Elim otomatik olarak karnımdaki çıkıntıyı okşamaya başladığında avcumun altındaki hissine gülümsedim.

"Sorun değil tatlım. Seni korumak için her şeyi yapacağım," Aynadaki yansımama bakmadan önce sevgiyle fısıldadım.

Derin bir nefes aldığımda yeni bir güne başlamak için kendime motivasyon olarak yüzümdeki en enerjik gülümsemeyi topladım.

-

"Jimin neredesin?" Hoseok'un neşeli sesi tüm evde yankılandığı zaman üzerinde çalıştığım krep hamurundan başımı kaldırdım.

"Mutfakta!" Diye krebi karıştırmayı kesmeden cevap verdim.

Hoseok'un her zaman olduğu gibi evdeki her varlığa selam verdiğini duyunca gülümsedim.

"Hey, Japon balığı kardeşim. Nasılsın? Ne? Jimin seni yine sabah 3'te krep yemeye mi zorladı!"

"Aigo, Bay TV. Jimin'in tuvalete koştuğunu gördün mü? Bu seferde kanepeye kustu mu?"

"Merhaba Bayan Kahve. Oh, Jiminie'yi özledin mi? Hayır, artık seni sevmediğinden değil, karnında bir bebek olduğu için seni içemeyecek. Sabırlı olmalısın, tamam mı?"

Evde bulduğu her şeyle durmadan konuşmaya ve konuşmaya devam etti. Biraz saçma olmasına rağmen, beni neşelendirmeye yardımcı oldu ve etrafta kendimi daha az yalnız hissetmeme neden oldu.

Evet hamileydim.

Ve hayır, onun babası Hoseok değildi.

Onunla buraya taşındıktan sonra komşum olduğu için tanışmıştım. Hoseok Yoongi adındaki ev arkadaşıyla yan tarafta yaşıyordu. Doğası gereği arkadaş canlısı olduğu için onunla arkadaş olmak kolaydı.

Ancak Yoongi'nin durumu biraz daha farklıydı.

Yoongi'yi Hoseok sayesinde sadece bir kaç kez görmüştüm. Hafta içi boyunca tüm gün genellikle işte oluyordu. Ve nihayet evde olduğunda, hafta sonu boyuncada sadece uyuyordu. Ancak tekrar işe gitmek zorunda olduğunda odasından çıkıyordu.

"Komşum olduğun için şanslıyım Jimin.
Yoongi hyung uyumak istediği için genellikle hafta sonları beni kovar, bu yüzden gidecek hiçbir yerim olmazdı. Artık burada olduğun için haftasonları evsiz bir serseri değilim" Hoseok elimdeki çırpıcıyı alırken kalp şeklindeki gülümsemesiyle konuştu.

"Sana teşekkür etmesi gereken benim Hoseok hyung. Buraya geldiğimden beri bana çok yardım ettin"

Hoseok'un hamuru karıştırmayı bitirmesini ve krepleri pişirmeye başlamasını izlerken konuştum.

Bu doğruydu.

Üç ay önce, sabah bulantılarım şimdi olduğundan çok daha kötü olduğu için çok mücadele etmiştim. Ve Hoseok - o zamanlar tamamen yabancı olmasına rağmen-hafta sonları evimde kalmasına izin vermem şartıyla benimle ilgilenmeye gönüllü olmuştu.

Hepmiz kurtadam olduğumuz için, Hoseok'un tanıştığımız anda benim gibi hamile bir omegayı kokusundan anlaması  zor değildi. Bu nedenle, burada yalnız yaşayacağımı bildiğinden, kendimi tekrar idare edebilene kadar zaman zaman bana bakmayı teklif etti.

Ama kesin olan bir şey vardıki, bana bebeğin babasını hiçbir zaman sormadığı için minettardım.

Çünkü dürüst olmak gerekirse, babasının kim olduğunu bende bilmiyordum.

-

Thanks for letting 💜 mybiasisjimin