My babysitter

-Chapter 62

"Ξύπνα αγάπη μου" νιώθω κάποιον να μου χαϊδεύει το κεφάλι, ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον μπαμπά μου.

"Η μαμά είναι καλά;" είναι το πρώτο πράγμα που ρωτάω και γνέφει θετικά.

"Για αυτό σας ξυπνάω"λεει και σμίγω τα φρύδια μου.

Α τέλεια κοιμάμαι στην αγκαλιά του Αχιλλέα.

ΚΆΤΣΕ ΤΙ-

Σηκώνομαι αμέσως και ο μπαμπάς μου χαμογελαει.

"Δεν είναι αυτο που σκέφτεσαι "λέω και κατσουφιαζει.

"Τελικά τι έκανες;" ρωτάει και κοιτάω αλλού.

" Δεν θέλω να το συζητήσουμε αλήθεια" λέω και γνέφει.

"Εντάξει, πηγαίνω σπίτι να φέρω ρούχα στην μαμά και έρχομαι, ξυπνα και τον Αχιλλέα και πηγαίνετε τώρα να δείτε και το μωρό, το ταΐζει" λέει και αφού γνεψω φεύγει.

Πλησιάζω τον Αχιλλέα και καθομαι δίπλα του και χαϊδεύω το χέρι του.
Φαίνεται τόσο γαλήνιος.

" Αχιλλέα ξύπνα ."λεω ήρεμα και του χαϊδεύω το χέρι.

" Καθόλου καλός τρόπος να με ξυπνήσεις έτσι , ενώ ξέρεις ότι με αυτόν τον τρόπο κοιμάμαι περισσότερο"λέει ειρωνικα και ανοίγει τα μάτια του.

"Ελεος, αντε σήκω τώρα να πάμε να δούμε τον αδερφό μου και την μαμά μου! "λέω και τον τραβάω.
"Αλήθεια η Μαριάννα; Που πήγε;"ρωτάω ενώ πλησιάζουμε στο δωμάτιο.

" Σπίτι, θα έρθει μόλις πάει τον μικρό σε ένα φίλο του." λέει και μπαίνουμε στο δωμάτιο.

"Μαμα"λέω και παίρνει το βλέμμα της από το μωρό που το είχε στην αγκαλιά της.

"Αγάπη μου!" λέει ενθουσιασμενη και τρέχω να την αγκαλιάσω.
"Μωρο μου όμορφο, πόσο μου έλειψες"λέει και με φιλάει.

" Και μένα μαμά μου, πολύ." λέω

"Αχιλλέα μου έλα εδώ" λέει και μας πλησιάζει, ανοίγει το ένα της χέρι και του κάνει νόημα για να τον αγκαλιάσει.

" Πως είσαι;" ρωτάει ο Αχιλλέας.

"Πολύ καλά, τώρα ειδικά που σας έχω εδώ και εσάς "λέει.

"Να τον πάρω αγκαλιά; "ρωτάω ταυτόχρονα με τον Αχιλλέα και κοιταζομαστε.

Η καρδιά μου νιώθω ότι έχει βγάλει φτερά και είναι έτοιμη να φύγει από την θέση της.

"Εμ ναι φυσικά" λέει χωρίς να πει σε κάποιον συγκεκριμένα, προσπαθώντας να κρύψει το χαμόγελο της.