Pandamiden dolayı dersleri online gören iki liseli.
☀︎
"Bana iyi geliyorsun," dedi alnını alnıma yaslarken. "Ben de sana iyi gelmek istiyorum."
"Bana iyi geliyorsun," dedim. Neden bana iyi gelmediğini düşünüyordu ki?
"Gelmiyorum," dedi. "Seni üzmüşt...
Bir süredir tam arkamda duran adama çenemi havaya dikmiş bir şekile bakıyordum. İşin garip tarafı o da kafasını eğmiş bana bakıyordu. Biz boş boş birbirimize bakmaya devam ederken kaç dakika, ya da saniye geçti bilmiyordum ama Fulya tekrardan "Yunus?" diye sordu.
Yunus, bakışlarını en sonunda benden Fulya'ya çevirdi ve tokalaştılar. "Fulya?" dedi Yunus tahminde bulunur gibi. Fulya gülümseyerek kafasını salladığında ikisinin de bakışları bana döndü.
"O el sıkışmaz," dedi Fulya gözlerini devirirken. Yunus'un kaşları havalandı ve dudağını kenarı alayla yukarıya kıvrıldı. "Yani sevmediğinden değil, bu pandemide çok fazla temas sevmiyor... Kendisi fazla hijyenik." Kaşlarımı çatıp bakışlarımı Fulya'ya çevirdim, gözleri bir bende bir Yunus'ta geziniyor, eliyle garip garip işaretler yapıyordu.
Açıkçası benim hakkımda, benim yerime konuşması hoşuma gitmemişti ama bunun hakkında yorum yapmayacaktım; çünkü şu anda dilimi yutmuş bile olabilirdim... Ki yuttuysam az sonra bayılarak ölmem gerekiyor.
Boğazımı temizledim ve derin bir nefes aldım.
Dirseğimi uzatıp "Korona," diye açıkladım. Yunus'un bakışları gözlerimden dirseğime indikten sonra gülümsedi. Gamzeleri vardı. Dirseğiyle, dirseğime vurduğunda gülümsemesi biraz daha arttı.
Birisinin telefonunun zil sesi duyulduğunda, Fulya "Telefonum," dedi ve koşar adım yanımızdan uzaklaştı. Fulya'nın zil sesini biliyordum, bu değildi. Kendince bize çöpçatanlık yapıyordu ve bu komik değildi.
"Ee," dedim Yunus'a dönerken. "Mean Girl 'e mi benziyorum?"
Kafasını arkaya atarak güldükten sonra bana doğru bir adım attı. "Hmm," dedi dudaklarını birbirine bastırırken. Kafasını biraz geriye çekip eğdi ve beni baştan aşağıya incelemeye başladı. "Uzun bacak, sarı saç ve açık mavi gözler... Gerçektende bir plastiksin."
"Çok minik," dedi Yunus ve bir anda yanıma oturdu. Yanıma oturduğunda kaydırakta biraz yukarıya çıkmıştım, omuzlarım ona yaslıydı ve eğer yerinden kalkacak olursa yere düşerdim. "Seviyorum?"
"Korona değilsen..." Bana, ciddi olup olmadığımı sorgulayan bir bakış attıktan sonra uzun işaret parmağını Zuzu'nun ıslak burnuna değdirdi. Zuzu hapşırınca ikimiz de güldük, bakışlarımız kısa bir an kesişse de kafamızı hızlıca önümüze çevirdik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
