Pandamiden dolayı dersleri online gören iki liseli.
☀︎
"Bana iyi geliyorsun," dedi alnını alnıma yaslarken. "Ben de sana iyi gelmek istiyorum."
"Bana iyi geliyorsun," dedim. Neden bana iyi gelmediğini düşünüyordu ki?
"Gelmiyorum," dedi. "Seni üzmüşt...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☀︎
"Çok yoruldum," diye fısıldadım nefes nefese bir şekilde. Elimdeki dumbeli kenara bırakıp kendimi sırt üstü minder zemine bıraktım. "Yeter artık. Bacaklarım koptu."
"Ohooo," dedi Yunus, ses tonunda bariz bir senden bir şey olmaz tınısı vardı. "Bu ne ki Eloş?" Bana, az önce, Eloş mu demişti? Kendimi tutamayıp minik bir kahkaha attığımda o da bana eşlik etti. "Hadi hadi, son set."
"Kalkamıyorum, kal-ka-mı-yor-um," dedim tane tane. Beni umursamamış olmalı ki bacaklarımdan ve belimden tutup beni omuzuna attı. Boğazımdan minik bir çığlık kaçtığında güldü. "Bırak beni."
"Dur kız," dediğinde yeniden güldüm. "Şimdi seni bir yere oturtacağım ve sen o ağırlıkları on beş kere kaldırıp indireceksin." Beni düz biz zemine bıraktığında elleri de belime yerleşmişti. "Tamam mı?"
"Son bu ama,"
"Pazarlık yapma, hadi hadi," dedi gülerek ve bileklerimden tutup ellerimi omuz hizamdaki tutunma yerlerine yerleştirdi. O ağırlıklıkları koyarken ben de boş spor salonuna bakıyordum. Biz geldiğimizde iki-üç kişi vardı ama şu an bomboştu.
"Neden spor salonuna kimse gelmiyor?"
"Bilmem," dedi Yunus, ağırlıkları yerleştirmiş karşımda duruyordu. "Sanırım burada olanların çoğunun bir spor dalı olduğundan, ekstra spor yapmaya gerek duymuyorlar."
"Spor dalının olması, spor yapmanı engelliyor mu?"
"Belki de senin gibilerdir insanlar?" dediğinde gözlerimi devirdim. "Hem unuttun sanırım, korona diye bir gerçek var."
"Aa, doğru," dedim. Koronayı tamamen unutmuştum kısa bir anlık. "Koronadan önce daha mı doluydu?" Ağırlıkları kaldırmaya başlamıştım, belki çok ağır değillerdi, ki büyük ihtimalle çok ağır değillerdi ama bana çok ağır gelmişti; kollarım titriyordu çünkü bünyemin üzerimde spor yapmıştım.
"Doludur herhalde, ben çok gelmiyordum," diye cevapladı sorumu Yunus bakışlarını titreyen kollarımdan çekmeden. "Kolun niye bu kadar titriyor ya?"
"Spor yapmadığından." Gelen sesle beraber omuzumun üzerinden arkamı döndüm, Damla ve yanındaki sarışın bir kız boş ifadelerle bize bakıyorlardı. "Burada çalıştığınızı bilmiyordum."
"Biliyordun," dedi Yunus, ardından bakışlarını bana çevirdi ve göz kırptı. "Hadi, on tane daha yap gidelim."
On taneyi zorla da olsa yaptım, tabii bir ara Yunus kaldırmamda yardım etmişti çünkü ölüyordum. Damla ve arkadaşı koşu bandına geçip sapık gibi izlemişlerdi bizi, ne zaman bakışlarım ona değse gözlerini devirip başka yöne bakıyordu ama ben bakışlarımı ondan çektiğimde tekrar bana dönüyordu.
