My babysitter

-Chapter 10

"Άι στο καλό ρε μαλακα τρόμαξα!"λέω και πιάνω την καρδιά μου.

"Πόσες φορές σε πηδηξε εχθές;"ρωτάει και απλά τον προσπερνάω.

"Έφυγε η Ξένια;" ρωτάω αδιάφορα. Με άρπαζει από το μπράτσο και με κολλάει επάνω του.

"ΌΤΑΝ ΣΕ ΡΩΤΆΩ ΚΆΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΑΣ!" φωνάζει και κλείνω τα μάτια μου.

"Δεν έχω κανένα λόγο να σου πω" λέω ήρεμα

" ΠΕΣ ΜΟΥ ΓΑΜΩ! "

" ΔΕΝ ΣΕ ΕΧΩ ΚΆΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ! ΆΣΕ ΜΕ! " Φωνάζω αυτή την φορά.

"ΜΙΛΆΩ!" φωνάζει με κολλάει στον τοίχο και παρατηρώ την φλέβα που έχει πεταχτεί στο κούτελο.

"ΔΕΝ ΜΕ ΠΗΔΗΞΕ ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΕΊΜΑΙ ΠΑΡΘΕΝΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΌΜΕΝΗ ΦΟΡΆ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΠΕΙΣ ΠΟΥΤΑΝΑ!"Φωνάζω και μένει.

Χαλαρώνει το κράτημα του και τον σπρώχνω. Τρέχω επάνω στο δωμάτιο μου και κοπανάω την πόρτα.

Έπεσα πάνω στο κρεβάτι μου και αρχισα να κλαίω. Για ποιον πουστη λόγο να μου σπάει πάντα τα νεύρα;

Η πόρτα του δωματίου μου ανοίγει και δεν δίνω σημασία.

"Μελ;" τον ακούω να ψιθυρίζει και δεν γυρνάω. Νιώθω το στρώμα να βουλιάζει και συνεχίζω να μην μιλάω.
"Έλα ρε μικρή" λέει και μου χαϊδεύει την πλάτη.
"Σορρυ" λέει "Έλα ρε Μελ"

"Φύγε" λέω προσπαθώντας να μην καταλάβει ότι κλαίω.

"Κλαις;" ρωτάει και δεν μιλάω "Μιλά μου γαμω!" ανεβάζει τον τόνο της φωνής του.

Με πιάνει από τις πλάτες και με γυρνάει. Καλύπτω το πρόσωπο μου και μου τραβάει τα χέρια.

"Μην κλαις γαμω την πουτανα μου, συγγνώμη ρε μικρή" λέει και με αγκαλιάζει. Δεν ανταποκρίνομαι και ούτε μιλάω.
"Αλήθεια δεν ήθελα να συμβεί όλο αυτό." λέει.

"ΕΓΙΝΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΕΓΏ ΧΘΕΣ ΣΕ ΆΚΟΥΓΑ ΝΑ ΠΗΔΙΕΣΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗ. ΔΕΝ ΣΕ ΈΝΟΙΑΞΕ ΚΑΝ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΓΥΡΊΣΩ, ΔΕΝ ΣΕ ΈΝΟΙΑΞΕ ΚΑΝ ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΏΣΩ ΌΤΑΝ ΘΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΟΥ ΠΗΔΑΣ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ! ΔΕΝ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΣ ΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΊΤΙ! ΕΊΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ! "Φωνάζω και τον χτυπάω στο στερνό. Πιάνει τα χέρια μου τα κατεβάζει και με αγκαλιάζει.

" Σσσς συγγνώμη μικρή μου. Έχεις δίκαιο, δεν έπρεπε να την είχα φέρει "λέει και Σηκώνω το κεφάλι μου.

" Το εννοείς; "τον ρωτάω ψιθυριστά.

" Ναι"λέει χαμηλόφωνα και έρχεται πιο κοντά στο πρόσωπο μου.