Stavros Memoirs 1: Thick and Thin

15

Paul Ellena Williams'

Huminga ako ng malalim ng tuluyang nakalabas ng Master's Bedroom kung saan niyaya kami ni mami na matulog roon apat nina papi at Frede matapos ang kumprontasyon kanina. Queen 'mmy' s disgust and hatred for me is deep and rooted. Hindi ko naman sya masisisi... I almost ruined everything belongs to the family because of my selfish love.

Napailing na lamang ako at pilit na inaalis iyon sa aking isipan tsaka nagpatuloy sa pagpunta sa kusina upang kumuha ng gatas. Namamahay ata ako kaya hindi ako makatulog...
At isa pa kailangan ko ring tawagan si Basty para ipaalam rito na maayos lamang ako at para na rin magpasalamat sa pagsama nito sa akin dito kanina.

I took some fresh milk from the fridge and pour some on a glass  then put inside the microwave... I set the timer and the temperature... Napangiti ako ng makita kong halos walang pinabago sa villa... At well maintained ito. But it seems so sad... Nawala ang masayang ambiance dito... Naikinalulungkot ko ng lubos... Naaalala ko noon tuwing ganitong oras... Me and my brothers will sneak out our rooms and have some warm milk and cookies baked by mami na nasa jar. Then papi will appear ang caught us pero sa halip na pagalitan ay sasamahan pa nya kami... Then lagi nya akong papaalalahanan na maging maingat sa paggamit ng microwave... He was the one who taught me how to operate it... Naginstall pa sya ng app niyon sa phone ko noon... I missed those days... Sobra... After our mini sneaky hour then papi will tuck us in our bed then papatulugin nya kami...

Naiiling akong napapangiti ng marinig ang notifying sound ng microwave. I took out my glass and put it on the sauce para hindi ako mapaso. Napangiti ako ng makakita ng jar ng cookies doon tulad ng dati... At kinuha ko iyon at inilagay ko sa island counter tsaka ako umupo sa isang stool.

"I want milk too, ate!" napapitlag ako tsaka napangiti ng makita kung sino iyon... It was Frede with his pair of blue PJs na teddy bear prints. Napapangiti ako dahil sa pustura nito. He look adorable and handsome at the same time. He is 17 now yet still a baby boy sa kasweetan.

"Sure... Come... Upo ka and I'll heat some for you..." nakangiti kong saad. Napangiti itong sumunod sa utos ko then I prepared his milk.

"I want some too... Or... Mas okay siguro kung wine or some old whiskey..." nanlalaki ang mga mata kong napalingon sa pinagmulan ng tinig na iyon. Kitang kita ko ang mga mapapaglarong ngisi sa mga labi ng mga ito hbang winawagayway ang mga bote ng alak na sinabi nito at ice bucket.

" Yrene... Hyds, Fierre, Judas, Catche...  Kuya Roquil..." naluluha kong saad na nagpalawak ng ngisi ng mga ito.

"Miss us? Cousin?" mapaglarong saad ni Yrene at tinawid nito ang distansya namin tsaka ako niyakap ng mahigpit. Sumali naman and iba at sapilitang isinama sina Hyds at Catche na ikinairap ng una at ngiti ni Catche. Tuluyan na akong naiyak sa galak sa gitna ng hindi ko mapaniwalaang pangungulila para sa kanila... Yes... I may lost ate Evaine and him... But still I have my cousins... Na akala ko ay galit sa akin.

"S-sorry... Sorry.. For choosing my own blood than our family... Sorry... But I have to... I have to do that... I needed to do that for myself and for my grandfather. I am his only family..." hindi ko mapigilang saad habang umiiyak sa kanila.

"Hush now... We understand you Huri... Hush now... Huh?" ani Catche sa magaang tono.

"S-sorry... If I hurt you with my decision... Sorry..."

"Hush now... We know you since our nappies days... Alam namin na may valid reason ka... We were hurt yes... But still you are our cousin... And thar will never changer even you got a your true identity." ani Yrene.

Mas naluha ako sa narinig mula rito.
Yrene maybe a rebel one... But she is indeed the matured cousin I have.

" S-sorry... Sorry... "

"Did you regret any of your decision back then?" seryosong tanong ni Hyds. I can see on her eyes the pain she gone thru... I was hurting to for her since I has learned what happened back then... Kahit wala ako sa tabi nya sobrang sakit ng naramdaman ko para rito.

" N-no... I did the right thing... But I hu--"

Ngumiti ito sa akin. Ngiting umabot sa malulungkor nitong mga mata. "Then... Don't be sorry. You acted on what you believe is right and best foe everyone... Paul Ellena."  anito na nakapagpainit sa puso ko.

"She's right... We know how much pain you had Paul... And we don't want to burden you with ours. The time will come na maaayos ang lahat. Just bare with it... Especially... With the Romanovs. Sila ang pinakanaapektuhan noon..." ani kuya Roquil na nagpaguilty sa akin. I know what he means... Alam na alam ko... How much pain I brought to them...

" But they will come around... Hurs. Lalo na si ate Evaine at Queen 'mmy... You are their favorite niña... Kaya hindi ka nila matitiis ng matagal..." ani Judas

"Lalo na at mukhang magiging legit ang come back mo." nakangising saad ni Fierre na ikinakunot ng noo ko dahil binatukan ito ni Yrene.

"Hey! Tama na yan. You are squeezingy ate too much... Let's go to the lanai! Walwal na tayo!" ani Frede na ikinabigla ko ng lubos. Ngumisi naman ang mga pinsan namin.

"Milk is for babies Hurs... You are ain't baby... Pwede ka na ngang gumawa ng baby nyo ni Mytho---AW!"

"MOUTH RAJ-LIEF YRENE!" saway ni kuya Roquil sa nakakabata nitong kapatid sabay hila pababa ng buhok nito na ikinangiwi ng isa.

"SUS! PAVIRGIN KA PA KUYA! KITA KO KAYO NI ATE-AW! Sabi ko nga tatahimik na e! Inuman na nga tayo! Dito pala sila matutulog. Ako kasi kailangan kong umuwi ng Tower 2. May appointment ako ng 9am. Baka maloka ang manager ko pag hindi ako mahanap doon!" saad nito

"Who will drive you home then? Dito ka na rin... Yrene... Ako na magsasabi kay Nicollete na dito ka na sunduin" ani kuya Roquil.

"My body guard will drive me home kuya. No worries!" nakangising saad nito tsaka hinila na ako palabas ng bahay tungo sa lanai... And we start drinking. Marami kaming napagkwentuhan. Mostly nakikinig lamang ako sa kanila to catch up... Pilit kong tinutuon ang atensyon sa kanila... Kahit... Pakiramdam ko ay may kulang... Marami na talagang nagbago...

How I wish bumalik na lamang ang lahat sa dati... Pero malabo... Sobrang labo... Tulad ng mga alaala namin malabo ng magpatuloy pa...

---
Hurricane Irenic Hellios Stavros '

"Uuwi ka at babalik sa inyo. I promise you... Susunod ako sa inyo. Gagawa ako ng paraan para makabalik at maibalik ang tiwala ng lahat sa akin... We will make this work... My love... I promise you... Hell will haunt me... But susugal ako... Pangako... Susugal ako para sa atin... " ani Mythos matapos nitong marinig ang tunay kong nararamdaman para sa kanya. He was so determined amd desperate... Amd it scares me...

" M-Mythos... M-masasaktan sila... Natatakot ako... " nanginginig ang boses kong saad rito.

Ngumit ito ng buong pagmamahal sa akin at hinaplos ang aking pisngi. "Hush... My love...wag kang matakot... Ako ang bahala... Hindi ko hahayaan na mapahamak ka. Pangako... Mahal na mahal kita... Kahit impyerno man ang kahantungan ko... Susugal ako. Ganoon kalalim ito... Irenic..." anya

Ang plano nya ay babalik kami sa pamilya... At nais nyang hayaan siyang gumawa ng lahat para maging maayos kami... Hindi ko sya maunawaan... Natatakot ako para sa aming dalawa.

" M-mali ito... Kasalanan ito... Mythos... Bakit hindi na lamang natin subuka--"

"NO, Irenic... We will try to work this out. Hindi ko kayang mawala ka sa akin. We will work this out. Let the world condemn us. But fuck... I am madly in love with you, baby"