40: Öpersen geçer

67 15 2
                                    

"Ben çıkıyorum muz kafa" dedi Chloe. Lakap takan kişi oydu demek ki. İkimiz de tepki vermedik. Çıkıp gitti bakmadık. Sustuk. Sessizliğe ihtiyacımız vardı. Olanlar bizi yıpratmıştı. Bir süre sonra Adrien'in ben kucaklamasıyla şok oldum!

"Ne yapıyorsun?"

"Ayaklarım ağrıdı! Oturalım biraz."

+ Söylediği şeye gülünce o da güldü. Ne de güzeldi gülüşü. 

"Keşke hep gülsen" dedim pekte yüksek olmayan bir sesle.

"Keşke hep gülsek." dedi. Birlikte.

"Güleriz!" dedim çocukça. İkimizde yaşayamamıştık çocukluğumuzu. Acısını çıkarıyorduk şimdi.

+ Belimi sıkıca tutup beni kendine yaklaştırdığında ve maskemi nazikçe çıkardığında tepki vermedim. Dudaklarımız buluştu. İkimiz de yaşayamamıştık hayatımızı. Acısını çıkarıyorduk şimdi. Ellerim saçlarında, elleri belimde. Ayrıldığımızda ikimizde sırıtıyorduk. 

"İlk öpücüğümü aldın şanslı kız!"

+ Saliselik bir gülümsemenin ardından yavaş yavaş solmuştu gülüşüm. 'Şanslı kız!'  'Şanslı böcek!' yoksa uğursuz mu?

"A-afedersin. Hatırlatmak istemedim. Lütfen üzülme leydim. Özür dilerim"

"Öpersen geçer belki." 

+ Gülümsedi ve ona doğru döndürdüğüm yanağımın aksine kısa bir süreliğine dudaklarımla buluşturdu dudaklarını. Hafif bir şaşkınlıkla bakakaldığımda güldü. Bense burnunu sıktım.

"Seni şapşal kedi senii"

+ İkimizde gülüştüğümüz sırada Adrien'e mesaj geldi.

"Alya'dan."

+ Merakla eğildiğimde bildirimlerde görünen *resim* yazısıyla kalbim durmuştu sanki. Resmini mi atmışlardı yani.. gerçek benin?

"İstersen sen geç otur leydim"

+ Gücümü toplayıp mesajı açmasını söyledim. Yapabilirdim.

Fotoğrafı gördüğümüzde ikimiz de şok olmuştuk. Bu bendim, ama aynı zamanda da değildim. Benimkiyle neredeyse aynı renk olan saçları uzundu ve hastane yatağında ki yastığa doğru dağınık bir şekilde uzanıyordu. Yüzü benimkinden biraz daha farklı görünüyordu. Kapalı olan gözleri ne renkti bilmiyordum. Bu benim bambaşka bir versiyonum gibiydi, ama sorun şuydu ki ben onun başka bir versiyonuydum.

"Bir tane daha attı, bakmak istediğinden emin misin?"

+ Adrien endişeyle bana baktığında başımı salladım.

Açılan görüntü bu sefer bizi daha da şoka uğratmıştı. Çünkü az önceki kız yatakta değildi ve gözleri açıktı. Benim gözlerime benzerdi ama ufak bir ton farkı vardı. Bir kaç sene önce çekilmiş olduğunu düşündüğüm bu fotoğrafa ikimiz de hayretle bakıyorduk.

"Eğer o komaya bir kaç sene önce girdiyse, ben bu dünyada bir kaç sene önce mi var oldum..?"

"Ama bu nasıl olur, bana geçmişini anlatmıştın!"

+ Anlam veremiyorduk. Ellerimi saçlarımın arasına geçirip öylece durdum. Neler oluyordu?

Lanet Ya Da MucizeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin