A Love Full Of Deceptions (Not An Angel Series #2)

Prologue

___________________

🌻{A love full of deceptions}

____________________

NOT AN ANGEL SERIES: 2

A/N: Whatever you see with a similar scene is probably just a coincidence. Everything written here is just based on my imagination. Some scenes here are too weird, because your author is also weird.

Some chapters contain r-18 scenes, so prepare your eyes, charot! There are some inappropriate words and scenes for children. Simply skip if there's a section you don't like.

Enjoy reading!

🍃🌷🍃

"Mommy! He gave m–" Bago pa matuloy ni Sachi ang sa-sabihin ay nahablot ko na ang kamay nito palayo sa lalaking hindi ko naisip na makikita ko pa.

"I already told you before that you shouldn't ever dare talk with strangers."Umupo ako para pantayan siya pero ramdam ko parin ang presenya ni Zander sa likuran ng batang nasa harapan ko.

Inosente siya tumingala at tumingin sa lalaking seryoso kaming pinagmamasdan. "But he looks nice, an–"

"He's not!" I cut her off. Halata ang pagkagulat sa mukha niya, huminga ako ng malalim at hinawakan ang dalawa niyang balikat. "Please don't trust someone easily." Malumanay na paalala ko. Ayokong matulad ka sa'kin.

"Harianna," Nawala ang tingin ko kay Sachi at napunta ang tingin sa lalaking kinaiinisan ko ngayon.

Tumayo ako at itinago sa aking likuran ang wala muang na bata. "What?" I asked coldy.

"P-Please, can i talk to her?" Nahihirapang saad niya habang nakatingin kay Sachi, nag tatago sa likuran ko ang batang tinitignan nito.

"No!" Inis sagot ko, masama ang tingin sakaniya. "Ilang beses ko pa ba u-ulitin na hindi mo a–"

"I'm her father, Harianna!" Putol niya sa balak kong sabihin.

Napapikit ako nang mariin, bigla tumaas ang boses nito. Nakakahiya sa mga tao, nasa Mall pa naman kami. Nandito lang ako para I-treat si Sachi dahil nasa honor list ang bata na 'to.

Tapos habang nag lilibot kami dalawa iniwan ko lang saglit si Sachi sa food court para bilhan siya ng ice cream. Ang dami kasi naming napamili ang daming dala mga paper bags.

Pagbalik ko nadatnan kong kausap ni Zander kinakausap si Sachi, nataranta ka agad ako kaya naibigay sa iba ang ice cream na para kay Sachi sana.

"Shut up!" Kinakabahan na saad ko. Baka bigla mag taka ang batang hawak ko sa pinagsasabi ng lalaki na 'to.

"Mommy," hinila ni Sachi ang aking suot na t-shirt. "Let's go home na po, baka hinihintay na tayo ni Daddy."

Bigla namutla si Zander nang marinig ang sinabi ni Sachi. Para siyang pinag bagsakan ng langit at lupa sa mukha nito.

I smirked. I don't even try to hide my smile. "You heard her, right?" I whispered.

He glared at me. I saw in his eyes the pain he tried to hide. "P-Pleas–"

"Zander, tumigil kana. Hindi ito ang oras para mag paka-plastic ka. Baka nakakalimutan mo nasa Mall ta–"

"I don't fucking care!" He cut me off. "Please, come back to my life again... let's fix our family." Desperada siya lumapit sa akin at hinawakan ang aking kamay.

I sarcastically laughed. "Family? You have family?!" Hindi makapaniwala na tanong ko.

"Ha–"

"Clane." Parehas napunta ang tingin namin ni Zander kina Mike. Mukhang nagulat pa nang makita ako. "Hari?" Gulat na tanong nito.

Agad ko inalis ang kamay ni Zander at lumayo sakanila para kunin ang kamay ni Sachi na mukhang gulong gulo na.

"Nandito pala lahat ng manloloko." Mapait ako ngumiti. "Gusto mo ng pamilya, Zander? Ayan na, nandito na pamilya mo. Bagay ka sakanila, mga manloloko!" I rolled my eyes. Hinila ko na paalis si Sachi.

Habang naglalakad ako paalis ay hindi ko maiwasan maisip at maalala ang lahat ng katangahan ko. Ngayon ko lang napagtanto na...

Many people are deceived in love.

Many are blinded and fooled by love.

That even though it's very painful, you still keep fighting even though your partner has given up on you for a long time.

Masakit hindi ba? Tanga ka e' choz.

Pero ano magagawa natin? Nag mahal lang naman tayo. Bakit kailangan pa natin maranasan ang ganoon?

Gusto lang natin sumaya, pero bakit parang mas lalo tayo nasasaktan? Pero bakit andiyan ka parin patuloy lumalaban kahit wala na 'yong pinag lalaban mo?

Isa lang ang ibig sabihin niyan, kasi mahal mo. Kahit sobrang laki ng kasalanan nagagawa mo parin mag patawad.

Pero ako....hindi.

Hindi ko kaya mag patawad!

Itaga mo sa bato. Magka-apoy man ang dagat, mag ka snow man sa pinas.... hinding-hindi ko siya mapapatawad.

Kahit ilang luha pa ang ilabas niya sa mata, walang papantay sa luha na sinayang ko sakan'ya noon.

Walang-wala 'yon sa sakit na binigay na tinamo niya sa 'kin.

🍃🌷🍃