-Chapter 6

12.4K 403 19
                                    

Ύστερα από ένα εικοσιπενταλεπτο περπάτημα φτάσαμε σε ένα σπίτι διώροφο.

"Τελικά είναι από αυτά τα περίεργα πάρτυ που παμε συνήθως;" ρωτάω

"Ναιι απλά τώρα είναι open party" λέει και μετανιώνω που ήρθα.

Μπαίνουμε μέσα και έχει ήδη αρκετό κόσμο. Ακολουθώ την Νεφέλη και μετά από λίγο βρισκόμαστε μπροστά από κάτι παιδιά που είναι σχετικά νορμάλ.

"Γειά σας παιδιά" λεει η Νεφέλη και τα παιδιά χαιρετάνε πίσω. "Από δω η κολλητή μου η Μελίνα, μπορείτε να την λέτε Μελ" χαιρεταω και γω και καθομαι δίπλα στην Νεφέλη.

"Γειά είμαι η Αριάδνη, μπορείς να με λες Άρια, το προτιμώ" λέει μια γλυκιά φωνή η οποία προέρχεται από μια κοπέλα γύρω στο 1.67, με μαύρα μαλλιά, καστανά μάτια, σκουλαρίκια στην μύτη και αρκετά τατουάζ.

" Χαίρω πολύ" λέω και κάνουμε χειραψία.

"Τι θα πιεις; "με ρωτάει

" Βότκα λεμόνι"λέω και φεύγει με ένα χαμόγελο.

Ύστερα από λίγο γυρνάει και μου δίνει ένα ποτήρι με βότκα.

"Τα μάτια σου δεκατέσσερα στο ποτήρι σου, μην το αφήσεις πουθενά και αν το κάνεις να πάρεις άλλο. Και το κυριότερο μην πάρεις ποτό από κανέναν" λέει στο αφτί μου και γνεφω έντρομη.

"Μήπως να μην πιω καλύτερα;"

"Ω μα δεν στο είπα για αυτό, μην αγχώνεσαι απλά στο λέω για να έχεις το νου σου. "λέει και χαμογελάει.

" Κορίτσια θέλετε; "ακούω την φωνή της Νεφέλης και γυρνάω προς το μέρος της.

Ω Θεέ μου τι είναι αυτό!?

"Νεφ τι κάνεις; "Φωνάζω και γελάει.

" Άραξε ρε μαλακα, κάνε δεν θα πάθεις τίποτα "λέει και μου το δίνει.

Τι κάθεσαι και το κοιτάς πέτα το!

Ίσως να κάνω μια τζούρα. Δεν νομίζω να πάθω κάτι.

"Ψιτ όμορφη, κάνε μην το κοιτάς" λέει ένα αγόρι με πολλά τατουάζ και το σκουλαρίκι στο κάτω χείλος.

Το κοιτάω και το πλησιάζω στα χείλη μου, τραβάω μια τζούρα, την κατεβάζω και κάνω ένα βήμα πίσω. Νιώθω τα χέρια της Αριάδνης να με κρατάνε.

"Αν δεν αντέχεις μην κανεις άλλο" ψιθυρίζει.

"Τι λέει κοπελιά ούτε μια τζουριτσα δεν αντέχουμε;" λέει το ίδιο αγόρι με πριν και του δίνω μία ειρωνική φάτσα. Βάζω ξανά το τσιγαρο, ο Θεός να το κάνει, στο στόμα μου και το ρουφαω. Αφήνω τον καπνό ελεύθερο και χαμογελαω ειρωνικά στο αγορι.

My babysitter Donde viven las historias. Descúbrelo ahora