nemesis || jenlisa

NEMESIS

...

"Deliye dönmüştüm..." Jennie karşısındaki kadına olayları anlatmaya devam ederken, bir süre durdu ve o zaman hissettiklerini hatırlamaya çalıştı. "Kıskanmış ve başka biri olmayı dilemiştim."  Uzun geçen bir kaç saniye düşündü. "Ama öfkelenmedim." Kafasını kaldırdı ve kadına baktı. "Sevgilime bir kez olsun öfke beslemedim."

Karşısındaki kadın, Jennie'nin duygusal hallerini ve karşısında acı çekişini pek umursamadı ve derin bir nefes alarak arkasına yaslandı. "Daphne nasıl öğrendi?"

Jennie buruk bir şekilde gülümsedi. "Deli olduğumu mu? Sevgilisiyle yattığımı mı?"

...

Jennie kızarmış gözleri, dağınık saçları ve şişmiş yüzüyle kız kardeşinin kapısının önüne gitti. 

1 haftadır, Lisa her şey normal gibi davranıyordu ve genç kız, onların sarıldığını her gördüğünde daha çok çıldırıyordu. Sonu ise bu olmuştu. Kapılarının önünde, kızıl gözleri deli gibi parlar bir halde duruyordu. Öfkeli veya kızgın değildi, sadece deli gibi kıskanmıştı ve 1 haftanın son iki gününü evde geçirmişti. Kıskançlık krizleri, ağlamalar, bir şeyleri yıkmalar ile geçen iki günden sonra ablasının kapısındaydı. 

Kapıyı deli gibi yumruklarken, kızıl gözlerindeki bakış, görenin korkarak geri çekileceği türdendi. Kapıyı açan kaküllü kızda da böyle olmuştu. Jennie'nin kızarmış göz altlarını fark edememiş, bakışlarını görür görmez geriye doğru bir adım atmıştı. Gözleri korkutucuydu. "Jennie..."

Genç kızın ise ses tonunda en ufak bir ifade olmadı ve gözlerini karşısındakinin bal rengi gözlerinden ayırmadı. "Daphne nerede?"

Lisa kızın bakışları yüzünden zar zor verebildiği nefesiyle sordu. "İçerde. N-neden?"

Jennie artık gözleri dolmuş halde bakıyordu. "Onunla konuşmam lazım."

Lisa konuşmanın konusunu tahmin ettiğinden, içine yayılan endişe onu kızın bakışlarından soyutladı. Kapıyı hafif aralık bırakacak şekilde kapattı ve Jennie'e yaklaşıp kısık sesle konuştu. "Hayır Jennie."

Genç kız dolu gözleriyle hızlıca başını olumsuz anlamda salladı. "Onunla konuşacağım."

Jennie'nin titrek nefeslerine karşı, Lisa aralarındaki çekimi görmezden gelerek ona doğru bir adım daha attı. Ama eğer çekimi dinleseydi, o küçük bedenini kolları arasına alır ve hayatı pahasına korurdu. Dinlemedi. "Neden bunu yapıyorsun?"

Sesinin duyulması Lisa kadar umrunda olmadığından, biraz yüksek sesle konuştu. "Senden çok hoşlanıyorum!"

Lisa kıza doğru bir adım daha attı ve Jennie gerilemedi. Düşünen bakışlarını kızın güzel yüzünde gezdirdi ve elini yanağına koyup, baş parmağını kızın göz altlarında hafifçe gezdirdi. Jennie yutkundu ve kararından dönmemeye çalıştı. Ama Lisa'nın bu hareketi, ikna içinde değildi, sadece kusursuz beyaz tendeki solmuşluğun nedenini istedi. "Sana noldu?"

Jennie'ye doğru bir adım daha attığında, genç kız sorusunu daha güçsüz bir ses tonuyla cevapladı. "Senin için delirdim." Kollarını kaküllü kızın boynuna sardı ve Lisa'nın onu öpmesine izin verdi. 

Az önce itiraz ettiği kızın dudaklarını emerken, Lisa onu kendisine çekti. Ayrıldıklarında fısıldadı. "Seni deli gibi seviyorum."

Kızın alt dudağını dudakları arasına alıp bir süre emdi ve Lisa gözlerini açamadan, kulağına yaklaşıp fısıldadı. "Beni deli gibi sev Lisa."

Kaküllü kız onu tekrar kendisine çekti ve duvarla arasına alıp, onunla istediği gibi deli gibi öpüştü. 

Jennie hiç bir zaman sevgilisine öfke beslememişti. Rüzgarın daha çok araladığı kapının ardındaki kız ise, artık Lisa'ya çok öfkeliydi. 

"Lili! Kimmiş?"

Lisa, Daphne'nin sesi ile hızlıca toparlandı. Bu sefer ikisi de toparlanmıştı, Jennie kardeşine anlatmayı istiyordu ama öpüşmek pek iyi bir açıklama yolu değildi. 

Daphne gözlerindeki öfkeye perde çekti ve şaşırmış gibi yaparak kardeşine baktı. "Jennie!"

Saçları daha çok dağılmış, dudakları kızarmış ve nefesleri hala düzene girmemiş kardeşine kollarını açtı ve sarıldı. Çenesini omzuna koyduğunda arkadaki Lisa'yı görmesiyle sahte bir samimiyetle gülümsedi. 

"İçeri gelsenize."

...