Lanet Ya Da Mucize

16: Herkesten korur değil mi..?

**Marinette'in dilinden**

+ Beklemenin faydası olmayacağını biliyordum. Hemen oraya doğru koştum ama çok geçti!

Adrien Luka'ya yumruğu geçiriverdi! Nino ve Alya ne kadar dil dökse de durmuyordu! Adrien'in yanına giderek kolunu tuttum.

"Yapma!"

+ İstemsizce gözlerim dolmuştu.

"Çok güzelsin..."

+ nE?

"Hı?"

"Yani ağladığında saçlarının rengi değişiyor. Bu çok hoş."

"Anla-"

+ Sözümü tamamlayamadan Luka, Adrien'in bu halinden yararlanarak duvara yapıştırdı ve bu seferde o vurmaya başladı. Artık kavga başlamıştı... Görünür oldum.

"DURUUUUUN! YETER!"

+ Luka bir kaç saniye bana baktı. Ne yapacağına karar vermek ister gibiydi. Ama Adrien durmadı ve bu sefer onu duvara sıkıştırıp ardarda yumruklayan oydu.

Görünmez oldum ve etrafta deli gibi ne yapacağımı düşünmeye başladım. Alya ve Nino ise durmuş onları izliyordu, bi patlamış mısırları eksikti!

Zarar görmek pahasına aralarına girmeye karar verdim. Dayanamıyordum kavga etmelerine. Sarışının yüzü kan içindeydi. Luka'nın da ondan farkı yoktu. Yapmalıydım.

Adrien'in kolunu tuttum. Kolunu elimden kolayca kurtardığında yeniden vurmaya başlamıştı bile. Kulağına yaklaştım ve onu sakinleştirmek için bir şeyler söyledim. Bu seferki sözlerim diğerlerinden farklı ve içtendi.

"Civcivim, yüzünün halini hiç beğenmedim. Yakışıklılığım nasıl olsa bozulmuyor diye işkence mi ediyorsun kendine? Tamam anladık her halinle yakışıklısın. Ama böyle olmaz dudağından kanlar akıyor. Alnın yara bere içinde."

+ Sonrasında alnından öptüm. Bana baktı.

"Sana da bulaştı."

+ Neyden bahsediyordu? Ve bu sırada vurmuyordu Luka'ya. Luka'da durmuştu. Boş boş bakınıyordu.

"Ney?"

"Anlımdaki kan."

+ Sonra ukala bir tavırla sırıttı.

"Ruj gibi olmuş. Beyaz cildinde, çok tatlı göründüğünü itiraf etmeliyim."

+ Ağlamasam da gözlerim dolduğundan o tuhaf görünümü aldığımı biliyordum.

Bir saniye, bana iltifat mı etti şimdi bu?
Anlamayan gözlerle bakıp konuştum.

"Hadi yaralarını temizlemeliyiz bir an önce. Daha Luka var."

+ Bu sözümle yüzü düştü. Sonra Luka'ya döndü ve yine ukala bir tavır takınarak konuştu.

"Sevgili abiciğim, lütfen evimden defolup gidebilir misin?"

+ Luka ona tuhaf tuhaf bakıyordu. Bense yine kavga çıksın istemiyordum.

Görünür olup Luka'nın kulağına fısıldadım. Bu sırada bilmediğim bir nedenden Adrien ters ters bize bakıyordu.

"Luka, lütfen git. Yeniden kavga çıksın istemiyorum. Bu ürkütücü."

"Pekala hayalet hanım. Güzelliğinin hatrına seni kırmayacağım. Gerçi korku filminden fırlamış gibisiniz ama bu sizi daha çekici yapar."

+ İltifatlar iltifatlar... Ardı arkası kesilmiyor bu gün. Herkes bir tuhaf. Sonra kulağıma doğru eğildi - benden biraz uzundu çünkü - Fısıldayarak konuşmaya başladı.

"Bu iyiliğim karşısında küçük bir öpücük istiyorum sizden matmazel. Lütfen bu isteğimi geri çevirmeyin."

+ Tuhaf geldi ilk başta. Bunu belli edercesine baktım bir süre, sonrasında anlamasamda gülümseyip maskemi biraz indirdim ve yanağına küçük bir öpücük kondurdum. Hemen sonrasında o bile görmeden maskemi kapatmıştım.

"Teşekkür ederim matmazel."

+ Adrien'in ölümcül bakışlarına maruz kaldığımızı fark ettim. Neden bu kadar kızgındı ki?

Bir anda Luka'nın koluna yapıştı ve onu kapıya kadar sürükleyip attı.

"Annemin bu davranışlarından hoşlanacağını düşünmüyorum kardeşim."

"Kes sesini. Yürü git."

+ Luka şaşırtıcı bir şekilde itiraz etmedi.

"Ona dikkat et. Herkesi kendine aşık edip yarı yolda bırakan ve bunu "çapkınlık" başlığı altına sığdıran şerefsizin teki!"

+ Konuşamadım. Ne yani, yeni hedefi ben miydim, beni baştan çıkarmaya mı çalışıyordu? Peki bu Adrien'in neden umrundaydı ki? Beni neden korumaya çalıştığına anlam verememiştim.

Odasına çıkacaktı ki bileğinden tuttum.

"Benim odamı göstermeyecek misin?"

+ "İşte şurası" dedi parmağıyla kendi odasının karşısındaki odayı göstererek.

"Peki teşekkürler."

+ Bu inanılmazdı. Artık kendi odam vardı. Kendimi bildim bileli hiç bir evim, bir odam olmamıştı.

Beni bu durumdan kurtaran ise Adrien'di. Her ne kadar bir bataklıktan çıkıp başka bir tanesine girdiğimi düşünsem de Adrien'in beni Luka'dan koruması biraz olsun rahatlamamı sağlıyordu. Eğer ondan koruyorsa, herkesten korur değil mi?