"Beni o anane koltuğunda bulamadığın için korkma.
Her şey için teşekkür ederim, hemde heeer şey için. Bana geçmişini açtığın için, evini açtığında için, derdinin yanına derdim için yer açtığın için, beni anlamaya çalıştığın için, benim huzurlu uyumam içinelinden geleni yapmaya çalıştığın için, benim ölmemden korktuğun için teşekkür ederim. Bu yüzden bana iyilik eden birine bu kötülüğü yapamam. Onu da ölüme sürükleyemem.
Çok iyi bir kızsın, hemde çok.Geçmişin bir önemi yok bu yüzden geleceğinde kahkahaların bol olsun Işık. Kahkahanı hiç duymasam bile..
Seninle bambaşka bir yerde, bambaşka bir zamanda, bambaşka bir insan olarak tanışmak isterdim. Ziraa tanışmaya bedel bir insandın..
Kendine iyi bak Gündüzün Işığ'ı.
Gündüzün Işığ'ı gibi hep parlamanı dilerim.."____________________________
Gündüz: yirmi beş yaşında, annesini ve babasını trafik kazası kaybeden bir çocuk. Ailesini kaybeden evin tek çocuğu ve ilk torun olan Gündüz babannesi ile yaşamaktadır.
Gündüz her zaman varlığın en yükseklerinde yaşamış bir çocuk ama hayatında ki sevdiği her insan bir bir yok olmuş ve bu onu derinden sarsmıştır. Peki sizce Gündüz, ona yardım ettiği ilk günden beri etkilendiği Işık'ı kaybetmemek için neler yapacak?
Peki Işık, Gündüz'ün hayatında ne kadar kalabilecek?
*GÜNDÜZ KARAKETERİMİZ*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK BOMBASI
Teen Fiction"Ama güçlü bir öpücük dar bir sokağın adını her zaman değiştirebilir." Gündüz'e doğru baktım. Gözleri her zamankin den Derin bakıyordu. Zümrüt yeşili gözleri karanlık dar sokakta yok olmuştu. Elleri, ayakları kısacası vücudunun her yeri titriyordu...