ကိုလူလည်ရဲ့ သားကောင်ငယ်{မြန်မာဘာသာပြန်}

အခန်း(၁၁)-၇

{Uni}

ရှားချီအန်း မိန်းမတွေနဲ့ ပတ်အိပ်ပြီး ကိုယ်လက်နှီးနှောခဲ့သမျှ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ သာယာမှုအတွက်ပဲ အရေးစိုက်ခဲ့တာ။ အဝတ်မဲ့နေတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာနှစ်ခု ဆက်ဆံတဲ့နေရာမှာ အချစ်က အရေးပါတယ်လို့ တစ်ခါမှကို မတွေးခဲ့ဖူးဘူး။ ရှီလင်နဲ့ တွေ့ပြီးခါကျမှ သူတို့ ဘယ်နှစ်ကြိမ်ပဲ ဆက်ဆံ ဆက်ဆံ၊ ဘယ်လောက်ပဲ ကြမ်းကြမ်း၊ ဘယ်လိုပဲ အနိုင်ကျင့်ပါစေ၊ သူ့ နှလုံးသား အတွင်းကနေကို အချစ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်နဲ့ ပျော်ရွှင်ကြည်နူးရတယ်။

သူ အခုလိုဖြစ်နေရတဲ့ အကြောင်းအရင်းက ရှီလင့်ကို အရူးအမူးချစ်မိသွားလို့ဆိုတာကိုလည်း သိတယ်။ သူ့အောက်က ဘာကိုမှ စိတ်မဝင်စားတတ်တဲ့၊ ယုံကြည်စိတ်ချထားလို့မရတဲ့ ရေခဲတုံးလို လူကြီးကို သေလောက်အောင် ချစ်မိသွားမှတော့ ဘာတတ်နိုင်ဦးမှာလဲ။

ရှားချီအန်းရဲ့ အကြည့်တွေဟာ ရီဝေလို့နေပြီး ငိုသံစွက်တဲ့ ညည်းသံတွေကလည်း အဆက်မပြတ် ပေါ်ထွက်နေတယ်။

"အား .. အာ့ .. အစ်ကိုကြီး .. ချစ်တယ် .. အာ့ .. အာ့ .. ဟ .. အာ့ .. မင်း နောက်တစ်ကောင်ဆီ သွားမှာမျိုးကို ငါ ခွင့်မပြုဘူး .. အိုး .. အာ့ .. မင်း ငါတစ်ယောက်တည်းနဲ့ပဲ လုပ်ရမယ် .. အိုး .. အာ့ .. အာ့ .. ဟ"

သူ ရှီလင့်ကို ဒီလောက်ချစ်တာ ဘယ်လိုလုပ် တစ်ခြားတစ်ယောက်နဲ့ အိပ်ဖို့ ကြည်ဖြူနိုင်မှာလဲ။ သူ့ အပေါက်လေးထဲ နှစ်ထားတဲ့ အသားချောင်းကြီးကို တစ်ခြားတစ်ယောက်ရဲ့ အပေါက်ထဲ ထိုးထည့်မဲ့ ကိစ္စမှာ သူက မနာလိုမဖြစ်ရင် တော်တော့ကို ထူးဆန်းနေပြီ။

ရှီလင် သူနဲ့ မသိခင်တုန်းက ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေဆိုပေမဲ့ သူ့မှာ တွေးကြည့်ရုံနဲ့တင် အူတိုနေရတယ်။ သူလို မိန်းမတကာနဲ့ ဇာတ်လမ်းရှုပ်ခဲ့တဲ့သူက ရှီလင့်ကို ဒီကိစ္စကြောင့်နဲ့ပဲ ပြန်သဝန်တိုနေရတာ ဘယ်လောက်တောင် မိန်းမဆန်နေတယ်ဆိုတာ သိပေမဲ့လည်း သူ့စိတ်တွေကို မထိန်းချုပ်နိုင်ပြန်ဘူး။

ရှီလင်သာ တကယ်ကြီး အဲ့ တစ်ယောက်ဆီ သွားလိုက်မယ်ဆို သူ ဘာများလုပ်မိမှာပါလိမ့်။ ရူးသွပ်သွားပြီး လူတောင် သတ်မိချင် သတ်မိလောက်တယ်။ ဟုတ်တယ် .. သတ္တိရှိရင် နောက်တစ်ကောင် သွားရှာကြည့် .. သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးကို သတ်ပြီး သူ့ကိုယ်သူပါ သတ်သေပစ်မယ်။