Bana ulaşamadığı için neden telefon numaramı Alıyor? Bu adam bana taktı yada gerçekten iyiliğimi istiyor.
Karamsar düşünme Işık..
Karamsar düşünme..
Ceren'le teksiden inip okulun ön kapısına ilerledik.Okulumu dondurucaktım çünkü artık ipler elimden kopmuştu.
Okuluma ara vermek çok canımı sıksada yapacak bir şeyim yoktu.
Ceren moda tasarım okuyordu tamda ona layık bir meslekti. Ben ise hukukçuydum.
Adaleti bulamayan adalet savaşçısı.
Koridorda ilerlerken aniden omzuma sert bir şey çarptı.
"Işık?"
"Hakan?"
Her zaman ki gibi gitar çantası omzunda asılıydı ve sanırım benim omzumada çarpan o gitar çantasıydı.
"Sen okula uğrar mıydın?"
Koluma vurup benimle dalga geçtiğinde gözlerimi devirdim.
"Sana da merhaba Hakan."
Ceren'in çıkan ses tonu, Hakan'ın ona selam vermediği için bozulduğunu baya bir belli ediyordu.
Hakan Ceren'in kısa sarı saçlarını iki eliyle hızlıca karıştırdı.
"Ah bu bücürük sarışın değil mi?"
Hakan her defasında Ceren'in boyuyla dalga geçiyordu. Eh birazda haklıydı, 1.50 olmak cidden zor olmalı.
Ama ayağında ki hiç çıkarmadığı topuklu ayakkabıları sayesinde 1.70 model gibiydi..
Ceren, Hakan'ın ellerinden kurtulmaya çalışıyordu, Hakan ise onu daha çok kızdırıyor ve daha çok dalga geçiyordu.
Ben ise hallerine gülüyordum. Ceren ve Hakan aslında benden önce arkadaşlardı. İstanbul'a geldiğimde bana ilk Ceren yardım etmişti. İş ararken Ceren beni Hakan'la tanıştırmıştı ve sayesinde barmen olmuştum. İkisine de minnettarım.
Sanırım kötü şeylerde yaşasam şanslıydım. Gene de bana yardım edecek insanlar çevremde olmuş. Nankör olamazdım.
***
Eve gelip kendimi üçlü koltuğa attım telefonumun tekrar şarjı bitmişti ve bilin bakalım kim onu şarja takmaya üşeniyor..?
Üçlü koltukta ters yatıp başımı koltuktan aşağı sallandırım ayaklarımı havaya diktim. Belki beynime kan giderse Gündüz'e nasıl ulaşırım diye bir fikir gelir.
Ama gözlerim onun yerine kapanıyor ve uymamak için direniyordu.
Saat 19:33 tü işe gitmem gerekiyordu ve ben yerimden kıpırdamak istemiyordum.
Tembel olmaktan her zaman nefret etmiş ama her zamanda tembel olmuş bir insanım.
Harikayım..
Telefonumu elime alıp durmadan Gündüz'ün numarasına bakıyordum. İlk okumamla ezberlemiştim numarasını.
Sadece soruyorum, neden?
Neden böyle bir şeye gerek duydun anlamıyorum.
Birlikte atlatırdık belki,
Birlikte başarırdık..
Şarjım %1 di. Kapanmaya yakınken telefonuma bir bildirim düştü.
______________________________
Selam.🧡
Güzel bir bölüm değil. Hatta boş bir bölüm ama artık buralarda olduğumu bilin istedim.
Hâlâ kötü zamanlar geçiriyorum, tam iyi gidiyor heerr şey diyorum sonra PUFFF!
Neden böyle oluyor anlamıyorum?
Bazı şeylerin üstesinden gelmek beni yoruyor.🤝
Sınav kaygısı 🤝 özel hayatım beni bu sene yeterince yıprattı.
Artık hedeflerime ve kendime çalışmak istiyorum. Sizlerde beraberindesiniz tabikide.
Belki bir gün hepimiz gerçek bir kalpte seviliriz.
Umarım bir gün Gündüz ve Işık kadar tutkulu oluruz.
Bir heves değil bir ömür duygularla yaşamanızı dilerim.
Sonra ki bölümlerde görüşmek üzere.
Sizi hayal kırıklılığına uğratmamak için elimden geleni yapıcam!🖐🏻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK BOMBASI
Teen Fiction"Ama güçlü bir öpücük dar bir sokağın adını her zaman değiştirebilir." Gündüz'e doğru baktım. Gözleri her zamankin den Derin bakıyordu. Zümrüt yeşili gözleri karanlık dar sokakta yok olmuştu. Elleri, ayakları kısacası vücudunun her yeri titriyordu...
