As the Light Lies (Scholar Series #1)

Chapter 32

Chapter 32

"Thalia," Napatingin ako sa lalaking tumawag sa pangalan ko, si Dion. Nakatayo pa rin siya sa lugar kung saan iniwan siya nina Elizzer at Radson kanina.

He did not say anything after saying my name so, I raised my brows a little while waiting for him to continue the words he's about to say. Bakas pa ang pag-aalangan sa mukha niya.

"Why?" Mahinahong tanong ko nang hindi nya ako agad sinagot.

"Have you eaten yet?"

Unti-unting nagsalubong ang mga kilay ko. Naghintay ako ng isang minuto para lang sa tanong niya na 'yon? Para lang sa kumain ka na. Akala ko kung anong importante ang sasabihin niya! "Hindi p-"

"Um, kuya, I haven't eaten yet, do you mind if sabay na lang tayo?" Hindi ko na na tuloy pa ang sasabihin ko dahil pinutol na iyon ni Athena. Malapad ang mga ngiti niya habang nakatingin kay Dion. Her eyes were sparkling a bit like a diamond out of joy.

Tinuon ko ang mga mata ko kay Andrius, nakatingin lamang siya ng diretso kay Athena at mukhang nagdadalawang isip pa siya kung papayag ba o hindi.

Hindi ko na sinubukan pa na ituloy ang sasabihin ko. Hindi ako manhid lalong hindi ako tanga para hindi mahalata ang mga ipinapahiwatig ng mga taong nasa paligid ko.

Kung ayaw nila sa'kin ... then it's fine. Ayaw ko rin sa kanila. Hindi ko sila kailangan pipilitin.

Nagawi ang tingin sa'kin ng lalaking nasa harapan ko kaya dahan-dahan akong umiwas ng tingin. "Thalia, sumabay ka na samin."

"But Kuya! I said tayong dalawa lang!" Maarteng sagot ni Athena.

"No. Kasama siya." Dion said with finality.

"Bihira nga lang kitang makasama, e. Gusto ko tayo lang muna." pagpupumilit niya, nakanguso na rin siya.

"No," he then grabbed out his phone, as if contacting someone. "Ibabalik na nga kita sa kuya mo."

I bit my lip. Damn.

"What? Kuya..." Naiiyak nang tumitig sa akin si Athena.

"Uh," I started to murmur. Nagawi agad ang atensyon nila sakin, naghihintay ng isasagot ko. Una kong tiningnan si Dion at dahan-dahan kong itinungo ang mga mata ko kay Athena. She has now got these pouted lips, her eyes are glaring at me.

Umiwas ako ng tingin at bumuntong-hininga hininga.

"Thalia," tawag muli ni Andrius.

I flashed a convincing smile. "You two can go now. Zy also texted me na sabay kaming maglu-lunch." I lied.

Alam kong gusto ni Dion, pero halata sa mukha ni Athena na naiinis siya sa presensya ko. Ako na lang ang mag-a-adjust. On the way Athena stares at Dion, from her actions, I already know she has special feelings for him.

I am also a woman ... I know how to express my liking for a man from the very simple ways.

"Then you can invite Zy with us." sambit ni Dion.

"What? No way!" pigil agad ni Athena. Bahagyang napaawang ang labi ko sa inakto niya. Finally, her earlier suppression of annoyance came out.

"Athena." Bakas ang babala sa boses ni Dion.

"No, Dion. It's fine ... Zy and I have important matters to talk to." For the second time I lied. God knows how I hate lying. Tumango siya kasabay ng pagbuntong-hininga. He smiled a bit when our eyes met again. Halata rin na hindi siya kombinsido sa sagot ko.

"Wait!" Sabay kaming lumingon kay Athena. "Did I hear it right? You just called him by his name?" Her eyes were narrowed.

"If I'm not mistaken you're kuya Andrius' secretary so you must call him in a polite way, maybe the word 'Sir' will do." She added then shrugged.