Fated ✓ | Jikook

Part 10

Jimin's POV

Sürekli olarak çalan kapı zili ile uykulu halimle hızla kapıya doğru yürüdüm.

"Oh, tanrıya şükür henüz gitmemişsin- Yoongi hyung?" Ben kapıyı açarken kapının arkasındaki kişi hemen konuşmaya başlamıştı.

Yoongi hyung'un adının seslenilmesiyle kafam karıştı çünkü uykumdan yeni uyandığım için gözlerim hala zar zor açılıyordu.

"Kim?" Zorla açmayı başardığım gözlerimin küçük aralığından, önümdeki kişinin daha uzun olduğunu fark ettiğimde gözlerimi kısıp başımı yukarı kaldırarak bu kişinin yüzüne doğru baktım.

"Bu Min Yoongi'nin evi değil mi?"  Sonunda uzun boylu adamın yüzünü seçebildiğimde onu tanıyınca gözlerim anında fal taşı gibi açıldı.

Mükemmel patron.

"Ah, burası değil, yan kapı" Sonunda cevap vermeyi başarabildiğimde gözlerim hala ona kocaman bakıyordu.

"Anlıyorum," gözlerini bana bakmaktan kaçınır gibi başka yöne çevirdiğinde kaşlarımı çattım.

Ne oluyor?

"Anne?" küçük prensesim bacağıma sarılıp arkamdan çıktığında onu görmek için bacaklarıma baktım. Sadece iç çamaşırımla zar zor kapanan bacaklarım.

Yakışıklı adamın önünde uygunsuz bir şekilde giyindiğimi fark edince nefesim kesildi ve kızımı önümde durması için iterek açıkta kalan bacaklarımı çabucak kapatmaya çalıştım, omzumdan aşağı kayan gömleğimi hemen yukarı çektim.

"Uh, Y-Yoongi hyung ve ev arkadaşı uçağa yetişmek için sabah erkenden çıktılar. Hyung'un senden bir haftalık tatil için izin aldığını söylediler," Kızımı yanıma çekerek vücudumu kapının arkasına saklamak için yavaşça geriye yürüdüm, ama Minji'nin farklı planları vardı.

Adamı tanır tanımaz, ben daha uyaramadan ona doğru koştu ve güçlü bacaklarına sarıldı.

"Baba!" Kapının arkasından ve evden hemen çıkarak Minji'yi kollarına alan iri adama doğru yaklaştım.

"Minji, hayır. Buraya gel," Onu adamdan geri almaya çalıştım ama Minji yüzünü adamın boynuna sakladı ve ona daha sıkı sarıldı.

"Üzgünüm, lütfen onu bana verin. Yoongi hyung'u bulmak için bizzat buraya kadar geldiğinize göre acil bir işiniz olmalı" diye konuştum, Minji'nin davranışının ona zorluk çıkartabileceği endişesiyle kaşlarım çatıldı.

O cevap veremeden, bizim tarafımızdan bir kapı açılma sesi duyuldu ve hepimiz nereden geldiğine bakmak için arkamızı döndük.

Kimin çıktığını görür görmez, iki kapı ötemizde duran çocuğun vücudumu görmemesi için kendimi korumaya çalıştım.

Söz konusu evde, buraya yakın bir yere giden birkaç üniversite öğrencisi oturuyordu. İyi çocuklardı ama bazen gelen arkadaşları onlar kadar kibar olmuyorlardı.

Evin önünden geçerken Minji ile birlikte olmama rağmen birkaç kez laf atarak veya ıslık çalarak rahatsız etmişlerdi ve şu anda orada duran çocuk genellikle bunu yapanlardan biriydi.

Rahatsız olmaya başlamıştım ama birden vücudum uzun bir ceketle kaplandı- Jungkook'a aitti.

Hâlâ giydiği ceketi etrafıma sararken beni kendine çekmişti, Jungkook arada durup göğsüne bakmamı sağladığında çocuğa yönelik görüşüm engellendi. Minji diğer kolunda güvendeydi.

Yukarı baktığımda çocuğa doğru baktığını farkettim ve bu hareketiyle kalbimin attığını hissettim.

O az önce beni mi korumuştu?

-