My babysitter

-Chapter 46

"ΝΟΜΙΖΑ ΌΤΙ ΔΕΝ ΉΣΟΥΝ ΣΑΝ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ!"

Γυρνάω και τον κοιτάω με δάκρυα στα μάτια.

"Και εγώ αυτό νόμιζα για σένα αλλά αποδέχτηκες χειρότερος από τους άλλους" λέω και προχωράω.

Πονάει.
Πονάει πολύ.

Ένας εκκωφαντικός ήχος ακούγεται και μια κραυγή βγαίνει από το στόμα μου. Γυρνάω και βλέπω έναν τεράστιο κάδο σκουπιδιών ανάποδογυρισμένο και τον Αχιλλέα να κάθεται μαζεμένος στο πάτωμα.

Όχι Μελίνα, δεν θα τρέξεις ξανα.

Μα κοίτα τον, κλαίει.

Δεν κλαίει.

Κλαίει Μελίνα, το ξέρεις ότι κλαίει.

Ωω γαμα το!

Τρέχω στο μέρος του και του χαϊδεύω το κεφάλι. Βγάζω τα χέρια του από το πρόσωπο του μετά από λίγη προσπάθεια και του σηκώνω το κεφάλι.

"Τι θες Μελίνα; Πήγαινε στο παιδί μέσα, μην αφήνεις το ραντεβού σου για εμένα" λέει και νιώθω ένα σφίξιμο στην καρδιά μου.

"Αχιλλέα" λέω και τον κοιτάω στα μάτια.

"Ναι;"

"Εγω με τον Πανο είμασ-" πάω να πω αλλά με διακόπτει.

"Μελ δεν θέλω να ξέρω, αληθεια δεν μπορώ να το κάνω αυτό, φύγε και σορρυ που σε ανησύχησα "λέει

" Μα Αχιλλέα δεν ειν-"

"Μελίνα απλά ΦΎΓΕ" φωνάζει την τελευταία λέξη.

"Σε μισώ" λέω και φεύγω με δάκρυα στα μάτια.

Μπαίνω στο μαγαζί, ο Μάνος με τον Κρις πανε να με πλησιασουν αλλά τους σταματάω. Πηγαίνω στον Πάνο πίνω το κρασί μονορούφι και σηκώνεται μόλις με βλέπει.

" Έλα πάμε σπίτι "λέει και αφήνει λεφτά στο τραπέζι.

Βγήκαμε έξω χωρίς να χαιρετήσω τα αγόρια και έπεσα πάνω του .
Δεν μίλησε, μας κοίταξε, προσπέρασε και μπήκε μέσα.
Μπήκαμε στο αμάξι και αρχισα να κλαίω.

"Μην κλαις ρε γατάκι" λέει και μου χαϊδεύει για λίγο το κεφάλι.

"Τον μισώ"

"Όχι μωρό μου αν τον μισούσες δεν θα έκλαιγες τώρα" λέει και δεν μιλάω.

Φτάσαμε σπίτι και ευτυχώς οι δικοί μου κοιμούνται.

Ανέβηκα στο δωμάτιο μου, έπεσα στο κρεβάτι και συνέχισα να κλαίω.

" Ρε Μελίνα" ψιθυρίζει στεναχωρημενος και μου χαϊδεύει την πλάτη.