Kendi halinde yaşayan hayaletin hayatı Kara kedi ile tanıştığında tamamen değişir.
Mucize uğur böceği ve kara kedi fan kurgusudur. Gerçek çizgi diziyle bir ilgisi olmayıp, tüm olay örgüsü bana aittir.
+ Onun içerde olduğunu görür görmez diğerlerinin gelmemesi için kapıyı kilitledim.
Benim geldiğimi anlamamıştı. Sadece ağlıyordu. O günkü gibi saçlarının rengi değişmişti.
Gözlerini elleriyle kapatmış hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Annemin bana yaptığını yapmıştım ona...
Onun bana söylediklerini bende ona söylemiştim... Tam bir pisliktim.. İçim acıyordu.. Ona baktıkça kendimi hatırlıyordum... Ağlıyordu... Benim ağladığım gibi, benim yüzümden...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
#eskiye dönüş#
"Bayan Agreste, Adrien'i bulamıyoruz"
"Bana ne! Cehennemin dibine gitsin!"
"Ama efendim..."
"Bak bana! Kimse umursuyor mu beni! Ben niye umursayayım!"
#şimdi#
+ Küçükken saklandığımda annemin ve korumanın konuşmalarına şahit olduğum o anı hatırladım..
Annemi umursuyordum.. Marinette de beni umursuyordu... Annem beni umursamıyordu.. Marinette'de onu umursamadığımı sanıyordu...
Ama arada tek bir fark vardı... Ben onu umursuyordum..
Sadece bana kötü işlerimde yardım etmesini istediğim için değil... Kendimi görmüştüm onda... Kim bilir neler çekmişti... Ama vazgeçmeden geri dönmüştü... Her şeye rağmen buradaydı ve ben ona berbat davranmıştım. Bunu hak etmiyordu...
"Özür dilerim... Melek kız..."
+ Meleğe benziyordu ağlarken... Sesimi duyunca kafasını kaldırdı ve duvarın içinden geçmek için bir hamle yaptı ama bileğinden tuttum.
"Gitme..."
+ Sadece bakıyordu... Konuşmadan... Öylece susuyordu... Ama gözleri her şeyi anlatıyordu.. Onu çok incitmiştim..
"Biliyorum çok kırdım seni... Ama bir de beni düşün... 7 yaşında annesinden bu lafları duyan bir çocuk... Çok özür dilerim Marinette.. Yaşadıklarımı yaşattığım i-"
