ကိုလူလည်ရဲ့ သားကောင်ငယ်{မြန်မာဘာသာပြန်}

အခန်း(၈)-၃

Uni version:

Transalator alert : ဒီဟာက ဟိုး အချီးမှာကတည်းက ကားတွေ အများကြီးပါတယ်လို့ ပြောထားတယ်ပေါ့နော် .. ဖတ်တုန်းကသာ မသိသာတာ .. တစ်ကယ်ဘာသာပြန်တဲ့အချိန်ကျ သူ့အသုံးအနှုန်းတွေက အမြင်ရိုင်းလောက်တဲ့ စကားလုံးတွေပါလာတယ် .. မူရင်းရေးသူက ရေးထားတာကို ရိုင်းမှာစိုးတဲ့အတွက်ကြောင့်နဲ့တော့ မပြင်ချင်ဘူးလေနော် .. ဒါကြောင့်ပဲ Eng:tran သမားက အတုံးလိုက် အတစ်လိုက်ရေးရင် ဒီကလည်း အတုံးလိုက်အတစ်လိုက်ပဲ မြန်မာမှုပြုပါတယ်လို့ .. စာဖတ်သူတွေအတွက် အသက်ကန့်သတ်ချက်လည်း ပြောထားပြီးသားဖြစ်သလို မြန်မာဘာသာပြန်သူကလည်း အသက် ၁၈ နှစ်ကို အိုထော်လောက်အောင်ကျော်နေပြီမို့ အသက်ပြည့်ပြီးသူတွေ လွတ်လပ်စွာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်နော် .. 😂😂

---------------------

ရှီလင် .. "အဓိပ္ပါယ်မရှိ​တာတွေ ပြောမနေနဲ့ .. မင်းကို ဘယ်သူက လာမြူစွယ်ခိုင်းနေလို့လဲ .. မင်းလည်း ငါထိုးထည့်တာကို ခံချင်နေတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား .. မင်းရဲ့ အနောက်ပေါက်ကဖြင့် ဒီလောက်စိုရွဲနေပြီကို .. ဟမ် .. လီးစုပ်ကောင်လေးရဲ့"

ရှားချီအန်းက လူယုတ်မာအပြုံးကြီးနဲ့ ကြည့်ပြိီး သူ့ပါးစပ်ကလည်း ညစ်ညမ်းတဲ့စကားတွေကို တောက်လျှောက်ပြောနေသေးတယ်။

သူ့ လိင်တံထည့်မြုပ်ထားရတဲ့ ရှားချီအန်းရဲ့ ဂူပေါက်လေးဟာ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့လျို့ဝှက်အပ်တဲ့နေရာလိုမျိုး စိုစွတ်ပြီးကျပ်နေတာမို့ အထွပ်အထိပ်ရောက်နေသလို ခံစားရတယ်။

ရှားချီအန်း .. "ငါ .. ငါက ဘာကိစ္စ မင်းကို မြူစွယ်ရတယ်တုန်း .. အာ့ .. မင်းပဲလေ .. မင်းက ငါ့ကို လိုးနေရရင် တိရစ္ဆာန်ကောင်ကြီးလိုပဲ .. မင်း ဘယ်တုန်းက တင်းတိမ်လို့တုန်း .. အာ့ .. ပြီးရင် မင်းကပဲ ငါ့အပေါ်လွှဲချသေးတယ်"

အခု သူ အရှက်သည်းနေလို့ ရှီလင့်မျက်လုံးကို တည့်တည့်ကြည့်ပြီးတောင် မပြောရဲဘူး .. နောက်ကြောပေးပြီးပဲ ရန်စွာနေနိုင်တာ .. သူ အခုလေးတင် ရှီလင်တစ်ခါပြီးသွားအောင် သူ့ပါးစပ်လေးနဲ့ပြုစုပေးပြီး ရှီလင်ရဲ့အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားတဲ့ မျက်နှာလေးကိုကြည့်ရင်း သူ့အောက်က အငယ်လေးကပါ ခေါင်းထောင်လာတာ .. ရှီလင်နဲ့သူ ဒီလိုကိစ္စတွေကို မကြာခဏလုပ်နေကျမို့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ဒီလိုဖြစ်နေတာလားဆိုတာ သူလည်း နားမလည်နိုင်တော့ဘူး .. ဒါမှမဟုတ်ရင် သူက ရှီလင်ပြောသလို အထန်ကောင်များလား။