Fated ✓ | Jikook

Part 27

Jungkook's POV

"Ne için üzgünsün?" Kontrollü, sakin bir sesle sordum, Jimin'le olan tek teması kaybetmek istemeyerek, yavaşça ellerini avucuma geri aldım.

"Seni sadece Minji'nin iyiliği için kullanıyormuşum gibi görünüyor" diyerek avcumdaki ellerini biraz daha sıktı ve böyle hissetmesini istemediğim için parmaklarımla tutuşu çabucak gevşettim.

"Hayır Jimin. İkinizle birlikte olmama izin verdiğin için minnettarım. Kendimi kullanılmış gibi hissetmiyorum, aslında, bu şansı bana verdiğin için çok mutluyum. Lütfen beni kullanıyormuş gibi hissetme" diyerek gülümsedim.

Ellerinden birini göğsümüzün hizasına kadar kaldırdığımda, Jimin eliyle ne yapmaya çalıştığımı merakla izledi. Gözlerimi kapattım ve eğildim, elinin arkasını yumuşak bir şekilde yavaşça öptüm ve Jimin'in hareketimle birlikte nefesini tutuğunu hissettim.

Bununla birlikte, gözlerimi açtığımda muhtemelen harketim karşısında tepki vermemek için istemeden alt dudağını ısıran utangaç görünümlü bir Jimin ile karşılaştım ve bu alfa benliğimin derinlerinde bir şeyi tetikledi.

Kalp atışlarım hızlandı ve omegadan daha fazla tepki almak için yoğun bir arzuya kapıldığımı hissettim.

Ve Jimin bunu fark etti.

Yaptığı ilk şey, gözleri faltaşı gibi açıkken elini elimden kurtarmak oldu ve sonraki şey, artık boşta olan elleriyle kızaran yüzünü çabucak kapatmaktı.

Kurdumun vahşileşmeye başladığını hissediyordum ama Jimin'in rızası olmadan ona bir şey yapmamam gerektiğini biliyordum.

Tanrım, neden elini öptüm?

"Gitmeliyim" aniden ayağa kalktım, kurdumu kontrol etmek için omegadan birkaç adım uzaklaştım ve bu işkenceyi en başta kendim başlattığım için pişman oldum.

Ortaya çıkan sorunumu anlamış görünen Jimin daha da kızardı ama başını sallamayı başardı ve ikimiz de ön kapıya yürürken kısıkça 'tamam' dedi.

Gece geç saatler olmasına ve etrafta pek kimsenin olmamasına şükrederek evden çıktım.

"S-sonra görüşürüz," diye utangaç bir şekilde veda etti. Jimin kapıyı kapattıktan sonra üstten pantolonumdaki şişkinliğe bakarak yenilmiş bir şekilde iç çektim.

Jimin's POV

"Aman tanrım aman tanrım aman tanrım!" Yatak odama koştum ve az önce olanlardan sonra kendimi sakinleştirmeye çalışırken ayaklarımı sallayarak yüzümü yastığa gömdüm.

Onu gördüm ve o...çok büyüktü.

Birlikte olduğumuz zaman bu kadar büyük olduğunu fark etmemiştim.

O büyüdü mü?

"Dur, Park Jimin! Gereksiz şeyleri düşünmeyi bırak! Aman Tanrım, kendime inanamıyorum!" Kendimi toparlamak için yüzümü tokatlarken, Jungkook'un daha önce öptüğü elimin arkasına dokunduğumda yanaklarımın tekrar ısındığını hissettim.

O büyüleyiciydi.

Ama aynı zamanda tehlikeli.

Sadece öpücüğünden sonraki bakışlarını hatırlamak bile omega benliğimi özüne kadar ürpertmeye yetiyordu.

O gerçekten bir alfaydı.

Bu kadar genç olmasına rağmen çok fazla şey başaran ve pek çok insanın kendi liderliğinde çalışmasını sağlayan harika bir alfa.

Ben bunu gerçekten yapabilir miydim?

İstediğini yapmasına ve hayatımıza karışmasına izin verebilir miydim?

Jungkook'un ne kadar iyi bir adam olduğunu anlamayacak kadar aptal değildim. Tek bir gülümsemesiyle bile bir sürü insanı kendinden geçirebilirdi.

Onu ilk gördüğüm andan beri bunun farkındaydım, çünkü ben de ilk görüşte onu beğenmiştim.

Bu tür bir adam aslında Minji'nin babası mıydı?

Web siteye premium bir hesapla kaydolduğumda sanırım bunu beklemeliydim. Normalde hiç kimse böyle bir web sitesine sadece bir gecelik seks partneri aramak için bu kadar para harcamaz.

Gelecekteki çocuğumun yaptıklarımın korkunç sonuçlarıyla karşılaşmaması ve tüm gereksinimlerimin yerine getirildiğinden emin olmak için ne kadar para harcadığımı hatırladım.

Uzun bir günün ardından yatağa uzanıp yaşadıklarımı gözden geçirirken, yastığa yakın bir şekilde sarıldım, Minji'yi, beni ve kalbimde yer almaya başlayan adamı düşünerek yavaşça uykuya daldım.

-