PANZEHİR

BÖLÜM 18

'Üzerinde hiç aşk yarası taşımayan ya delidir ya ölü...'

Muhyiddin Şekür

Anneme biraz moral verip korumalara hazırlıklara başlanmasını söyledim. Çok fazla vaktim olmadığı için kısa bir veda edip hemen hastaneden çıkmıştım.

Annem ve babamı uçağa kadar ben eşlik edecektim. Kırmızı ışıklarda parmaklarımla ritim tutarken telefonum çaldı.

"Efendim Merve?"

"Efendim toplantının başlamasına on dakika kaldı."

"Yoldayım hemen geliyorum."

"Peki efendim."

Telefonu kapatıp yeşil ışıkta gaza köklenip hızla sürmeye devam ettim. Toplantıya yetişemezsem ilk müşterimi kaçıracaktım.

Az da olsa içimde bir kıvılcım yanmıştı. Babamın iyileşeceğine inancım artmıştı. Holdingin önünde görevlilere arabamı verip hızlı adımlarla içeriye girdim.

Peşimden iki sekreter elinde dosyalarla koşturuyordu.

"Toplantının konusu neydi?"

"Yapılacak avm için bir kaç fikir verilecek efendim."

"Tamam."

Asansöre binip aynadan kendime baktım. Annemle dertleşirken kendime engel olamamış ve biraz ağlamıştım. Islanan makyajımı biraz da olsa çıkacağım kata kadar düzelttim.

Pantolon ve bluzle toplantıya girecek olmam zaten bir saçmalıktı. Ve umuyordum ki kıyafetim kadar kötü geçmezdi toplantı...

Kapı açılınca hızlı adımlarla toplantı odasına ilerledim. Toplantı odası kendi odama yakın olduğu için önünden geçerken burnuma tanıdık bir koku geldi.

Fakat kimin olduğunu çözemedim. Fazla zamanım olmadığı için de umursamadan odaya girip ayağa kalkan müşterilere başımla selam verdim.

"Holgeldiniz..."

"Holbulduk Emel hanım."

Elimle sandalyelerini gösterip gülümsedim.

"Oturabilirsiniz."

Benimle birlikte herkes yerine oturdu. Heyecandan titreyen ellerimi dosyanın üzerine koyup incelemeye başladım. Bu benim ilk toplantımdı ve deli gibi heyecanlıydım.

"Öncelikle ben başlamak istiyorum izniniz olursa."

Sağımdaki adamın iznine gülümseyerek karşılık verip dinlemeye başladım.

"Pusat beyin başıma gelen olaylar bizi fazlasıyla üzdü. Aslında toplantının fazla acelesi yoktu."

"Toplantılar ertelendikçe gecikir. Bu arada isminiz neydi?"

"Kemal Emel hanım."

"Evet Kemal bey babamın başıma gelen olaylar hepimizi bir hayli yıktı. Ama çabuk toparlanıyoruz."

"Çok geçmiş olsun diyerek ilk konuya giriyorum. Yapılacak avm için mimari çizimler bize ait biliyorsunuz ki."

"Ah evet biliyorum. Çizimlerinizi gördüm. Çok da beğendim. Fakat arsa çizimlere göre küçük değil mi?"

"Bir şekilde ayarlayacağız. Tabi siz de kabul ederseniz."

....

İlk toplantının sonuna geldiğimizde heyecanım biraz da olsa dinmiş ve müşterilere kapıya kadar eşlik etmiştim.