အခန်း(၈)-၂

12.5K 929 24
                                    

Uni version:

ရှားချီအန်း .. "တစ်ခြားသူတွေ စကိတ်စီးထွက်တုန်း ငါတို့ လုပ်ကြရအောင်လေ"

ရှီလင်က ရှားချီအန်း ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ မမေးလိုက်ရသေးခင်မှာပဲ ရှားချီအန်းက သူ့အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချလိုက်ပြီး ရှီလင့်ဘောင်းဘီကိုပါချွတ်ပစ်လိုက်နေပြီ .. အထဲက အိပ်ပျော်နေတဲ့ နဂါးလေးဟာလည်း ခုတော့ သူ့လက်တွေထဲမှာ။

ရှီလင့်ရဲ့ ဇဝေဇဝါဖြစ်မှုတွေဟာ လွှင့်ပြယ်သွားပြီ ရှားချီအန်းရဲ့အပြုအစုကို ပျော်ရွှင်စွာခံယူဖိို့ အသင့်ဖြစ်နေတယ်။

ရှီလင် .. "မင်းက ပို ပိုပြီး ထန်လာတယ်နော်"

ရှားချီအန်း .. "တကယ် ပိုထန်တာ ဘယ်သူတုန်း .. ကြည့်လိုက် .. ငါ နှစ်ခါလောက်ပဲ ပွတ်ပေးရသေးတယ် .. မင်းဟာကြီးက ခေါင်းတန်းထောင်လာတာပဲ"

ရှားချီအန်းက ရှက်ရွံ့တဲ့ပုံလေးနဲ့ပြောနေပေမယ့် သူ့လက်တွေကတော့ ရှီလင့်နဂါးကြီးကို ကျွမ်းကျင်စွာနဲ့ဆော့ကစားနေပြီ .. ရှီလင်ရဲ့ ဒီပစ္စည်းကြီးက သူ့ထက် အရမ်း အရမ်း ပိုမိုက်တာပဲ။

ရှီလင့်ရဲ့ လူသတ်လက်နက်တစ်ခုလိုမျိုး ကြောက်စရာကောင်းလှတဲ့ ပစ္စည်းကြီးကို ရှားချီအန်းက နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးနဲ့ လှည့်ပတ်ကစားနေတာမို့ ကြာတော့ ရှီလင်တောင် ရှက်ချင်လာတယ် .. သူက အရှက်ပြေဒေါသသံလေးနဲ့

"အရေးမပါတာတွေ ပြောနေမယ့်အစား .. လုပ်စရာရှိတာ မြန်မြန်လုပ်"

ရှားချီအန်းက ပြန်ခံပက်ဖို့ပါးစပ်ပြင်ပြီးမှ ရှီလင် သူ့မွေးနေ့လက်ဆောင်အတွက် အားစိုက်ထုတ်ပေးမယ့်ကိစ္စကို သတိရလိုက်တာကြောင့် သူ့နှလုံးသားလေးချိုမြသွားရပြီး ရှီလင့် နဂါးခေါင်းကြီးကို သူပါးစပ်လေးထဲ တစ်ခါထဲနဲ့ ငုံထွေးထားလိုက်တယ် .. ဒီအတောအတွင်းမှာ ရှီလင်က သူ့ကို လိုသလိုပုံသွင်းပေးထားတာကြောင့် သူ့ပါးစပ်လေးရဲ့ ကျွမ်းကျင်အဆင့်ဟာ ပထမဆုံးအကြိမ်နဲ့နှိုင်းယှဥ်ရင် သိပ်ကိုတိုးတက်လာပြီလို့ ပြောရမယ် .. အခုဆို မွေးကင်းစကလေးလက်မောင်းသာသာ အရွယ်အစားလောက်ရှိတဲ့ ရှီလင့်နဂါးခေါင်းကြီးတစ်ခုလုံးကို တစ်ခါတည်းအဆုံးအထိ ငုံချနိုင်ပြီ။

ကိုလူလည်ရဲ့ သားကောင်ငယ်{မြန်မာဘာသာပြန်}Where stories live. Discover now