As the Light Lies (Scholar Series #1)

Chapter 15

Chapter 15

"Don't feel nervous." bulong sa akin ni Dion habang pinipisil-pisil ang mga kamay ko.

I sank my teeth into my lower lip when they stayed silent after I greeted them. Lalo akong nakaramdam ng kaba. Wala akong ibang naririnig kundi ang mabibilis at mabibigat na pintig ng aking dibdib.

Pasimple akong humugot ng malalim na paghinga, ramdam ko rin ang pangangatal ng aking kamay.

There's no trace of emotion on the face of Dion's mom. It made me even more nervous. I could feel her sticky stares at me.

Dahan-dahang hinigpitan ni Dion ang pagkakahawak niya sa kamay ko. Nilingon ko siya ngunit hindi siya sa akin nakatingin na siyang lalo lamang nagparamdam sa akin ng kaba.

"Ugh! I told you she's so pretty, Ernest!"

Nabalik ko ang aking mga mata sa mommy ni Dion na siyang katatapos lamang magsalita. Nahuli ko pa ang paghampas niya sa braso ng asawa niya. I heard Dion's dad laugh.

Napapikit ako at nagpakawala ng malalim na paghinga matapos iyong marinig. Para bang tinanggal sa akin ang mabibigat na pagkakasuklob ng langit at lupa.

"Of course, Saia. I know my son. He won't idolize me. Hindi siya maghahanap ng hindi gaano kagandahang babae katulad ko." ngumisi siya sa kaniyang asawa.

"Ernest!" Sita ng ina ni Dion.

Pareho kaming natawang tatlo dahil sa sitwasyon nila. Unti-unti na akong nakahinga ng maluwag.

God.

Dion was immeasurably handsome. Tall and well-built. I have no doubt he got it from his parents. His mom is undeniably beautiful.

"So I'm not pretty?" Naaasar na tanong ng mommy ni Dion.

My boyfriend's dad laughed.

"You're not pretty because you're beautiful." sagot naman ng asawa niya. Natawa ako habang pinapanood silang mag-asaran.

Hindi na ako nagtataka pa kung bakit ganito si Dion. Nasa harapan ko na ang ebidensya.

Nakangiti kong binalingan ng tingin si Dion. Lalo pang lumawak ang mga ngiti ko sa aking labi nang makita ko siyang nakatitig rin pala sa akin.

"I told you, hindi sila katulad ng iniisip mo." saad niya.

Hinarap niya ako ng maayos at maingat na hinawakan ang aking mukha gamit ang kaniyang dalawang kamay.

"Stop overthinking," masuyong sambit niya sabay halik sa aking noo.

I nodded slowly while my precious smile was plastered on my face.

"See? Your son is really in love with her."

Kapwa kaming napalingon sa mommy ni Dion na siyang nakangiting nakatitig sa amin habang nakayapos ang mga braso ng kaniyang asawa sa balikat niya na siyang nakatingin na rin sa amin ngayon.

"I see..." pabulong na sambit ni tito, sapat lang para marinig namin.

"Anyway, hija. You can call me mom or tita. Um ... whatever it is as long as you're comfortable." She said softly, smiling at me. Magkasalikop ang kaniyang mga kamay at nakatapat sa dibdib niya.

"Okay po, t-tita." nahihiyang sabi ko.

Tita muna, sa susunod na 'yong mom, masyado naman akong feeling close niyon.

Nabaling ang mga mata ko sa daddy ni Andrius nang siya naman ang magsalita.

"You can also call me dad or tito, hija." He suggested.