As the Light Lies (Scholar Series #1)

Chapter 10

Chapter 10

"Anything pink, dad!" Sinadya kong isigaw iyon para marinig ni daddy ang boses ko sa labas habang pinupunasan ng puting towel ang buhok ko.

He told me that he and my mom would buy me dresses. Na promote kasi sa trabaho si daddy at deserve ko raw ng bagong dresses. Nagtanong ng kulay at style, kaya isa lang ang sagot ko.

"Nandiyan na 'yong pancakes and flowers, anak!" Sigaw ni mommy sa labas ng kwarto ko.

"Kanino po galing?" Tanong ko.

"Your dear suitor sent it." She replied.

Nang umalis sila ni daddy ay bumaba ako sa kusina. I grabbed the pancakes and smelled them.

Ugh. My favorite. Strawberry.

I texted Dion and said thank you. Bukod doon, he also sent flowers for me, kaya hindi na magkamayaw sa pagkabog ang dibdib ko.

At exactly 9 PM, when I had no more activities left on my plate, I grabbed the chance to message Dion. Nami-miss ko nang kinukulit siya.

Thalia:

Hey! Doc. I'm sick. What should I do? :'<

Natawa ako nang makitang na-seen na niya.

Dion:

You just need me by your side right now, ma'am. Do you want me to go there?

Napatakip ako sa bibig ko dahil sa reply niya. Lagi niya talagang sinasakyan 'yong mga landi ko! Mas malala pa nga sa 'kin! Ibang klase ka, Dion!

Napa-ayos ako ng upo nang makita ulit ang reply niya. My smile almost reached my ears.

Dion:

Hey, Ma'am. Are you still there? How's your feeling?

I bit my fingers to stop myself from smiling. Hindi niya na ako tinigilan!

I typed my reply.

Thalia:

It's still the same, Doc.

Dion:

Good to hear. It is like my feelings for you. It's still the same.

Napa-irap ako sa sagot niya.

Thalia:

'Wag kang magdo-doktor! Lalandiin mo lang mga pasyente mo!

Dion:

Why? Ikaw ba palagi 'yong magiging pasyente ko?

Natawa na naman ako. Wow! Okay. So exclusive pala sa akin?

Thalia:

Akala ko ba may gagawin ka?

Dion:

Yeah. I'm actually never free. But if it's you, I'll always make time.

I held on to my chest. Nararamdaman ko na naman ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Andrius, bakit? Bakit ganito na lang ang epekto mo sa 'kin?

Kinabukasan, I'm in my mood, kaya naisipan kong mang-libre. Kasama ko si Zy habang tinutungo ang cafeteria, pero natigil nang may tumawag sa aming dalawa mula sa likuran. Isa ring kaibigan.

It's Jaile Chandria.

The popular babe.

Napangiti ako habang pinagmamasdan siyang tumatakbo, nakaunat ang kan'yang mga braso sa kaniyang harapan. Namumula pa ang mga mukha niya, hindi ko alam kung dahil ba iyon sa training nila o sa init.

May kaunting pawis pa siya sa noo habang may white face towel na hawak-hawak sa kanang kamay. She was also wearing a black sweatshirt and a pair of black joggers. Suot niya rin ang white sneakers niya.