Chapter 6

571 21 0
                                    


Jenny's POV.

   
Doc, kumusta na ho ang nanay ko? Tanong ko Kay DOC. Reyes.

"Tatapatin na kita neng, malubha na ang karamdaman ng iyong mama na rason nang pagka comatose nya. Sana tatagan mo ang iyong kalooban at mag dasal tayo Para malampasan nya heto".Sa narinig ko, unti unting napaluhod ako.

ano ang Aking gagawin?, Sana gabayan nyo po ako panginoon. Dasal ko nang mataimtim at umiiyak akong kumapit kay mama.

"Mama please wag mo akong iwan, MA!, Lumaban ka please mama, gagawin ko ang lahat ng gusto nyo basta gumaling lang kayo huhuhuhu."

"Mama kahit palagi nyong ipamukha sa akin na wala akong kwentang anak tatanggapin ko po, basta Lumaban ka ma😢😢😢😢.kayo nalang ho ang natitira sa akin MA!. Please Lumaban kayo". sabay napaluhod ako sa sakit na nararamdaman ko, Hindi ko alam Kung  anong gagawin ko.

Hinabilin ko muna ang mama ko sa mga nurse kasi kailangan Kong mag trabaho. Para sa pag bayad sa magagastos ni mama sa hospital. Kailangan ko nang extra work, magtatanong ako sa kaibigan ko Kong may Alam siya.

Pumasok ako na mugto ang mga Mata, Kaya napansin ng kaibigan ko. " frenny OK ka lang ba?" tanong niya saka ko kinuwento ang nangyari sa kanya. so, in the end dalawa na kaming umiiyak, buti nalang at wala pang customers.

"OK lang  Yan frenny, pakatatag ka at pangako tutulungan kita, mag ask tayo ng tulong Kay tita so wag kanang sumimangot plz."

Maswerte ako sa kaibigan Kong ito, kahit Alam Kong sosyal naman talaga at parang may kaya pero andito siya at nagwowork. Ayaw ko naman I push sa pagtatanong sa personal life nya kasi parang Ewan ko ba... Bahala na Kong anong rason nya kasi Alam ko in time sa sabihin din nya sa akin Kong may tinatago man siya.

Pagkatapos ng work ko, umuwi ako Para Maka pag bihis at makakain sa bahay bago ako pumunta ng hospital.
Naabutan ko ang isang nurse nag minomonitor  Kay mama.

" SALAMAT ho, sa pagbabantay Kay mama po".

"OK lang yon ma'am, kasi trabaho din namin tignan o bantayan ang pasyente. at Alam naman naming kailangan mong kumayod Para sa nanay mo".

"Salamat po ulit". kumaway naman ang nurse.

hinarap  ko si nanay at kina kausap ko sya, kasi alam ko naririnig nya ako.

"Mama kaya natin to at mahal na mahal ko kayo mama". Sabi kong ma luha- luha na naman.

Nagising ako sa isang ingay at nang buksan ko ang Mata ko. si ate nurse Pala.

"oh ma'am Nagising ko po ba kayo?, pasensya kana kailangan ko lang I monitor ang mama mo. itulog mo ulit pagka alis ko OK".

"Ay wag na ho, Maya - Maya ay aalis na din ako kasi mag aalas sais na Pala ng Umaga at  Papasok pa ho  ako". Sabi ko sabay ngiti.

Pagka alis ng nurse, nag paalam na ako kay mama sabay halik sa pisngi nya. Nakaka miss ang  bunganga ni mama na kahit masakit mag Salita ay nakaka miss parin.

Pagkatapos ko sa mga dapat gawin bago pumasok sa trabaho.

napatitig ako sa cellphone ko saka kinuha ito. Maka update nga sa mga boys, ano Kaya ginagawa Nila at saan sila ngayon?, Iniscroll ko ang timeline ko at nakita ko ang di matawarang ngiti Nila. except Kay Bebe na  pilit ang ngiti, nakatanggap sila ng mga awards and  I'm so proud of them.
marami silang na  inspire/inspired na mga Tao. Maya na ulit SB19 Sabi ko nalang bago ko nilagay sa bag ang cp ko.

Pagka dating ko sa work, nag prepare na ako at Ginawa na namin  ni frenny ang mga dapat trabahohin.

"frenny nakita mo ba Yung mga natanggap ng mga boys?. Graveh noh! gwap0 nila lalo na si Jah".

"Hay nako aning ka na naman, tigilan mo nga Yang mAta mo namumuso na naman, mag trabaho na tayo". Sabi ko nalang na naiiling At nakangiti sa kanya.

Breaktime namin 'nong  may tumatawag sa cp ko at unknown no. Ito.

"hello po kayo ba si Jenny?". 

"Ah opo ako po sino po sila?".Balik na tanong ko. 

"Neng, si ate nurse mo to, bilisan mo at pumunta  kana dito sa  hospital ngayon na. kailangan ka ng nanay mo! " Natatarantang Sabi ng nurse.

"Ah, eh, oho papunta na po wait lang po, cge po bye...

" Frenny dito ka muna kailangan ako ni mama sa hospital oh cge na pakisabi nalang Kay boss na emergency". sabay takbo, nang makakuha agad ng sasakyan papuntang hospital.

Takbo ako ng takbo papunta sa room ni mama at Naabutan ko siyang  kasama Sina nurse at  Doc. Reyes.

"Oh  maiwan  muna kayo namin nang makapa usap kayong mag-Ina".

"Anak kumusta kana?" tanong nya na nanghihina.

"MA, OK lang ako at wag ninyo pwersahin magsalita Kung hindi  niyo pa Kaya". Sabi ko na naluluha dahil Nakaka Awa kasi si mama.

"Anak may sa sabihin ako sa iyo, pag na wala ako sa mundong ito maging matapang ka Sana at mabait hanggang Sa Huli."

MA!!, Ano bang sinasabi nyo? !!😢😢😢. Mabubuhay pa kayo nang matagal MA please, mama don't leave me alone😥😥😥.

ikaw nalang po ang meron ako MA..... Sabihin nyo na lahat Ng masasamang Salita. wag nyo lang akong iwan MA!.. Please...". Sa sobra Kong iyak halos hindi na ako makakita.

"Anak tanggapin na natin, 'Nak sa kwarto ko may pangalan ng tatay at address  na nakasulat sa papel, hanapin mo tatay mo pag na--wala na  ako Mahal na mahal kita anak". Unti-unting pumikit si mama Kaya umiyak ako ng napakalakas.

Pagkasabi palang ng nanay ko Yong katagang "Mahal na Mahal kita" na first time at huli Kong narinig sa kanya ay nawalan na siya ng buhay.

ang sakit talaga, Kaya nagsisigaw na ako sa loob ng kwarto niya. 

" mama wag mo akong iwan at gumising ka mama!! 😢😢😢😢".
pumasok naman ang mga nurse at si Doc.

"tahan na magiging OK din ang lahat neng" Sabi ni ate nurse.

Pagkauwe ng bangkay ni mama meron din namang pumunta, ang mga kamag anak namin at syempre ang kaibigan ko. Umiiyak ako nang umiiyak sa kaibigan ko kasi sa kanya  talaga ako humuhugot ng lakas.

"frenny everything will be alright, just always remember we're always here for you,hindi kita paba bayaan pangako Yan frenny". Sabay iyak nya narin nagpapa salamat ako't may kaibigan akong kagaya nya.

Nakalipas ang 1sang linggong pagkaburol ni mama, pumunta ako sa kwarto nya  upang hanapin ang sinabi  nya sa akin tungkol sa papa ko. Napunta ako sa higaan nya at naluluha na naman ako kasi namimiss ko na si mama.

ang sakit😢😢😢😢mawalan ng Ina Lalo na't mag Isa nalang ako. Hinanap ko Yung papel na sinabi ni mama at sa may ilalim ng unan nya ko ito nakita.

May isang Pahina ng papel kaya kinuha at binasa ito. Dwayne Smith ang nakasulat at nakatira ito sa Nevada USA.

Hahanapin kita papa sa Tamang panahon at Sana kilalanin mo ako  bilang  anak mo.

Hiding The Babies Of Celebrity IdolTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon