Lanet Ya Da Mucize

31: Civciv, 33 arama 41 mesaj

**Marinette'in dilinden**

"Ben bunu beğendim."

"Bence de çok hoş. Ah bak şurada ki kedi ağzı desenli olanı gördün mü?"

"Aw, çok sevimlii"

"Tamam. Hadi beğendiklerini al ve çıkalım."

"Tamam. İstersen kapıda bekle beni."

"Olur."

+ Alya'ile beğendiklerimizi seçip kasaya yöneldim. Ve bilin bakalım kim oradaydı...?

"Ah ne tesadüf." (Luka)

"Bundan şüpheliyim."

"Neyden?"

"Bunun bir tesadüf olduğunu sanmıyorum."

+ Bu sırada kasiyerin maskeleri poşete koymasını izliyordum.

"Haklısın, bu bir tesadüf sayılmaz."

"Sormadım."

"Hadi ama, bu kadar soğuk olma!"

"Nasıl olmamı isterdin?"

+ Maskelerin fiyatını ödeyip, poşeti aldıktan sonra hızla çıkışa yöneldim.

"Hey bekle! Gitme lütfen!! Hey!!"

+ Bileğimi sertçe tutmasıyla durmak zorunda kaldım.

"Seninle konuşmak isteseydim konuşurdum değil mi Luka!? Görmezden gelindiğine göre bu ne demek oluyor açıklamamı ister misin!?"

"Biliyorum... Ama beni bir dinlesen... Lütfen!"

"Neyi dinlememi istiyorsun, yalanlarını mı?!"

"Marinette! Yapacağın tek şey iki saniyeni ayırıp beni dinlemek! Sonra özgürsün!! Ama sen işleri zorlaştırmayı seçiyorsun! Herkes ikici bir şansı hak eder sanıyordum ama yanılmışım belli ki! Evet yalan söylemem doğru değildi, hemde hiç! Ama seni seviyorum...ve..seni kaybetmekten korktum..."

+ Evet her insan hatalar yapabilir ama o beni kaçırdı. Ayrıca beni seviyor mu?!

Görünmez olup kaçabilirdim ama etrafta insanlar vardı.

"Uhm Luka... Bu seni haklı çıkarmaz... Yine de... Bilmiyorum... Biraz düşünsem iyi o-"

"Marinette nerede kal- Luka!?"

"Ah.. Selam..?" (Luka)

"Neler oluyor Marinette, sana kötü bir şey yapmadı değil mi?"

"Aah, saçmalamasan! Ne yapabilir bana!?"

"Şey ben.."

"Ben küçük bir çocuk değilim!"

+ Hiç istemesem de sinirimi Alya'ya yansıtmıştım. Daha fazla zarar vermeden oradan ayrılmak en iyisiydi.

"Marinette-" (Luka)

"Beni rahat bırakın!"

-

Biraz yürüdüm. Ne de olsa telefonum yanımdaydı. Yani ters gidebilecek bir şey yoktu. Ancak uçak moduna almayı ihmal etmemiştim. Aramalar ve bildirimlerle uğraşmak istemiyordum.

İnsanları anlamak zordu, hayalet olmam elbette normal bir şey değildi ancak her zaman kendisinin en doğrusunu bilip, yaptığını düşünüyorlardı. Gerçekten tuhaf varlıklardı. Belki bende onlardan biri olabilecektim ama kesinlikle onlar gibi huylara sahip olmayacaktım.

Biraz daha yürüdükten sonra geri dönmeye karar verdim. Onları daha fazla endişelendirmenin bir anlamı yoktu. Telefonumu uçak modundan çıkardığımda bir sürü bildirimle karşılaştım.

Civciv = 33 arama 41 mesaj

Alya = 28 arama 26 mesaj

Luka = 21 mesaj

Nino = 5 arama

Genelde instagramdan konuştuğumuz için hesap adı görünüyordu ama galeriye 'civciv' olarak kaydetmiştim.

Sms mesajlara girip civcive tıkladım.

-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-

Civciv:

Marinette olanları duydum.
(01.26)

Sonuna kadar haklısın ama çok endişelendik.
(01.26)

Lütfen telefonlarımı aç.
(01.27)

Alya çok üzgün.
(01.27)

Marinette lütfen bari mesaj yaz!!
(01.27)

~•~

+ Ve bunlar gibi bir sürü mesaj vardı. Hepsini hızlıca okuyup yanıt verdim.

Endişelendirdiğim için özür
dilerim.
(02.11)

Telefonumu uçak moduna
almıştım.
(02.11)

Anlıyorum.
(02.11)

Neredesin?
(02.12)

Kızmadın mı?
(02.12)

Evet biraz endişelendim.
(02.12)

Ama kendi başının çaresine
bakabileceğini hatırlattın.
(02.12)

Bunu unuttuğumuz için üzgünüm..
(02.12)

Farkına varmanıza sevindim :)
(02.12)

Geliyorum.
(02.12)

Sevindim ;)
(02.12)

-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-

İki saat kadar kapının açılmasını bekledikten sonra nihayet açılmıştı.

"Ah selam hayalet hanım. Umarım çok beklemedin."

"Ne?"

Ve kestik. Bir sonraki bölümde görüşürüz. Son iki cümleyi iyi okuyun ^^